SP kamervragen over detachering aanbesteden in het onderwijs – Aanbestedingsnieuws

SP kamervragen over detachering aanbesteden in het onderwijs

©Imgflip2022

De flexibele schil is toch nodig, en de effecten van prijs kun je tegengaan door in te kopen met schaalvergroting. Dat is de strekking van het antwoord van Minister Wiersma van Onderwijs. Die heeft antwoord gegeven op kamervragen over het uitzenden van leerkrachten. Onderwijsgeld komt zo terecht bij de directeur van het uitzendbureau, zo beklaagt Kwint van de SP zich in de kamervragen. Eerder was al een SP-motie aangenomen om het gebruik van uitzendbureaus door schoolbesturen tot een minimum te beperken.

Volgens de Minister is er sprake van arbeidsmarktkrapte en is dat de reden voor hoge tarieven. Evenals bij de NS blijkt het controlewerk van de Tweede Kamer zo uit te monden in een discussie over marktordeningen.

Zoals Aanbestedingsnieuws bij de lezers als bekend veronderstelt, kan een dergelijke discussie lang duren, hoog oplopen, heel onderhuids gevoerd worden, decennia lang en is het de afgelopen decennia alleen beslecht in de val van de Berlijnse muur, en valt er alleen nog een beetje te bediscuzeuren welke kant de muur nu op is gevallen.

Zo antwoordt Wiersma:

Wat vindt u ervan dat schoolbesturen de bizarre prijzen van uitzendbureaus voor de externe inhuur van leraren nu ontlopen door de inhuur van flexibel personeel aan te besteden voor miljoenen euro’s?

Ook in deze tijden van arbeidsmarktkrapte is de inzet van flexibel personeel via uitzendbureaus soms nodig, bijvoorbeeld voor vervanging bij ziekte. Bij de inzet van flexibel personeel is het aan de schoolbesturen om het onderwijsgeld doelmatig te besteden; extreem hoge tarieven van uitzendbureaus behoren daar niet toe. Een grotere aanbesteding, bijvoorbeeld door gezamenlijke schoolbesturen in een regio, kan een manier zijn om controle te houden over de kostprijs en excessen tegen te gaan.

Op de vraag waarom een motie niet verder wordt uitgevoerd, antwoordt de Minister samen te werken met de sectorraden (PO-raad en VO-raad) om eisen op te stellen voor de samenwerking met private partijen op scholen.

Hoe vallen deze grote aanbestedingen te rijmen met de aangenomen motie-Kwint/Westerveld 2] waarin de regering wordt verzocht spoedig afspraken te maken met schoolbesturen om het gebruik van uitzendbureaus tot een absoluut noodzakelijk minimum te beperken? Waarom wordt deze motie niet naar behoren uitgevoerd? Hoe bent u van plan dat wel te gaan doen?

Richting de werkgeversvertegenwoordigers en de schoolbesturen zal ik aandacht blijven vragen voor een evenwichtige en doelmatige inzet van personele middelen. In mijn reactie op het rapport “Publiek karakter voorop” van de Onderwijsraad (over het toenemende private aanbod op scholen) van 24 februari 2022[1], heb ik aangegeven dat ik samen met de sectorraden strengere eisen ga opstellen voor de samenwerking van scholen met private partijen.

[1] Kamerstukken II, 2021/22,  31 293, nr. 610

Interessant is dus dat het niet bij elkaar komen van vraag en aanbod tegen de gelovers in de wetten van vraag en aanbod wordt gebruikt, door de tegenpartij die daar zelf kennelijk helemaal niet meer in gelooft. Aanbestedingsnieuws weet nog wel wat  academici, die echt eens op een school zouden moeten gaan werken in plaats van te doen of hun collega ambtenaren leerlingen zijn. Waarom werken die academici daar dan niet?

Het is wat speculeren, maar wel naar de bekende weg. Omdat ze dat alleen maar kunnen doen via een uitzendbureau, natuurlijk en dan gaat de helft van je salaris naar de uitzenddirecteur en alles wat diegene erbij kan graaien. Als je dat van tevoren weet, ga je daar niet meer in mee. Dat doe je alleen als je weet dat je nooit aan een baan komt, omdat je nog maar net schoolverlater bent. Maar wat is het nou, je komt ook nooit aan een baan want als je een vacature bekijkt in de Volkskrant waar altijd wel 1000000 vacatures staan voor leraren dan blijkt dat er alleen wordt gevraagd naar schapen met 5 poten en je hebt er maar 4 en bovendien word je als schaap-leraar alleen gewenst als je je voegt naar de herder naar keuze van het schoolbestuur, terwijl je natuurlijk een intelligent schaap bent, dat graag zijn eigen herder wil zijn.  Werken in het onderwijs is een stuk minder leuk als je al die vervelende leerlingen van V3c moet terugtreiteren met een onverwachte schriftelijke overhoring tegen een salaris van een krappe 15-17 euro per uur. Dat is leuk voor iemand die afstudeert, als je ook nog tot in lengte van jaren alimentatie moet betalen dan is dat gewoon niet daarvan te financieren.

Kijk t is een vrije markt, dus de scholen die inkopen op de arbeidsmarkt en dan bij een uitzendbureau uitkomen, die willen dat ook via een uitzendbureau. Willen scholen soms ook erg graag samenwerken met het uitzendbureau? Profiteren ze daar soms in mee? Dat is de enige reden die wij konden bedenken waarom scholen uberhaupt zich uitzendbureau’s laten aanmeten. Hoe leuk is een uitzendbureau nou helemaal. Zo leuk is het werk daar nu ook weer niet, de koffie smaakt er niet beter. Waar heb je een uitzendbureau voor nodig?

Ze kunnen zelf als afgestudeerde academici toch ook wel sollicitatiebrieven lezen? Hoe moeilijk is werving nou helemaal?  Dat is wel vervelend ja, 200 sollicitatiebrieven lezen. Maar dat is toch niet zó vervelend dat je voor het zoeken van een nieuwe collega het er niet voor over hebt en dat je dan ook nog eens wil dat die nieuwe collega wel van tevoren van zijn salaris beroofd is alsof hij binnenkomt met 100 bloedzuigers in zijn nek? Natuurlijk is een spelfout in een sollicitatiebrief vervelend. Maar deze persoon wil je ook iets zeggen. Hij wil je zeggen dat hij al zo veel sollicitatiebrieven heeft moeten sturen om jouw schoolbestuur tot de botte harses te laten doordringen dat uitzendbureaus de markt bederven, dat hij echt niet meer let op dat de 3e persoon enkelvoud altijd stam+t is.  Dan kan je nog best een goede leraar geschiedenis of wiskunde zijn.

Waarom zou je alleen voor de werving van een leraar een opslag van 100% of meer betalen voor gedurende de hele arbeidsperiode van de leraar in kwestie? Dat is woeker. Zo bezien, zijn de vragen van de SP niets om je over te verbazen:

Deelt u de mening dat met deze aanbestedingen het probleem van lerarentekorten en de weglek van grote sommen onderwijsgeld naar commerciële bedrijven niet opgelost wordt? Kunt u uw antwoord toelichten?

Het lerarentekort is een groot en breed vraagstuk dat vraagt om gerichte maatregelen langs meerdere lijnen en om samenwerking op meerdere niveaus. Met het bieden van tijdelijke vervanging kunnen ook uitzendbureaus bijdragen aan de continuïteit van het onderwijs. Soms hebben scholen baat bij extern ingehuurde expertise. Ik vind het geen goede ontwikkeling als externe bureaus structureel de onderwijstaken gaan overnemen, dat moeten we echt voorkomen. Daarom ga ik, zoals hiervoor genoemd, met de sectorraden strengere eisen opstellen voor de samenwerking met private partijen.

De SP vraagt het maar volmondig. Is dit geuitzendwoeker nu een wenselijke marktordening? Is communisme nu niet veel beter en gezelliger als we politieke vijanden oppakken en grote standbeelden maken en leraren gewoon van bovenaf benoemen? Het antwoord van de Minister gaat de principiële discussie Castro of Trump niet aan. Woeker is alleen tijdelijk. Ja hoor eens, alles is tijdeliijk. Er zijn leraren die al 30 jaar tijdelijk van uitzendcontract naar uitzendcontract hollen omdat dat de enige manier is voor hen om een baan te vinden.

Deelt u tevens de mening dat deze aanbestedingen voor de inhuur van flexibel personeel het onderwijs nog verder ‘vermarkt’ en dit een zeer onwenselijke ontwikkeling is? Kunt u uw antwoord toelichten?

Zie mijn antwoorden op de vragen 2, 3 en 4. Ik juich het uiteraard toe als scholen de flexibele inzet van personeel intern of onderling organiseren. Tegen de achtergrond van de tekorten lopen zij echter tegen grenzen aan. Inhuur via een uitzendbureau kan dan een welkome tijdelijke oplossing bieden. Het is niet de bedoeling dat zij structureel onderwijsbasistaken gaan vervullen.

Ook met vraag 6 had de principiele vraag wel even kunnen worden beantwoord, maar komt geen principe-antwoord.

Acht u het wenselijk dat schoolbesturen met deze aanbestedingen bijdragen aan de toename van tijdelijkheid, flex en uitzendconstructies, terwijl die juist het lerarentekort en de onderwijskwaliteit niet ten goede komen? Kunt u uw antwoord toelichten?

Ik hecht grote waarde aan het stimuleren van vaste aanstellingen en meer uren werken. Dit zijn belangrijke onderwerpen uit het coalitieakkoord, naast het investeren in goede en voldoende leraren en schoolleiders. Momenteel werk ik mijn inzet op deze terreinen uit en ik ga daarover vervolgens graag met uw Kamer in gesprek.

in vraag 7 wordt er nog wat geneuzeld over de Medezegggenschapsraad en hoe die is vormgegeven. Dat is ook weer de discussie over marktordening. Medezeggenschapsraad. PO-raad. Vo-Raad. Dat heeft allemaal al de licht militaristische en oost-Duitse inslag die elke bond of raad wel heeft. Indirect zegt dit dus ook weer wat over marktordening. maar voor Aanbestedingsnieuws maakt dit niet veel uit, haarkloverij.

De personeelsgeleding van de medezeggenschapsraad heeft instemmingsbevoegdheid op de vaststelling of wijziging van de samenstelling van de zogeheten formatie. Dit betreft geen instemming op specifieke contracten, maar instemming op het algehele formatieplan bestaande uit de functiecategorieën en het aantal personeelsleden in de functies. In dit plan kan ook worden aangegeven welk deel van de functies wordt ingevuld door externe inhuur.

Tevens staat in de Wet medezeggenschap op scholen dat een school een medezeggenschapsreglement dient op te stellen. In dit reglement kunnen afspraken worden gemaakt over te nemen besluiten door het bevoegd gezag en over in welke gevallen er advies of instemming van de medezeggenschapsraad benodigd is. Scholen kunnen ervoor kiezen om een instemmings- of adviesbevoegdheid over het beleid rondom externe inhuur op te nemen in het medezeggenschapsreglement.

Quanta kosta?  Nou dat vroeg de SP natuurlijk niet, dat is te rechts. Kunt u een overzicht geven van hoeveel geld hier in de afgelopen 10 jaar naartoe is gegaan. Een planmatig overzicht, zodat het volgende tienjarenplan daarop losjes gebaseerd kan worden. Zowel vraag 8 als 9 werden niet beantwoord en quanta lerarena dat ook niet, bij vraag 10. Die slaan we maar allemaal over, de bedoeling is wel duidelijk.

Deze precieze informatie is niet voorhanden. In de ‘Trendrapportage Arbeidsmarkt Leraren po, vo en mbo 2021’ die u in december heeft ontvangen (Kamerstuk 27 923, nr. 436, bijlage), is in hoofdstuk 3 informatie over Personeel niet in loondienst (PNIL) opgenomen. Deze gegevens gaan (zowel voor po als voor vo) over het jaar 2020.

Hieruit blijkt dat in het primair onderwijs ongeveer 0,6% (58 miljoen euro) van het totale personeelsbudget wordt besteed aan leraren via uitzend- en detacheringsbureaus. Naar schatting 0,1% (12 miljoen euro) wordt besteed aan leraren die als zzp-er werken. In het voortgezet onderwijs wordt ongeveer 0,9% (62 miljoen euro) van het totale personeelsbudget besteed aan leraren via uitzend- en detacheringsbureaus. Naar schatting 0,1% (11 miljoen euro) wordt besteed aan leraren die als zzp-er werken.

We hebben een geschiedenisleraar als president. Er zat er ooit een bij PIANOo. We zagen er weer 2 bij zo’n uitzendbureau. Eerlijk gezegd zien we het om de haverklap. Soms staan ze ineens voor je neus als je boodschappen doet bij de Albert Heijn en dan vragen ze of je een bonuskaart erbij hebt. Om je vervolgens te trakteren op een hele lezing over de geschiedenis van de Airmiles op de Bonuskaart. Het lijkt wel een sekte die overal opduikt om je een lesje te leren over de geschiedenis. Wat leert dit ons over de geschiedenis? Mij eigenlijk niks. Dat het toch elke keer weer heel anders is en dat je er nog alle kanten mee op kan? Dat wist ik al. Alle kennis stamt uit ervaring maar niet alle kennis is ervaring. Kant zei dat. Niet alle kennis is geschiedenis, dat is wel een aardig equivalent daarvan.

Waarschijnlijk wil dat zeggen, dat het erg moeilijk is om op basis van de wet van vraag en aanbod alleen, een goede geschiedenisleraar te krijgen? Tegen de tijd dat ze een beetje geleerd hebben van de geschiedenis snappen ze ook wel dat ze niet onder de huidige stalinistische arbeidsvoorwaarden willen werken voor het woekerbureau. 1989. Ze willen graag allemaal vraag en aanbod maar dan wel dat van hun en niet dat van een ander over hun rug. Ai! Handelswaar geschiedenisleraar heeft zelf ook een mening over de productprijs. Dat is jammer. Zo prijs je je algauw de markt uit. En wat ga je dan doen, een Marxistische revolutie tot stand brengen om eindelijk geschiedenisleraar te worden op Havo het Japanse Duizendknoopje. Kom op, al die pas afgestudeerden die willen ook wat, en die zijn niet vergeten hoe je “ik word geschiedenisleraar, jij wordt geschiedenisleraar, word jij geschiedenisleraar, hij wordt geschiedenisleraar”, schrijft.

Vraag 11 dat is het gekkengetal. Als je niks anders meer kan dan ga je natuurlijk met zijn allen stemmen over wie er geschiedenisleraar mag zijn. Dat kun je dan misschien leuk doen voor een geschiedenisleraar. Dat kan natuurlijk niet voor de kleur van het tapijt van het stadsdeelkantoor van stadsdeel Schlemielen in Drijfhuizen. Dan blijf je wel bezig met je Brede Selectie.

 

Wat vindt u van de publieke tegenhanger ‘De Brede Selectie’, opgericht door het Amsterdamse openbare basisonderwijs zonder winstoogmerk als tegenhanger van de commerciële uitzendbureaus? Zou het publiek organiseren niet de voorkeur moeten genieten boven commercieel aanbesteden? Kunt u uw antwoord toelichten?

Dat is een ontzettend mooi initiatief. Het idee van De Brede Selectie is niet nieuw, en het is ook goed om te zien dat niet alleen in Amsterdam maar ook in andere delen van het land besturen regionaal het initiatief nemen om vervanging en mobiliteit gezamenlijk op te pakken. Deels zijn deze initiatieven ontwikkeld in tijden van krimpende leerlingenaantallen (om te voorkomen dat personeel ontslagen moest worden). Daarnaast zien we dat ook de tekorten aanleiding kunnen zijn om gezamenlijk een vervangings- of mobiliteitscentrum in te richten. Dat kan ik alleen maar toejuichen. Overigens verwacht ik niet dat hiermee commerciële bureaus overbodig worden. Commerciële uitzendbureaus en regionale initiatieven van schoolbesturen kunnen hun eigen, beperkte, functie hebben in het Nederlandse onderwijsbestel. Zie verder mijn antwoorden op de vragen 2, 3 en 4.

 

Dat doet Aanbestedingsnieuws eraan denken. Hoe verkoop je de beste inkoper? Toch niet aan een inkoper, die wil alleen de goedkoopste. Hoe zouden ze in Leiden hoogleraren rechtsfilosofie detacheren?  Dat kan gewoon niet. Die zijn zo onmisbaar, die verkopen zichzelf nog voor nop om iedereen te trakteren op de lesjes die je niet bij geschiedenis krijgt maar wel hard nodig zijn omdat je anders zo veel moet leren bij geschiedenis.

Bron: Aanhangsel Handelingen Kamerstukken II, nds 2022D10004, 15 maart 2022

Populairste berichten
26 juni 2020Algemeen / WerkenIn verband met de komst van de F-35 dient de huidige accu onderhoudsvoorziening uitgebreid te worden met een lithium-ion “straat”. Het bestaande, verouderde vastgoed is te krap en voldoet niet meer aan regelgeving. Er wordt daarom een nieuw onderkomen gerealiseerd; de “accushop” genaamd. De nieuw te realiseren accushop wordt als aanbouw ten oosten van het bestaande LOX gebouw (Liquid Oxygen) uitgevoerd. Hiermee loopt zowel de fysieke ontsluiting (personen) als ook de installatietechnische ontsluiting via het LOX gebouw. De voorliggende opgave is het realiseren van nieuwbouw inclusief alle installatietechnische voorzieningen; een eigen klimaatinstallatie; doorbraak inclusief marginale aanpassingen in het bestaande LOX gebouw de benodigde ondergrondse terreininfra en terrein inrichting. De inrichting bedrijfsvoering is nadrukkelijk NIET onderdeel van de opdracht. De accushop kan omschreven worden als één van de technische werkplaatsen van het Product Verantwoordelijke Eenheid (PVE) Mechanica van het 921 Logistiek Squadron. Zij leveren ondersteunende producten en diensten. Voor meer doelmatigheid bij het aansturen van de dagelijkse bedrijfsvoering wordt alle (nieuw te realiseren) vastgoed van deze squadron zoveel mogelijk geconcentreerd in het “Log Oost area” van de vliegbasis. Zo kan de personeelsbezetting van het LOX en accushop omlaag en kunnen de bestaande ondersteunende voorzieningen van het Lox-gebouw (sanitair, PGU-ruimte, kantoorruimte en bibliotheek) gedeeld worden. Ook kan er op de bestaande terreinontsluiting aangehaakt worden. De nieuwe accu-shop zal drie type accu’s (werkstraten) huisvesten en flexibiliteit inbouwen voor toekomstige accu voorzieningen. Zo kan uiteindelijk opslag en onderhoud plaats vinden van alle soorten accu’s (vliegtuigen, Ground Support Equipment (GSE) en voertuigen) welke in de toekomst op Vlb Leeuwarden in gebruik zijn. De F-35 is uitgerust met een lithiumaccu. De voorzieningen voor het opladen en onderhouden van een lithiumaccu zijn niet op de vliegbasis aanwezig en moeten derhalve nieuw worden aangebracht. Het werk heeft ten doel nieuwbouw te realiseren als aanbouw van het LOX gebouw. De drie accustaten Lithium, droge loog en zuur bestaan ieder uit een fysiek gescheiden onderhoud en opslag ruimte. De scope van de opdracht bestaat in hoofdlijnen uit: Een nieuw te realiseren gebouw voor de accushop (circa 466 m2) Installatietechnische voorzieningen accushop; Klimaatinstallatie accushop; Een geveldoorbraak inclusief aanpassingen in het bestaande LOX gebouw tbv de ontsluiting accushop Ondergrondse terreininfrastructuur Terrein inrichting en verharding rondom de accushop De overeenkomst wordt aangegaan voor de duur van 10 maanden De genoemde data en/of looptijd zoals vermeld in de concept) contractdocumenten zijn leidend. De aanbesteding verloopt volgens de nationale openbare procedure uit hoofdstuk 2 van het ARW 2016. Het doel van de aanbestedingsprocedure is om te komen tot één winnende inschrijver waarmee een overeenkomst gesloten kan worden voor de opdracht “P- 1004589 Nieuwbouw Accushop te vliegbasis Leeuwarden”. Ondernemingen kunnen zich aanmelden voor een bezoek aan de locatie door voor donderdag 9 juli 2020 15:00 uur een bericht te sturen via de berichtenmodule van TenderNed. Bron: Tenderned 25 juni 2020 https://www.tenderned.nl/tenderned-tap/aankondigingen/198721 Tweeten [...]
26 mei 2017Algemeen / DuurzaamDura Vermeer maakt vanaf dit jaar gebruik van een bemiddelaar Werksaambeter (WSB) om invulling te geven aan social return. De bemiddelaar gaat Dura Vermeer bijstaan om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in te zetten. De social return verplichting is in overheidsaanbestedingen vaak al verplicht, maar het bouwconcern wil meer doen voor de samenleving. WSB is een one-stop shop voor iedere werkgever die graag mensen wil aannemen met afstand tot de arbeidsmarkt. “Niet alleen om invulling te geven aan de Participatiewet, maar des te meer om maatschappelijk verantwoord te ondernemen.”, aldus een woordvoerder van Dura Vermeer. De bemiddelaar zet een grondige werving- en selectie in om te voorkomen dat arbeidskrachten ongemotiveerd zijn. “Mensen worden bij ons van voor naar achter gescreend en we zoeken altijd naar de beste match,” zegt eigenaar Naomi van der Horst van WSB. “WSB heeft de kennis, de ervaring en het netwerk om voor iedere positie de perfecte kandidaat te vinden. Bij ons stroomt 85 procent uit naar een contract bij de opdrachtgever.” Dat Dura Vermeer mensen vooral op projectbasis zal inzetten, is geen probleem, weet Van der Horst. “Dat is voor sommige mensen juist goed. Zij kunnen zonder toekomstdruk wennen aan een arbeidsritme. Men vergroot kennis en ervaring en is breder inzetbaar.” Tot nu toe is één medewerker via de bemiddelaar bij Dura Vermeer geplaatst. “Bij de asfaltcentrale in Eemnes staat via ons een 58-jarige huismeester/conciërge. Hij was al 8 jaar werkloos en is als een vis in het water bij Dura Vermeer.” Bron: Dura Vermeer, 25 mei 2017 Tweeten [...]
30 december 2019Algemeen / DuurzaamHet CDA stelt kamervragen over de aanbesteding duurzame bussen in Overijssel. Keolis, voorheen Syntus, gaat met 300 elektrische bussen rijden. Die bussen worden, zo bleek deze week, geleverd door het Chinese BYD (Build Your Dream), een staatsonderneming waar Warren Buffet flink in geïnvesteerd heeft. De inkoop gaat ten koste van het Nederlandse VDL. VDL en BYD zijn de belangrijkste spelers op de markt voor elektrische bussen. Verder zijn er nog Amerikaanse bedrijven:  Gillig, New Flyer, en Proterra. Er is een reden waarom daar niemand van gehoord heeft, klik voor een inzicht daarin svp de links.  En kijk ook nog even naar onze eerdere verzameling van China en hun past performances. VDL schreef deze week in een opinie dat het zich oprecht zorgen maakt over de werkgelegenheid in de Nederlandse Industrie, als Nederlandse orders op grote schaal naar Chinese bedrijven gaan. De ondernemer vindt dat wij ons als samenleving moeten afvragen of het wenselijk is dat de inkoop van duurzame bussen door vervoerders en niet de overheid zelf moet worden gedaan. Dat is niet direct het eerste waar Aanbestedingsnieuws zich zorgen over maakt als het gaat om de inkoop van elektrische bussen … … … … Gunning aan Keolis Eerder berichtten we al over de Overijsselse concessie waarbij de gunning naar Keolis was gegaan. Dat was twee weken nadat de Overijsselse gedeputeerde Boerman zijn naam op een trein van Keolis liet zetten. Gedeputeerde Staten liet al weten dat dat “onhandig” was, maar de schijn van belangenverstrengeling  was er volgens hen niet, maar het had wel “bijgedragen aan de beeldvorming”. Dat was natuurlijk een grof schandaal maar niemand reageerde daar op, behalve wij, zoals vaker. Als het gaat om een aanbestedingsschandaal moet je mensen eerst de hele selectieprocedure uitleggen voor ze snappen wat er fout aan is en dan halen ze er nog hun schouders over op. CDA Kamerleden Palland en Amhaough willen weten wat het voor bedrijf is, wie de aandeelhouders zijn en of het klopt, zoals de PVV in elk geval van uit gaat, dat het een staatsbedrijf is. Is er sprake van een abnormaal lage inschrijving? Nou het punt is dus dat Keolis zelf vrij mag inkopen in welke bussen het rijdt. Overijssel heeft daar nu, na de aanbesteding, niet zo veel over in te brengen. Dan zou je hoogstens landelijke eisen kunnen stellen, dat alle bussen die hier zouden rondrijden, moeten voldoen aan allerlei kwaliteitseisen. Tot aan het hele belachelijke aanbesteden waren bussen van regionale vervoersdiensten en kocht die de bussen in. Bijvoorbeeld bij DAF, dat toen nog bussen leverde via Daf Bus, dat later overgenomen is door VDL. De orders drupte gestaag binnen en er was daardoor altijd ruimte om te innoveren. Die oude DAF bussen rijden overigens nog steeds. In Cuba en hier toevallig ook nog, in Rotterdam. Omdat ze kwalitatief gewoon echt heel goed waren. zijn. Kan Overijssel nog terug. Ja, als je eerlijk erkent dat het gewoon een grof schandaal was, zoals de opdracht aan Keolis was gegund. Wat veel handiger is, is als er eens technische eisen aan de brandveiligheid van zulke elektrische bussen zouden worden gesteld, van bestuurswege. EU-bevoordeling?  En dan nog een handjevol vragen van de leden over of we Europese bedrijven kunnen bevoordelen bij een aanbesteding. Halleuheuh. WTO? Waar kwamen die be-la-che-lij-ke aanbestedingsrichtlijnen ook al weer vandaan? Non-discriminatie? Oh ja, het GPA-verdrag, onderdeel van de WTO-paraplu. zie verder bij PIANOo. Nou is China zelf nog steeds toetredende partij, in tegenstelling tot Taipei dat in 2014 lid werd van dit knotse verdrag, China heeft wel een observer agreement.  Maar als dit niet goed wordt opgelost, loop je tegen hetzelfde probleem aan met leveranciers uit andere landen, of andere vestigingen. In wezen liep Nederland daar al tegenaan, door niet adequaat uit te vragen naar brandveiligheid van treinen, bij de gezamenlijke inkoop voor de Fyra. Stenen liggen er ook om er steeds opnieuw tegenaan te lopen. Ja, wij vinden al die non-discriminatie ook onzin, omdat je natuurlijk naar de kwaliteit van de waar moet kijken. Tegen troep moeten we best mogen discrimineren.Waar het vandaan komt, is dan heus minder relevant. Maar ja, al die politici zetten overal maar handtekeningen onder elk pact, zonder even iets te lezen. In dit verband is het ook wel interessant om te kijken wat de mening van Buffet over Brexit en de Euro is. Dat zegt ook wat over zijn investeringen in de duurzame bussen. Gelukkig is Trump ook wel een beetje klaar met dat WTO-verdrag. Hij pleit voor reciprociteit tegen importtarieven en hij heeft toch in elk geval daarin beslist groot gelijk. Als China de VS lastig valt met importtarieven zodat ze hun vlammende VS bussen niet willen, dan willen zij de Chinese vuurbussen ook niet. Neem gewoon goede bussen, van goede kwaliteit. Waar ze vandaan komen, dat maakt niet uit, want wij hebben de beste kwaliteit in huis. Wat is Level? China subsidiëert zijn staatsondernemingen hevig, waardoor er geen level playing field is, suggereert de PVV in lokale krant de Stentor. Maar ja het home buying verschijnsel is weliswaar mogelijk in het nadeel van BYD maar daarom nog niet in het voordeel van VDL; klagen over de staatsonderneming op zich betekent nog niet dat de Amerikaanse bedrijven genegen zijn om een Nederlandse VDL te kopen. Wie is de aandeelhouder, willen de kamerleden weten. Aanbestedingsnieuws beantwoordt de kamervragen alvast maar. China heeft voor maar liefst 1 miljard aan staatssteun gegeven aan BYD voor een jaar. Op dit moment is Buffet’s Berkshire Hathaway voor 8% aandeelhouder. Wel van belang om te weten, wat de Minister er nooit bij zou zeggen, dat zegt óók wat over hun investeringen: Dat bedrijf zit namelijk verder ook in verzekeringen, van onder andere Guard.  Onder meer brandverzekeringen bijvoorbeeld. Kuch. Misschien een leuk ander idee waar ze nog expansie kunnen zoeken: blusmiddelen. Hier is weer de redeloze China-paniek. Het probleem is niet dat China zijn bedrijven steunt. Het probleem is, dat wij dat helemaal niet doen. Het heeft geen zin overal een vechtmarkt van willen maken en zo onze eigen expertise te saboteren door onderinvesteringen uit valse zuinigheid. We zijn de waarde van onze eigen kennis aan het onderschatten, de markt alles zelf aan het laten uitvissen zonder er ook maar een cent voor uit te trekken, zonder ze een order te gunnen, ook als onze bedrijven eigenlijk als enige in aanmerking komen voor die orders. De Nederlandse aanbestedings-zelfondermijning trekt ook andere bedrijven in andere landen naar beneden. Neem nu AnsaldoBreda, dat sinds 2015 Hitachi heet. Het is dan ook niet gezegd dat ondernemingen van derde landen, omdat wij een concurrent in huis hebben, daarom op zich slecht zijn voor Nederlandse ondernemingen. Als een groot, ver land zoals China toch al niet de intentie heeft om bussen ergens te exporteren omdat het zelf mensen genoeg heeft voor de assemblage, dan is het een mooie partner voor een internationale samenwerking. Kansen Nederlandse ondernemers In elk geval betekent de levering vanuit het buitenland een gevoelige klap voor de Nederlandse bedrijfstak, maar zijn er dan helemaal geen kansen voor Nederlandse ondernemers meer?  Dat vragen die CDA-kamerleden dus. Of er nog kansen voor andere ondernemers zijn, als VDL onze opdrachten niet wint. Nou, die bluscontainer voor in de fik vliegende elektrische vervoermiddelen, zou nog eens een groot succes kunnen worden, zo sneert onze redactie richting deze kamerleden, doelend op de dompelcontainer uit Hoorn. Die kan nog een grote toekomst tegemoet zien. Zie nogmaals ook even ons eerdere bericht: Chinese rommel: your loss mentaliteit funest voor publiek belang. Is dat soms wat Overijssel wil? Onze Amsterdamse vestiging vindt het wel een mooi signaal naar de Zwolse bevolking,  om in de bus naar het MAC³PARK stadion alvast een flinke stapel Ajax-blussers te plaatsen; dan kan er ook nog een zo’n dompelcontainer uit Hoorn preventief op de stations van Overijssel neergezet en het personeel goed worden geïnstrueerd met aanvullende brandveiligheidscursussen van Chubb, kortom geweldige kansen voor Nederlandse ondernemers. Vergeten doelen In 2017 schreef TNO een rapport over de elektrische busleveranciers dat verder niet ingaat op de NEN 1010 of brandveiligheid. Dat geeft naar het inzicht van Aanbestedingsnieuws al aan dat er te weinig breed wordt gekeken naar de selectie-eisen van zero-emissievervoer. In het licht van de te behalen goede doelen verliezen mensen veiligheid uit het oog. Duurzaamheid is niet alleen een kwestie van elektrisch rijden. Bussen die een korte levensduur hebben en weinig onderhoudsvriendelijk zijn, zijn ook niet duurzaam. Dat geldt ook voor een bus die niet voldoet aan de eisen voor elektrische veiligheid. Een bus kan nog zo duurzaam zijn, als hij in de fik vliegt, is het ook weggegooid geld en slecht voor het milieu. Alle reden dus, voor inkopers om in de NEN-normen te duiken. En voor kamerleden om dáár vragen over te stellen. De  NTA 8220 bijvoorbeeld voorziet in een ‘methode voor het beoordelen van elektrisch materieel op brandrisico’s. En we vonden de NEN-ISO 37158:2019 voor Slim transport met behulp van batterij gevoede bussen voor passagiersdiensten. En dan zul je zien dat ineens de kansen voor Nederlandse ondernemers heel duidelijk opdoemen. Je moet er zelf ook weleens in zitten, naar je werk, he. Zie eerder: Naam gedeputeerde Overijssel op trein latere aanbestedingswinnaar wekt wrevel Chinese rommel: “Your Loss” mentaliteit funest voor publiek belang   Tweeten [...]
12 februari 2017Algemeen / DuurzaamDe vergeten grootheid Entropie in fabricage en productie bij circulair inkopen Entropie in de thermodynamica op zich al een vrij lastig begrip en houdt zich bezig met energie-ophopingen die niet praktisch kunnen worden benut bij omkeerbare processen. Omkeerbare of ook wel natuurlijke processen zijn de tegenhanger van chemische processen. Bij natuurlijke processen zal een stof van hoedanigheid veranderen en daarbij de mogelijkheid behouden weer naar de grondvorm terug te gaan. Een van de bekendste voorbeelden van zo’n natuurlijk proces is, de door de toevoeging van warmte ontstane transformatie van ijs in water in gas. Door onttrekking van warmte kan de gas vorm weer overgaan in water en ijs. Chemische processen laten zich niet omkeren zoals bij de toevoeging van warmte in hout, het hout zal ontbranden en veranderen in houtskool, van houtskool is echter geen hout meer te maken. Praten we over entropie in productieprocessen, zullen we ons ook moeten beperken tot die processen waarbij een (beperkte) omkeerbaarheid mogelijk is. Slechts dan kan een situatie ontstaan die zonder twijfel kan worden toegeschreven aan een zekere toestand van rust of stabiliteit. Een eenvoudig voorbeeld van entropie in een productieproces ontstaat bij de verwerking van granulaat tot kunststof. Bij afkeur, uitval en end of life kan door toevoer van warmte kunststof weer worden omgevormd tot granulaat. De energie (arbeid en warmte) echter, die gestoken is in de omvorming van granulaat tot het oorspronkelijke product, kan niet worden teruggewonnen. De factor die hierin meespeelt, is het feit dat de toegevoegde warmte tijdens het afkoelingsproces van het product wordt afgegeven aan de omgeving. Bij terugwinnen van de grondstof wordt opnieuw warmte toegevoegd, die echter niet ontrokken is aan de omgeving. Zowel de energie die is toegevoegd om het product te maken als de energie die weer nodig is om van het afgekeurde product weer granulaat te maken, zijn verloren. We praten hier over energie maar het ligt veel breder. Hulpmaterialen, arbeid, aan een product toegewezen algemene kosten horen er zeker ook bij. Is dit een te verwaarlozen factor? Wel, we mogen entropie niet los zien van andere bewegingen in de wereld. De levensduur van een product is afgenomen door onophoudelijke technische vernieuwingen. Verder spelen globalisatie, de nieuwe duurzaamheid , het opschuiven van de producent in de richting van de klant, het toegenomen besef ten aanzien van grondstoffen en global warming een niet onbelangrijke rol. Beperkte ik mij in het voorbeeld van entropie in het terugwinnen van bijvoorbeeld afgekeurde producten, entropie speelt natuurlijk ook een rol bij circulair inkopen. Een steeds grotere rol zelfs omdat de cyclus grondstof, productie, gebruik, terugwinning en restafval aan belang toeneemt en omdat producenten graag meer willen produceren, gaat de cyclus ook steeds sneller draaien met als gevolg dat het belang van entropie toeneemt, net als de stapel restafval. Hoe groot is de factor entropie is een logische vraag die men zich kan stellen.  Die is voor verschillende producten verschillend. Laten we eens uitgaan van een professioneel product waar bij ongeveer 50% van de kostprijs bepaalt wordt door materiaalkosten. Gaan we uit van 80% recycleerbaar materiaal. Is dus 40% van de kostprijs terug te winnen, 10 % wordt restafval en 50% van de kostprijs is weg als sneeuw voor de zon. Deze 50% bestaat uit eerder genoemde energie, maar ook de kosten van huur van vastgoed, personeelskosten, belastingen, verkoopkosten, marketingkosten, afschrijvingen op machinepark, onderhoudskosten etc. Allemaal financieel gemaakt tot geld maar ook hiervan is een essentiëel deel een aanslag op onze beperkte aardse bronnen die we nu juist wilden sparen. Het lijkt er dus op dat circulair inkopen penny wise, pound foolish is en alleen is ingegeven om die natuurlijke hulpbronnen te sparen, die nu bij het restafval liggen. Willen we echt natuurlijke bronnen sparen, dan moeten we koers zetten naar de oude duurzaamheid. Een lange technische en economische levensduur en recuperatie bij defecten.  Dus een hogere productkwaliteit en grotere stappen in technische ontwikkelingen. Dat laatste is niet iedere ontwikkelingsstap omzetten in producten om zo een snellere return on investment te krijgen, immers ontwikkelaars kosten geld en hoe eerder een product op de markt komt hoe beter. Dat een product dan niet volledig is uitontwikkeld neemt men op de koop toe, dat komt wel in de volgende generatie producten. In software termen is dat van 1.0 direct naar 2.0 maar niet via 1.1,1.2,1.2.3, 1.3 enz. Als we dat gaan doen vraagt dit een hogere investering van de producent, maar er gaat niets verloren in 1.1 etc. En dat is pas een wezenlijke besparing  in het verbruik van natuurlijke hulpbronnen, misschien moeten we daarom de producent een beetje helpen met hogere prijzen, subsidies, minder belasting.   Dat is namelijk altijd te verkiezen boven méér entropie en méér restafval. drs. ing. E. Ploeg directeur WeDo Consultancy, sr. inkoper   Tweeten [...]
21 november 2019Algemeen / BeleidDe Europese Commissie heeft nieuwe drempelbedragen voor Europese aanbestedingen 2020 gepubliceerd. De teugels worden strakker aangetrokken; de drempelbedragen zijn per 1 januari  naar beneden bijgesteld en gelden voor twéé jaar tot 31 december 2021. Opdrachten voor werken en concessieovereenkomsten bijvoorbeeld moeten voortaan vanaf € 5.350.000,- Europees worden aanbesteed, dit was in 2019 € 5.548.000,-. Voor opdrachten voor leveringen en diensten geldt vanaf 1 januari 2020 een drempelbedrag van € 139.000,- (centrale overheid), dit was in 2019  € 144.000,- en voor lagere overheidsorganisaties: waterschappen, gemeenten en provincies € 214.000,- (decentrale overheden), dit was in 2019 € 221.000,-. De drempelbedragen voor concessies kennen een vergelijkbare daling. Concessieovereenkomsten voor (openbare) werken wordt € 5.350.000,- (in 2019 nog € 5.548.000,-) dienstenconcessies wordt € 5.350.000,- (in 2019 nog € 5.548.000,-) Ook de drempelbedragen bij Speciale Sectorbedrijven (RL 2014/25/EU) en Defensie (RL 2009/81/EU) zijn naar beneden bijgesteld. Deze waardedaling komt door fluctuaties in de wisselkoers tussen de € en worden beide herzien in het licht van veranderingen in de wisselkoers tussen de euro en de (Sdr’s) Special Drawing Rights berekend uit Euro, Amerikaanse dollar, pond sterling, Yuan en Yen.  De drempelbedragen worden genoemd in de Aanbestedingsrichtlijnen, waarin de drempel verplicht is gesteld. Richtlijn 2014/24/EU (aanbestedingsrichtlijn) werken: wordt € 5.350.000,- (nu nog € 5.548.000,-) leveringen en diensten voor centrale overheid: € 139.000 (nu nog € 144.000,-) leveringen en diensten voor decentrale overheid wordt € 214.000,- (nu nog € 221.000,-) bepaalde werken voor meer dan 50% gesubsidieerd door aanbestedende diensten: wordt 5.350.000,- (nu nog € 5.548.000,-) aan bepaalde werken gerelateerde diensten die voor meer dan 50% gesubsidieerd worden door aanbestedende diensten 214.000,- (nu nog € 221.000,-) Richtlijn 2014/23/EU (concessies) concessieovereenkomsten voor (openbare) werken wordt € 5.350.000,- (nu nog € 5.548.000,-) dienstenconcessies wordt € 5.350.000,- (nu nog € 5.548.000,-) Richtlijn 2014/25/EU (speciale sectoren) werken wordt € 5.350.000,- (nu nog € 5.548.000,-) leveringen en diensten wordt € 428.000,- (nu nog € 443.000,-) Richtlijn 2009/81/EU  (defensie) werken wordt € 5.350.000,- (nu nog € 5.548.000,-) leveringen en diensten € 428.000,- (nu nog € 443.000,-) Bron: Pianoo 20 november 2019 https://www.pianoo.nl/nl/actueel/nieuws/europese-drempelbedragen-aanbestedingen-1-januari-2020-omlaag   Tweeten [...]
29 oktober 2016Algemeen / InnovatiefLaatst geupdate op oktober 31, 2016 door redactie In deze weekendspecial aandacht voor het Bestuurlijk Aanbesteden in Amersfoort.  Wat bestuurlijk aanbesteden is, blijkt sterk af te hangen van aan wie je het vraagt. Daarom proberen we er zelf ook een antwoord op te vinden. We hebben alle stappen in het bestuurlijke proces en het aanbestedingsproces rondom welzijn in Amersfoort eens op een rijtje gezet. Wat is nu bestuurlijk aanbesteden? Wanneer vindt het plaats in het aanbestedingsproces?  Wat is er op TenderNed gezet?  Het verhaal begint als onze redactie stuit op een artikel van De Stad Amersfoort. Volgens het artikel is de aanbesteding al afgerond en in de laatste fase. Heh?! Wij dachten tot dan toe op basis van berichten van de gemeente Amersfoort dat de aanbestedingen nog maar net waren afgekondigd. Dat dachten we naar aanleiding van ons artikel over het Geldloket. Hoe bestaat het? De aanbesteding is pas op het laatste moment aan de B&A Groep toegekend, omdat de eigenlijk winnende inschrijver, U Centraal,  op het laatste moment is uitgesloten van deelname; zo bericht RTV Utrecht.  Vreemd. Vorige week las onze redactie op de website van Amersfoort dat er 4 aanbestedingen zouden zijn in het kader van het bestuurlijke aanbesteden van welzijn. En nu is tie al geweest? Bij een check op TenderNed blijkt dat de deadline van alle vier op TenderNed gepubliceerde aanbestedingen, nog open staan. Eentje, die voor beschermd wonen, sluit net dit weekend, 31 oktober. Aanbesteding al gewonnen? Welke aanbesteding heeft de BA-groep dan naar eigen zeggen gewonnen? Sommige artikelen spreken over de SBI. Er zou ook een gerechtelijke uitspraak geweest zijn. Die is op rechtspraak.nl anders niet te vinden. Ook op TenderNed is geen aankondiging van een SBI-opdracht te vinden. Uiteindelijk wordt het duidelijk, na lezing van een nieuwsbericht van vrijwilligersorganisatie Ravelijn. U Center en Ravelijn zijn in beroep gegaan bij de Bestuursrechter tegen de Marktconsultatie Sociale Basisinfrastructuur Amersfoort 21 maart 2016. Niks geen aanbesteding dus. Een marktconsultatie! Die zou je normaal gesproken houden voorafgaand aan een aanbesteding, als je wil weten wat er zoal op de markt is en daarom vrijblijvend met ondernemers wil praten, zonder dat daar een inkoop uit voortvloeit.  Afgelopen 5 september stonden ze voor de bestuursrechter, maar die schorte de zaak op, en eiste een hoorzitting. Theorie: Bestuurlijk aanbesteden Hoe kan dat nu, dat is het verschijnsel “bestuurlijke aanbesteding”. Niemand weet precies wat dat is. Vooral omdat elke gemeente en elke krant en daarmee elke politicus daar zijn eigen invulling aan geeft. Al naar gelang het resultaat. In het wetboek komt de term niet voor, dus je kunt er alles van vinden. Wat is de officiële theorie? Volgens PIANOo is de kern dat er meerdere aanbieders worden uitgezocht waarmee dan wordt onderhandeld over de wensen en eisen, volgens een voortdurend overlegproces. Daarmee is dus op zichzelf nog niets gezegd over de implementatie en de verhouding van al deze overleggen in het aanbestedingsproces. Terwijl dat nu net het hete hangijzer is, hoe verhoudt een onderhandelingscyclus zich tot de aanbesteding. Want je mág niet aanbesteden en tegelijk onderhandelen. Maar je kan ook niet eerst onderhandelen en dan aanbesteden, dan kom je toch bij een andere bieder uit, dan heeft dat onderhandelen geen zin. Na de aanbesteding gaan onderhandelen, dat is al helemaal het paard achter de wagen spannen. Hoe kan dat dan? Een vreemd verhaal op zich, dat bestuurlijk aanbesteden. Media verward Die term  “bestuurlijk aanbesteden” is ook wat lang, daarom noemen media dat her en der toch maar gewoon “aanbesteding”. Dat maakt het er voor niemand overzichtelijker op. Het wordt pas echt verwarrend wanneer politici en wethouders die termen uit de media overnemen, onder meer omdat ze om een reactie wordt gevraagd. Van de bestuurlijke niet-aanbesteding-aanbesteding die de BA-groep gewonnen heeft, (volgens de BA-groep, RTV Utrecht, het AD en een D66-raadslid) staat alleen een vooraankondiging van een marktconsultatie op TenderNed. Heeft ook volgens de gemeente de BA-groep gewonnen? Een gunningsbeslissing is in elk geval nog niet gepubliceerd op Tenderned. Er is daarmee nog niet gegund en dus ook niet zoiets als een gunningsbeslissing waarin is aangekondigd wie de opdracht heeft gewonnen, en waarna de beroepstermijn voor bij de civiele rechter gaat lopen. In het kader van deze SBI-“aanbesteding” zijn de vrijwilligersorganisaties  naar de rechter gestapt, om de “aanbesteding” tegen te houden. De bestuursrechter wel te verstaan. Bij een aanbesteding in de gewone zin van het woord, is de civiele rechter bevoegd. Maar hoe kom je daar uit als er nog geen aanbesteding is, maar al wel een winnaar, op basis van alleen een marktconsultatie, die alleen is in te zien via Negiomatrix? Overlegrondes  Hoe is volgens de aanbesteding-al-geweest-theoristen van de media, die aanbesteding dan verlopen. RTV Utrecht bericht over de bestuurlijke aanbesteding dat er een fout zou zijn gemaakt bij de beoordeling van de plannen, waardoor U Centraal niet had mogen meedoen aan de tweede ronde. Voor die tweede ronde waren minimaal 420 punten nodig, terwijl er in ronde 1 maar 415,50 punten waren behaald. Die opvatting wordt herhaald door D66. Welke rondes zijn dat dan? Zijn dat de overlegrondes die gehouden worden in de vorm van “tafels”, in de opmaat van de bestuurlijke aanbesteding. Dat zijn er nogal wat. En er zijn ook enorm veel stukken mee gemoeid. Tegelijk is het maar de vraag wat de waarde is van die overlegrondes voor de aanbestedingsprocedure. Zijn er overlegrondes geweest? Nou, er is wel veel overlegd. Aan tafel. Tafels Er wordt daar wat afgetafeld, in keistad. Er zijn startbijeenkomsten, fysieke tafels, virtuele tafels, voor de dagactiviteiten, voor het beschermd wonen, allemaal evenwichtig samengesteld. Er wordt ook een planning gegeven dat een tafel gemiddeld 3-4 uur duurt. Organisaties die zich inschrijven moeten verplicht met twee deelnemers komen en worden geacht zich 2 uur op de bijeenkomst te hebben voorbereid. Dat is dus per organisatie per tafel 20 uur onbetaald werk ten bate van de werving. Waar haalt een ondernemer die tijd vandaan? In Amersfoort heeft men blijkbaar zeeën van tijd. Al die overlegtafels, die zo kenmerkend zijn voor het bestuurlijk “aanbesteden”, die gaan dan tussen de  voorbereidingen op de reguliere aanbesteding door. Er zijn aftrappen en startbijeenkomsten en fysieke overlegtafels en virtuele overlegtafels. Voor alle deelovereenkomsten / inkooppakketten, de dagactiviteiten en het beschermd wonen. Op Twitter zijn er her en der foto’s van te zien. Er zitten inderdaad mensen aan een tafel. De gemeente heeft de tafels ingepland tot aan 29 september, de dag waarop de aanbesteding begint. Tussen de marktconsultatie en de aankondiging zijn er 5 fysieke overlegtafels. De gemeente is helemaal los gegaan met tafels.  Uit een planning genaamd presentatie stand van zaken blijkt dat het tafelgebeuren op 29 september is opgehouden terwijl op 30 september de eerste aankonding wordt verstuurd. Moet je dan iets met die tafels? Nee. De tafels zijn “richtinggevend”, zo wordt er gezegd. Het is “richtinggevende input”. Volgens de presentatie op de startbijeenkomst zijn die tafels alleen “richtinggevend”. Kortom juridisch van geen waarde, maar politici zeggen dat het belangrijk is. Zie voor een overzicht van de bedoeling van de tafels: pp-startbijeenkomst-ba-12-mei-2016-vs-10-5-16 en de bijbehorende vergaderstukken: https://www.amersfoort.nl/zorg-en-ondersteuning/to/verslagen-overlegtafels-dagactiviteiten.htm Politieke verwarring door mediaverwarring Zoals gezegd, berichten het Algemeen Dagblad en RTV Utrecht, dat de aanbesteding al geweest is en gewonnen is en voor de rechter is gekomen. Er is een “bestuurlijke aanbesteding” begonnen. De marktverkenning is dan al geweest. De partijen zijn al naar de (bestuurs)rechter gestapt, op 5 september. Qua inkoop is er nog niks aan de hand, de aankondigingen zijn volgens de presentatie-stand-van-zaken-bestuurlijke-aanbestedingen pas vanaf 30 september. Pas op 17 augustus verschijnt de eerste volgens de gemeente aan de bestuurlijke aanbesteding geliëerde aanbesteding op TenderNed. RTV Utrecht bericht op 18 augustus dat de Amersfoortse oppositiepartijen SP en CDA vinden dat de “aanbesteding” opnieuw moet. Ze refereren daarmee aan de bestuurlijke SBI-marktverkenning. De aanbesteding is volgens de oppositiepartijen veel te gehaast verlopen. Coalitiepartij D66 vindt dat er een kapitale blunder is gemaakt, maar vindt opnieuw aanbesteden niet nodig. Er moet niet overal een juridisch probleem van worden gemaakt. De Redactie van Aanbestedingsnieuws vindt dat de aanbesteding, in de zin van de aankondiging op TenderNed, toen nog maar net was begonnen. De echte, contractuele aanbesteding dan. Dat bestuurlijk aanbesteden, wanneer dat begint, dat valt niet te zeggen als iedereen daar zijn eigen invulling aangeeft. Op 17 augustus is pas de eerste aankondiging voor het beschermd wonen op TenderNed gepubliceerd, dat is net 1 dag voor het mediabericht van RTV Utrecht dat het allemaal opnieuw moet. Te vroeg gejuicht?  Erg vreemd dat na zo’n niet-formele aanbesteding door zowel de media als de B&A groep als de verliezende partijen de B&A groep als winnaar wordt aangewezen.  Terwijl de gemeente dit nergens bevestigt of ontkent. De verwarring is met andere woorden compleet. Maar de aanbesteding is inmiddels begonnen. Alles wat de gemeente zegt aan uitleg, kan worden gezien als bevoordelen van de bestaande ondernemers. De gemeente kan dus niet nu de Tender online staat, zeggen “nee sufferds, jullie moeten op TenderNed kijken, in plaats van met rechtszaken aankomen. De echte aanbesteding waar het eigenlijk om gaat, is nog niet begonnen!” Hier wordt het lastig voor de gemeente om er nog wat over te zeggen. Daar spint iedereen die wel snapt wat er aan de hand is, garen bij. Dat is niet alleen vreemd, omdat er qua aanbesteding nog niets te winnen viel. Ook omdat het voor de een handiger dan voor de ander uitpakt, als de concurrent al voor de wedstrijd is begonnen, afdruipt in de veronderstelling dat de wedstrijd al voorbij was. Hartstikke handig dus om te zeggen dat je al gewonnen hebt, als je concurrenten niet zien dat de race moet beginnen. Helemaal als de gemeente, omdat de aanbesteding al begonnen is, niet bestuurlijk aanvullend uit kan leggen hoe het werkelijk zit, zonder dat daarbij inschrijvers worden bevoordeeld. Verondersteld winnend inschrijver, van een aanbesteding die nog maar net is begonnen, is de B&A Groep. Die is meermaals in opspraak geraakt bij het verlenen van welzijn voor gemeenten. Opspraak om Werkschool Het NRC berichtte afgelopen 7 oktober 2016 voor het eerst over het dubieuze verleden van winnaar B&A Groep. Bij het project Werkschool kreeg B&A €1.000.000 subsidie voor kansarme jongeren aan werk te helpen. Dat is overgemaakt naar de eigen b.v. van de directeur van waaruit de bestuurder Kamps* zichzelf een managementfee van €161.500 euro verstrekte en nog eens €150.000 aan uren. Werkschool hielp daarvoor vijf leerlingen aan werk. B&A betreurt de berichtgeving van het NRC: “Feitenmateriaal is zodanig gesimplificeerd weergegeven en achterwege gelaten dat de werkelijkheid geweld wordt aangedaan. Niettemin heeft B&A procedurele- en communicatiefouten gemaakt in het subsidietraject.” Dat te laat is gemeld dat de bestuurder een eigen b.v. heeft, noemt de B&A groep een inschattingsfout. * Het NRC Handelsblad spreekt van bestuurder Henk Kamps. Voor zover Redactie Aanbestedingsnieuws kon nagaan is er geen Henk en gaat het hier om Hans Kamps, voormalig SER-raadslid en schrijver van het PvdA-partijprogramma in 2010. Opspraak in Amsterdam De B&A groep kwam ook al in 2007 in opspraak bij het winnen van een aanbesteding voor het welzijnswerk Zeeburg.  Hier schreef de B&A groep op in samen met F1 en Click. Hier berichtte het Parool dat de B&A groep handelde met voorkennis omdat het toezichthouder was op het welzijnswerk bij vier andere stadsdelen. Wethouder Ayhan Yalin van stadsdeel Bos en Lommer beëindigde daarop namens vier stadsdelen de relatie met B&A Groep. Omdat het de welzijnsorganisatie niet bekend was dat ook de peuterspeelzalen onder deze post vielen, stonden de peuters van de een op de andere dag voor een dichte deur. Zeeburg bleef echter doorgaan met de B&A Groep. Onderaannemer Civic heeft volgens verschillende ex-medewerkers geen spaan van het welzijnswerk in Zeeburg overgelaten. In 2012 berichtte de Telegraaf daarover dat werd onderzocht of al de welzijnsactiviteiten wel plaatsvinden. Dat was volgens voorzitter Ahmed el Mesri van Stichting Onze Hoop en met hem talloze buurtbewoners, niet het geval. De Telegraaf constateerde ter plekke ook dat de bekostigde cursussen niet gegeven werden. GeenStijl trok daarop de conclusie over Hans Kamps: SER-kroonlid rijk door subsidie Amsterdam Oost. Zie voor een overzicht: http://www.zeeburgnieuws.nl/nieuws/welzijnswerk_crisis_2007.html Uitsluiten aanbesteding?  Dat klinkt alsof de B&A-groep het welzijnswerk niet gegund moet c.q. had moeten worden. Kan de stad nog terug? Dat hangt ervan af.  Als de aanbesteding nog loopt, en pas op 30 september is begonnen dan slaat dit natuurlijk nergens op. B&A heeft de opdracht nog niet. Iedereen kan ‘m nog winnen. Al moet je dat maar net geloven, want als je in de veronderstelling verkeert dat je de aanbesteding al verloren hebt, schrijf je natuurlijk niet in op een aanbesteding. Stel dat de opdracht voor welzijn al wel is gegund. Zonder een fatsoenlijke publicatie. En er is ook al een overeenkomst getekend waarin de miljoenen worden verdeeld. Kan een gemeente dan nog theoretisch ervan af? Bedrijven die veroordeeld zijn voor witwassen, omkoping en fraude móeten worden uitgesloten. Ook bedrijven die alleen verdacht worden van fraude kunnen worden uitgesloten van deelname aan een aanbesteding. Dat moet dan van tevoren in de uitsluitingsgronden zijn aangegeven. Die uitsluitingsgronden blijken uit de Uniforme Europese Verklaring. Daarnaast kan de aanbesteding op basis van de contractvrijheid altijd worden afgebroken, zolang de hoofdovereenkomst nog niet gesloten is. Als die overeenkomst is wel is gesloten, kan de aanbestedende dienst ontbinden op grond van het BW  of de algemene inkoopvoorwaarden ook nog het contract ontbinden, bijvoorbeeld op basis van verzuim in de nakoming, maar ook als liquidatie dreigt. Met de Amersfoortse Uniforme Europese Verklaring geeft de winnaar aan dat er geen sprake is van onderstaande feiten. Opvallend genoeg is het vakje “belangenconflict” en “prestaties uit het verleden” net wit gelaten. Tijdens de Nota van Inlichtingen de ondernemers ook of het vereiste van strafbare feiten zou kunnen komen te vervallen. De aanbestedende dienst antwoordde daarop afwijkend. : Kan je nog van de BA-groep af? Dat hangt er sterk vanaf wat voor contract is gesloten met de BA-groep. Maar als het zo gegaan is, als op TenderNed staat, zijn de  welzijns-aanbestedingen van het bestuurlijk aanbestedingsproces nog open. Dan is er nog geen contract uit de aanbesteding voortgekomen. Als je de vermoedelijk rotte tomaten, die ook nog eens te duur zijn, nog niet hebt aangeschaft, hoef je ze ook nog niet weg te gooien. De aanbestedingen voor beschermd wonen hebben de cryptische titel  Basis Erkenning Regio Amersfoort. De TenderNed aanbestedingen zijn volgens de samenvatting op TenderNed alleen ten bate van een erkenningsnummer, waarmee kan worden ingeschreven op de aanbesteding. Waarom zou dat zijn? Zie ook deze Infographic uit startnotitie voor wie inmiddels de weg kwijt is voor wat nu precies bestuurlijk aanbesteden is en hoe deze procedure werkt. Hier wordt grafisch weergegeven hoe de gemeente Amersfoort dit heeft opgevat. Merk op dat het woord aankondiging of TenderNed hier niet in voorkomt.  Omdat we zelf ook houden van mooie plaatjes, hebben we er ook maar wat gemaakt. Bij het maken van het plaatje bleek dat van de vier aanbestedingen de verwachte gunningsdatum onbekend is. Op basis van de contractvrijheid kan de gemeente aanbestedingen desgewenst laten vallen. Dat blijkt handig uit te pakken als je dezelfde aanbesteding meerdere keren op TenderNed publiceert. Je kan dan de minder gewenste uitkomsten zelf laten vallen. Wat rood is omcirkeld is wat in de media en bij partijen de SBI-aanbesteding is gaan heten. Die zou al gegund zijn aan de BA-groep. Wat groen is omcirkeld is niet zozeer de bestuurlijke aanbesteding, als wel de aanbestedingsprocedure, van marktverkenning tot gunning. Ja maar hoe zit het met de richting-gevende tafels? Nou dat werd een grote kliederboel. Daar hebben we een apart plaatje van.   Wat is nu de definitie van “Bestuurlijk Aanbesteden” van de Redactie van Aanbestedingsnieuws? Bestuurlijk aanbesteden:  be.stuur.lijk aan.be.ste.den (het; o; inf. znw 1 een grote chaos ) Zie ook: De website van Amersfoort waarop alle stukken voor het bestuurlijk aanbesteden met een toelichting staan gepubliceerd: De aanbestedingen op Tenderned van Amersfoort op het gebied van zorg. De marktconsultatie Sociale Basisinfrastructuur (bijbehorende stukken gepubliceerd op negometrix!) De vooraankondiging van het bestuurlijk aanbesteden op TenderNed (Publicatiedatum 8 april 2016, sluitingsdatum 31 oktober 2016) De Amersfoortse aanbesteding voor beschermd wonen (de zogeheten Basis Erkenning op Tenderned (Publicatiedatum  17 augustus 2016, sluitingsdatum 30 december 2016 en de bijbehorende presentatie van de startbijeenkomst en bijbehorende vragen en antwoorden, laatste twee gepubliceerd op de website van Amersfoort De rectificatie van de aanbesteding voor beschermd wonen op Tenderned (Publicatiedatum 31 augustus 2016, sluitingsdatum 31-10-2016) Hierin is onder meer een email adres opgegeven BA@amersfoort.nl dat afwijkt van het bij de startbijeenkomst opgegeven adres basiserkenning@amersfoort.nl De Amersfoortse aanbesteding voor ondersteuning met noodzakelijk verblijf (Publicatiedatum 7 oktober 2016, sluitingsdatum 8 november 2016) De Amersfoortse aanbesteding voor dagactiviteiten op Tenderned (Publicatiedatum 7 oktober 2016, sluitingsdatum 8 november 2016)En de bijbehorende stukken van de overlegtafels over de dagactiviteiten: De aanbesteding voor respijtzorg (Publicatiedatum 29 juni 2016, deadline 12 september. Gerectificeerd op 12 september en verlengd naar 13 september)Stukken 1e fysieke overlegtafel 19 mei Agenda 1ste Tafel Bestuurlijk Aanbesteden regio Amersfoort 19 mei 2016 Verslag fysieke overlegtafel Dagactiviteiten en Beschermd Wonen 19 mei 2016 CONCEPT Algemene voorwaarden zorginkoop regio Amersfoort 2016 CONCEPT Aanvraag deelovereenkomst Basiserkenning Amersfoort CONCEPT Dialoogconvenant Inkoopnetwerk regio Amersfoort CONCEPT Aanvullende voorwaarden aan de aanvrager CONCEPT Eisen aan de aanvrager Basiserkenning Amersfoort Stukken 2e fysieke overlegtafel 9 juni Startnotitie Dagactiviteiten bestuurlijk aanbesteden Agenda Fysieke overlegtafel Dagactiviteiten 9 juni 2016 Presentatie startnotitie dagactiviteiten 9 juni 2016 Vastgesteld verslag fysieke overlegtafel dagactiviteiten Stukken 3e fysieke overlegtafel 7 juli Mededelingen voorzitter fysieke dagtafel dagactiviteiten 7 juli 2016 Agenda Fysieke overlegtafel Dagactiviteiten 7 juli 2016 Presentatie fysieke tafel dagactiviteiten 7 juli 2016 Algemene Voorziening Dagactiviteiten BASIS plus en BASIS Versie 4 juli 2016 werkgroep product Toeleiding naar begeleide dagact Volwassenen Vastgesteld verslag fysieke overlegtafel dagactiviteiten 7 juli 2016  Stukken 4e fysieke overlegtafel 1 september Agenda fysieke overlegtafel Dagactiviteiten 4e bijeenkomst 1 september 2016 Concept productbeschrijvingen begeleiding op afstand en groepsbegeleiding in de maatschappij Concept RISB notitie Algemene Voorziening Dagactiviteiten Product Dagactiviteit Basis en Plus ouderen in een dagcentrum Product Dagactiviteit Basis en Plus volwassenen in een dagcentrum Vastgesteld verslag fysieke overlegtafel Dagactiviteiten 1 september 2016 Presentatie fysieke overlegtafel dagactiviteiten 1 september 2016 Antwoord op vragen via website over dagactiviteiten 14 september 2016 Stukken 5e fysieke overlegtafel 29 september 2016 Concept verslag fysieke overlegtafel Dagactiviteiten 29 september 2016 Presentatie stand van zaken bestuurlijke aanbestedingen Agenda fysieke overlegtafel dagactiviteiten 29 september 2016 RISB Programmabeschrijving dagactiviteiten RISB Concept Deelovereenkomst dagactiviteiten RISB Inschrijfformulier dagactiviteiten Notitie algemene voorziening dagactiviteiten Tweeten [...]
4 december 2019Algemeen / BeleidOndanks een tekort aan duurzame energie is op de energiemarkt brede interesse getoond in de aanbestedingen door acht provincies, te weten Flevoland, Gelderland, Limburg, Noord-Brabant, Noord- Holland, Utrecht, Zeeland en Zuid-Holland. Dit heeft erin geresulteerd dat per 1 januari 2020 zeven provincies zijn voorzien van groen gas en acht provincies van duurzame elektriciteit. Hiermee leveren deze provincies door hun wijze van inkoop een belangrijke bijdrage aan de energietransitie, op basis van 0% inzet van fossiele brandstoffen. De duurzame energie wordt gebruikt voor provinciale gebouwen en provinciale infrastructuur, zoals openbare verlichting, bruggen, tunnels en gemalen. Met de huidige contracten zetten de acht provincies een eerste stap, maar de ambities zijn groter. Deze kortlopende contracten (5 jaar) zijn het begin. Toekomstige contracten kunnen nog duurzamer en slimmer, dus dat is de volgende stap. Daarnaast borgen de provincies de opgedane kennis en delen die graag met elkaar en andere overheidsorganisaties. Nu en in de toekomst. Bron: Provincie Limburg Tweeten [...]
13 september 2019Algemeen / Beleid / Innovatief / WerkenOp initiatief van Coöperatie Duurzaam Roerdalen wordt een onderzoek gestart naar de haalbaarheid van een zonnepark van zo’n 20 hectare op de vuilstortplaats langs de A73 in Montfort, gemeente Roerdalen. Eigenaar Attero gaat met de gemeente Roerdalen, de provincie Limburg en Coöperatie Duurzaam Roerdalen samen onderzoeken of de aanleg daarvan in 2021 kan gaan starten. De komende maanden gaan partijen met elkaar onderzoeken of de ontwikkeling van een zonneweide op deze heuvel technisch, financieel en juridisch haalbaar is. Attero zal als eigenaar van de stortlocatie de opdrachten voor de uitvoering van diverse onderzoeken verstrekken. De coöperatie Duurzaam Roerdalen heeft het initiatief genomen nadat de gemeenteraad van Roerdalen instemde met de motie ‘Haalbaarheidsonderzoek zonnepark ‘. De coöperatie zal onder haar leden en bij de inwoners van de gemeente Roerdalen navragen hoe zij over de creatie van een dergelijke zonneweide denken en of zij in (een deel van) de zonneweide willen participeren, zodat zij mee kunnen delen in de financiële en/of energieopbrengst. Om het gehele proces te stimuleren en te kunnen ondersteunen heeft de provincie Limburg aan de coöperatie een subsidie van maximaal € 20.000 beschikbaar gesteld. De gemeente Roerdalen houdt bij de noodzakelijke wijziging van het bestemmingsplan alle belangen uit de omgeving tegen het licht. De planprocedure start na de zomervakantie 2019, waarbij het streven is om de SDE++ (stimuleringsregeling Duurzame Energieproductie) aan te vragen in 2020. Afhankelijk van de toekenning kan op z’n vroegst in het voorjaar 2021 een start worden gemaakt met de aanleg van het zonnepark. Bij de keuze voor zonneparken hanteert de Provincie als uitgangspunt zuinig en meervoudig ruimtegebruik. Het zonnepark op de stortplaats Montfort is hiermee een uitstekende kans, doordat het aansluit bij de beleidsuitgangspunten van de provincie Limburg, en bijdraagt aan de Limburgse duurzame energie-opgave. Bron: Limburg.nl Tweeten [...]
17 februari 2017Algemeen / WerkenLaatst geupdate op april 13, 2017 door redactie Minister Kamp schreef voor Valentijn een Kamerbrief dat het probleem met aanbesteden schuilt in de toepassing van de regels. Op zichzelf is het al een schande dat een Minister zelf toegeeft dat hij niet in staat is te handhaven dat lagere overheden zich aan eigen zijn regels houden. Gelukkig heeft Kamp ongelijk. Het probleem zit hem toch echt in de regels. Die zijn intrinsiek onuitvoerbaar. Omdat op het eerste gezicht niets mis lijkt met algemene beginselen van het aanbestedingsrecht, proportionaliteit, transparantie  en non-discriminatie, komen de aanbestedingsrichtlijnen ongeschonden langs elke parlementaire controle. Of de uitspraken langs rechters komen, is na tien jaar gerechtelijke uitspraken voor de buitenstaander een blinde gok. Als je iedereen die inschrijft op een aanbesteding gelijk moet behandelen, dan kan je er geen uitkiezen. Door iemand uit te kiezen behandel je hem niet gelijk. Je kan ook niet objectief iemand uitkiezen. Als je volstrekt objectief bent, valt er namelijk niets te kiezen. Dan maak je dezelfde keuze als die iedereen zou maken. Transparantie, als tenminste de inkoper verder geen vrijheid heeft (omdat hij objectief en non-discriminatoir kiest) gaat ook niet werken. De toekomst is onbekend en je kan niemand op resultaat belonen. Dat is namelijk discriminatoir. Alleen de winnaar kan resultaat leveren. Dat dit uitgangspunt een recept is voor de levering van rotte tomaten, dat snappen juristen niet. Ik denk soms dat ze me allemaal voor de gek houden en doen alsof. Heb je zelf weleens rijpe tomaten geprobeerd uit te kiezen vanachter een rechtvaardige blinddoek? Ja… rechters doen ook maar hun werk. Die moeten ook eten. Die egoïstische ethiek blijkt leidraad bij zowel de politici die de wet aannemen als bij de bestuurders die hem uitvoeren als de rechters die hem opleggen. De consequentie van het aannemen van een niet-uitvoerbare wet is desastreus. Een  niet-uitvoerbare wet is op zichzelf al in strijd met de rechtsstaat. Dat is op zich al erg genoeg. Dat betekent daarnaast ook dat iedereen die hem toch uit moet voeren, bijna per definitie de wet overtreedt. Er is altijd wel een arrest te vinden om de inkoopambtenaar mee op te sluiten op basis van overtreding van de Aanbestedingswet.  Zo zijn er ook altijd haken en ogen te vinden om een klagende verkoper mee weg te wuiven. Dat kun je al zo erg vinden dat je de bedenker hiervan een vakantie naar Elba gunt. Maar het gaat hier naar schatting van CinField in opdracht van het Ministerie van Economische Zaken zelf, om €73,3 miljard dat alleen al in Nederland wordt verdeeld via deze onuitvoerbare principes. Dat is niet zonder gevolg. De hele markt voor doelgroepenvervoer is verpest. Taxi-chauffeurs  hebben geen pensioen kunnen opbouwen. Thuiszorgers zijn bezig met een tweejaarlijkse stoelendans tot er niemand meer over is. En er is nog steeds geen commerciële uitbater die de kerk in Schagen winstgevend gaat exploiteren. Ook is innovatie is door een gebrek aan bedrijfskapitaal verschoven van ondernemingen naar de vraagzijde, naar overheden. Er moet innovatie zijn, maar die hoort te komen vanuit het bedrijfsleven. Dit volgt uit een tamelijk elementair beginsel van de klassieke logica: namelijk dat dingen niet tegelijk kunnen en niet kunnen. Dat heet  of ongerijmd. Als je een wet maakt waarin staat dat een inkoper iets moet doen en datzelfde tegelijk ook niet moet doen. Moet hij het dan doen? Of moet hij het dan niet doen? En als hij het dan doet, had hij het dan achteraf moeten doen? Of niet moeten doen? Dan is het God zege de greep. Vaak valt het dan nog mee ook. De wet van de uitgesloten derde was in de Middeleeuwen dan ook een godsbewijs. Dat we nog steeds leven ondanks de Aanbestedingsrichtlijnen, dat is in mijn ogen op zichzelf ook al een godsbewijs. Waarvoor dank. Moet je deze (logische) wet, de zogeheten wet van de uitgesloten derde aannemen, nee. In een vrij land niet. In het godverlaten en door de Koude Oorlog verscheurde Nederland was deze wet dan ook niet populair. L.E.J. Brouwer hield er daarom een intuïtionistische logica op na. Ook Harry Mulish, gepromoveerd aan de Universiteit van Felix Merites, vond dat dingen wel degelijk tegelijk konden zijn en niet konden zijn. Dat illustreerde hij onder meer aan de hand van een toonladder, die hij zelf naspeelde op zijn Steinway en op een elpee bijvoegde in zijn hoofdwerk De Elementen der Dingen. Harry Mulish was een groot rechtsfilosoof. Je kan rechtsfilosofen herkennen aan dat ze man zijn en een slecht huwelijk hebben. Het blijkt daarentegen buitengewoon slecht voor je carriére te zijn als je een land vol juristen verwijt, dat ze niets snappen van elementaire logica.­­­­­ Of als je de lezing van de afdelingsmanager van Tende­­­rNed van Wittgenstein in twijfel trekt. Dat is nog weer een reden waarom zulk soort wetten ongestraft kunnen worden ingevoerd. En dat is zonde want je gooit zo de waarheid overboord. Dat hebben veel Nederlanders gedaan uit angst voor Russen en daarom doen ze allemaal gekke dingen, waartegen ze blijkbaar geen nee kunnen zeggen. Zonde. Waarheid kan zelfs in je dagelijks leven ook nog van praktisch nut zijn. Bijvoorbeeld als je een ijsbeer op je pad tegenkomt en je twijfelt of er logisch gezien niet misschien een andere werkelijkheid is waarin er geen ijsbeer voor je neus staat. Logica over waarheid, het is allemaal theorie en ingewikkeld, maar wat moet je doen in de praktijk? Daarvoor is er dan ethiek. In mijn ogen is er een primaat van ethiek boven logica. Je kan niet je hele leven op een stoel blijven zitten, omdat je twee tegengestelde aannames hebt gedaan. Je komt dan toch vaak uit op ordinaire Foucault. Maar het is vaak niet zo dat er met macht niet te praten valt. De ene ijsbeer is de andere niet. Bovendien kan je met macht ook niet alles. Dat komt ook weer door die waarheid. Je kan vader zijn maar dat wil nog niet zeggen dat je je dochters vis kan laten eten. Je kan meer kanten op. De hond blaft gewoon door. Tegen een waarheid als een ijsbeer ben je dan kansloos. De kat die gaat lekker liggen slapen. Daar kan je mee wegkomen als de ijsbeer geen honger heeft, maar het is niet aan te raden.  Mannen zijn honden, die gaan hardnekkig door met aanbesteden alsof dit enige betekenis heeft en praten dan net zo lang onzin tot dat hun tong uit hun mond valt. Vogels zijn beter bestand tegen ijsberen. Die vliegen weg. Je hoeft het gevecht niet aan te gaan en je kans af te wachten tot je de ijsbeer kan wurgen met je blote handen. Waarheid sluit de liefde helemaal niet uit. En je wil ook geen liefde zonder waarheid. Alleen mannen denken zo zwart-wit. Mannen die na een ontslag op hangende pootjes terugkomen op hun beslissing dat werk voor het meisje gaat, worden in de regel wel vergeven. Ja maar Nederland is een leeuw. Wat doen leeuwen tegen ijsberen? Dat is een fantasieprobleem. Ze zouden ook weer brullen. Maar wanneer komen ze die ijsbeer tegen dan? Een ijsbeer gaat toch niet naar de Sahara op zoek naar voedsel. Het is angst om niks. Leeuwen zijn daar goed in. Dat komt omdat ze niet bang hoeven zijn voor enig dier, maar wel voor onverwachte situaties. Zoals een hele groep op hol geslagen gazellen. Het is tegen mijn principes; maar ja het is de wet. Alle dagen in bed blijven liggen tot er iemand luistert en de aanbestedingswet zichzelf vanzelf oplost of dat er een interessante tender staat op TenderNed of Negometrix of E-Commerce waarop ik kan inschrijven en dan de aanbesteding winnen. Ik kijk elke dag, maar het lukt me niet. Terwijl dat op basis van een paraconsistente logica toch gewoon zou moeten kunnen. Ik moet me er maar niet al te druk meer om maken want ze gaan ook de ambulances nog aanbesteden. Een hartkwaal kan ik er niet bij hebben.   Mr. drs. S.M. Ploeg Jurist/Filosoof Géén rechtsfilosoof Directeur 3A3 Tweeten [...]
13 augustus 2019Algemeen / WerkenDe eigenaar van de Beijneshal in Haarlem heeft de huur per 1 juli 2021 opgezegd. Vanwege het opzeggen van de huur van de Beijneshal is op korte termijn een nieuwe sporthal nodig. Deze sporthal moet gerealiseerd worden op het terrein achter Het Schoter. De hoofdgebruikers van de nieuwe sporthal zijn VC Spaarnestad, Schoter scholengemeenschap en lokale verenigingen. Het nieuwe complex bestaat uit een sporthal en een vierde zaaldeel. Naast de standaard sporthalvoorzieningen (zoals kleedkamers, toestellenbergingen, e.d.), maken onder andere een tribuneruimte en multifunctionele ruimten onderdeel uit van het programma. Naast het ontwerp en de realisatie van de nieuwe sporthal moet ook fiets-parkeren voor de school en de bezoekers van de sporthal op het terrein worden opgelost (ca. 1.200 stuks). Hiervoor is geen ruimte voorzien op het perceel zelf. Voor het fiets-parkeren is een fietsenkelder voorzien in het plan. De locatie voor de nieuw te bouwen sporthal is gelegen tussen de achterzijde van Het Schoter en de woonflat ‘Parksight’ in Haarlem-Noord. De locatie maakt onderdeel uit van de ontwikkelzone Orionweg. De aanwezige opstallen worden door de gemeente gesloopt en het bouwterrein wordt bouwrijp aan de winnende Inschrijver ter beschikking gesteld. Door middel van deze aanbestedingsprocedure wordt een Design&Build-overeenkomst volgens UAV-GC 2005 aanbesteed. De aan te besteden opdracht omvat het architectonisch, bouwkundig, constructief, installatietechnisch en bouwfysisch (waaronder: duurzaam en brandveilig) ontwerp en de realisatie van: de sporthal (formaat C3 NOC-NSF) inclusief sportvoorzieningen ter grootte van ca. 3.000 m² en een fietsenkelder (verdiept danwel halfverdiept) voor de stalling van ca. 1.200 fietsen. Zowel de gebruikers als de omwonenden zullen worden betrokken in de planvorming. Van de winnende inschrijver wordt hierin zowel gedurende de ontwerp- en de realisatiefase een inspanning verwacht, echter de gemeente blijft verantwoordelijk voor de communicatie met gebruikers en omwonenden. De gemeente Haarlem doorloopt op dit moment de bestemmingsplanprocedure voor het gebied, zodat de omgevingsvergunning via de reguliere procedure kan worden verkregen. Het aanvragen van de omgevingsvergunning valt onder het takenpakket van de winnende inschrijver. Bron: Tenderned 12 augustus 2019 https://www.tenderned.nl/tenderned-tap/aankondigingen/172671   Tweeten [...]
4 februari 2021Algemeen / WerkenOnderhavig project maakt onderdeel uit van werkzaamheden in het kader van de herinrichting van het complex Camp New Amsterdam in Soesterberg. Een deel van de herinrichting is reeds gerealiseerd. Gedurende de realisatiefase van dit distributiecentrum zal er nog een nieuwbouwcomplex worden gerealiseerd en zal het terrein verder worden ingericht. Het werk ziet op het realiseren van een distributiegebouw waarin met name goederenopslag/overslag van het landelijk tactisch commando (LTC) van de Koninklijke Marechaussee zal plaatsvinden. Het doel van de opdracht is het realiseren van een distributiegebouw en die voldoet aan de gestelde eisen. De scope van de opdracht bestaat in hoofdlijnen uit het: bouwrijpmaken van het terrein van de bouwlocatie; uitvoeren van terrein technische werkzaamheden (o.a. grondwerk, rioleringen etc).; aanpassen van bestaande ondergrondse infrastructuur; realiseren van een nieuwbouw distributiegebouw bestaande uit 2 bouwlagen met loading dock; realiseren van gebouw gebonden installaties (elektrotechnische en werktuigbouwkundige installaties, glasvezel datanetwerken, geïsoleerde bliksembeveiliging etc.); leveren en installeren van interieurbouwelementen (o.a. vaste keukenvoorzieningen, vaste sanitaire voorzieningen, vloerbedekking, stoffering); De kritische succesfactoren van de opdracht zijn: – Minimale verstoring van de bedrijfsvoering op het complex; – Tijdige oplevering van het gebouw; – Veilige en gezonde werkomgeving. De overeenkomst wordt aangegaan voor de duur van 9 maanden. Overzicht algemene projectkenmerken Oppervlakte: Circa 1200 m2 bvo, distributiegebouw Disciplines: – bouwkunde; – beveiligingstechniek; – constructie; – werktuigbouwtechniek; – elektrotechniek. De aanbesteding verloopt volgens de Europese niet-openbare procedure uit hoofdstuk 3 van het ARW 2016. Dit betekent dat de aanbesteding in twee fasen plaatsvindt. In de eerste fase (de aanmeldingsfase) worden alle geïnteresseerde ondernemingen in de gelegenheid gesteld zich aan te melden als gegadigde. Het doel van deze fase is om maximaal vijf gegadigden te selecteren. Deze gegadigden worden vervolgens uitgenodigd tot het indienen van een inschrijving (de inschrijvingsfase).  De aanbestedende dienst heeft ervoor gekozen de opdracht niet verder op te splitsen in percelen. De motivatie hiervoor is dat het opdelen in percelen: – niet doelmatig is, omdat het een integrale opdracht betreft; – de totale kosten (voorbereiding, aanbesteding, realisatie) bij het opdelen van de opdracht hoger zijn; – tot problemen leidt gezien de beheersbaarheid en/of de aansprakelijkheid tussen meerdere partijen en/of de doorlooptijd (met bijbehorende kosten) en/of een toename van risico’s en faalkosten. Het Rijksvastgoedbedrijf zal de inschrijvers die een geldige inschrijving hebben ingediend, waaronder de inschrijver die economisch meest voordelige inschrijving heeft gedaan, een tegemoetkoming in de inschrijvingskosten betalen ad € 5.000,- exclusief btw. Inschrijvers die in aanmerking komen voor een tegemoetkoming dienen, nadat de opschortende termijn als bedoeld in artikel 3.40.2 ARW 2016 is verstreken, hiertoe een factuur in te dienen bij het Rijksvastgoedbedrijf. Bron: Tenderned 3 februari 2021 https://www.tenderned.nl/tenderned-tap/aankondigingen/218656 Tweeten [...]
22 oktober 2016Algemeen / Duurzaam / SchoonmaakLaatst geupdate op februari 7, 2021 door redactie We spreken een schoonmaakster. Ze maakt schoon vanuit een uitkeringssituatie. Uit haar verhaal blijkt, dat er een groot verschil zit tussen schoonmaken voor particulieren en schoonmaken in (semi-)overheidsdienst. De schoonmaak in overheidsdienst is via een aanbesteding ingekocht. Er valt niet over te praten met het schoonmaakbedrijf.  De schoonmaakster wil graag anoniem blijven en wij respecteren dat. Hoe lang ben je al schoonmaker?   Een paar maanden geleden heb ik me aangemeld bij een uitzendbureau en die hebben me vrijwel direct aan de slag geholpen bij een vakantiepark. In totaal heb ik bij drie verschillende plekken gewerkt. Een school, een kantoor en een vakantiepark. Hoeveel krijg je daarvoor betaald? Ongeveer 10 euro per uur. Bij het vakantiepark €10,20 en bij die school €10,05. Bij het kantoor is het ook ongeveer zoiets, het is min of meer cao-loon. Het verschil zit ‘m in de leeftijd en wat je exact moet doen, een keuken schoonmaken, dat heb je niet op een kantoor. Een keuken schoonmaken daar heb je andere kennis voor nodig en andere materialen. Roestvrijstalen platen schoonhouden, pannen afwassen, dat is wat anders op een kantoor. Je hebt misschien wel een kleine kantine met een koffiezetapparaat, maar dat heeft toch niet dezelfde verhouding. Dus een keuken schoonmaken is eigenlijk heel ingewikkeld. Professioneel schoonmaken is ingewikkelder dan je denkt. Je hebt overal verschillende doekjes voor. De meeste schoonmaakmiddelen zijn ecologisch vriendelijk.Je gebruikt die met zulke regelmaat dat je niet dezelfde agressieve middelen gebruikt als thuis.  Je moet goed kunnen improviseren als er iets uitvalt, bijvoorbeeld de stofzuiger. Je gaat proberen de stofzuiger te repareren, zoeken naar de dichtstbijzijnde andere zuiger of in heel extreme gevallen stoffer en blik pakken, maar dat is niet toereikend. Bij de school, liggen de spullen dichter bij elkaar dan bij het vakantiepark maar de school is in andere dingen niet goed voorzien, zoals qua doekjes. Op die school krijgen we standaard te weinig doekjes en moeten we daar veel te lang mee doen. Die doekjes moeten dagelijks worden vervangen anders wordt het een puinzooi; maar we doen er twee weken mee. Die doekjes worden gewassen. Daar komt heel veel stof uit, heel raar want die dingen zijn net gewassen en het stof gaat er niet uit. Is dat niet te merken op die school? Het is een school en die wordt elke dag dusdanig vies dat de vieze doekjes in het niet vallen. Je hebt van die handdoek-rollen en dan vinden jonge kinderen het leuk om die los te trekken en te draperen. Dat staat niet fraai dus je bent dan bezig om die op te rollen en dat duurt even. De mannen-wc’s worden helemaal onder gesproeid, achter de muren op de vloer er wordt voor de lol poep gesmeerd op de wcrol-houders, kauwgom op de wc-brillen want dat is grappig. Het is zo vies! Er zit overal bloed. Op de heren-wc, gek genoeg… op de dames wc zie je weleens een smeer maar door dat scheren zit de hele heren-w.c. vol bloed. De meisjes-w.c. zit vol glitter en die troep blijft aan je schoenen plakken en dan verspreid je het door de hele school. Soms eten ze op het toilet en dan zit het er vol kruimels. Waar al die poep zit, gaan ze daar zitten eten? Ik snap het ook niet. Je gaat toch niet op het toilet je eten zitten eten. Oef… Het schoonste plekje op de w.c. is de prullenbak. Dan krijg je zeker wel extra betaald voor al die rotzooi? Hahahahaha. Nee, nee, nee. Ik ben voor anderhalf uur ingeroosterd en krijg voor anderhalf uur betaald, ongeacht of het anderhalf uur, twee uur of drie uur werk is. Het is weleens tweeënhalf uur geweest. Zodra iets heel erg wordt, ga je proberen de kantjes er ergens anders af te lopen. De kamers moeten elke dag gestofzuigd. Maar dan sla je de lerarenkamer gewoon over. Waarom ga je niet weg na anderhalf uur? Je kan moeilijk de w.c.s vies laten. Ik denk weleens als we het kantoor niet stofzuigen dan merkt niemand dat. Het zou een hele hoop schelen als die kinderen gewoon wat netter zijn. Is dat anders op het kantoor? Dat zijn volwassen mensen dus die zijn doorgaans netter. De toiletten zijn wel extreem vies bij de heren. Maar afgezien daarvan is het wel beter toeven daar ja. De heren  weigeren te zitten. En als je gaat staan dan kan het overal naartoe spetteren. Daar hebben ze het zelfs zelf over bij de ideeënmuur, en plein public stond er wel een papiertje met  “hou het alsjeblieft netjes”. Ik snap ook niet waarom mannen niet gaan zitten als de gelegenheid om te staan er niet is. Dat is toch duidelijk! Het is best wel vermoeiend werk. Ik ben het ruimst ingeroosterd in het kantoor en hoef daardoor nooit over te werken in mijn eigen tijd. Daardoor wordt het het best betaald. Maar je gaat toch niet schoonmaken in je vrije tijd?! Het is helaas zowel bij het vakantiepark als bij het school schering en inslag, dat mensen overwerken in hun vrije tijd. Het is doorwerken doorwerken doorwerken, geen tijd voor een kopje koffie of een sigaretje. Het is zo hard, dat het werk heel stressvol wordt. Op het vakantiepark kun je echt niet verder werken omdat je een tijdslimiet hebt, als de gasten er komen. Als je daarna nog werkt, werk je in je eigen tijd. En het schoonmaken op het kantoor is ook in je vrije tijd? Eigenlijk niet nee. En als het daar extra werk is, kreeg ik er ook extra voor betaald. Als een collega zich verslapen had of niet kwam opdagen of als er extra werk was omdat er een bedrijfsfeestje was of zo. Dat vakantiepark gaat dat via de gemeente? Nee dat schoonmaakbedrijf betaalt de uitzendkrachten maar dat heeft ook zelf mensen in dienst. Het vakantiepark is particulier. Dus dat is indirect. Voor zover ik weet wordt het schoonmaken van de school door de gemeente betaald. Dat hebben we even uitgezocht. De schoonmaak van de school is verlopen via een aanbesteding. De gemeente heeft een recent inkoop-en aanbestedingsbeleid waarin bovendien “onethische praktijken niet worden getolereerd”.  Daarnaast heeft de gemeente beleid voor social return. 5% van de aanneemsom moet worden ingezet ten gunste van het realiseren van mogelijkheden voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en stages.  Uit enig speurwerk blijkt dat de gemeente in kwestie het schoonmaken “quasi inbesteed” heeft, aan een lokaal bedrijf. Dat is ook op advies gebeurd, ván dat lokale bedrijf. Dat lokale bedrijf krijgt een bonus voor het aannemen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het gaat hier dus om extra “kwetsbare groepen”, die vanuit hun uitkeringssituatie moeten schoonmaken. Met het bedrijf wordt aanvullend afgesproken hoeveel budget er beschikbaar is. De gemeente heeft daarmee een grote invloed op de uitvoering van het werk, maar gebruikt die invloed niet; om te garanderen dat de schoonmakers niet gratis overwerken. Sterker, de (andere) gemeente waarin de schoonmaakster woonachtig is, houdt zelf het door de schoonmaker verdiende geld, in op de bijstands-uitkering. Onze schoonmaakster maakt schoon, voor minder dan de helft van het minimum-loon en werkt daarnaast gratis over, voor de helft van de tijd.  Ongeveer dertig procent van mijn werktijd is mijn totale tijd. Ik werk meestal een half uur tot drie kwartier in mijn eigen tijd dus dat is ongeveer 30%. Moet je dan niet gaan staken? Dat ben ik weleens van plan geweest maar we zijn flexwerkers en ze halen ons daar makkelijk weg, zodra ze daar zin in hebben. Voor jou duizend anderen, die ook op zoek zijn naar geld.  Mijn collega’s zijn er ook niet blij mee, we proberen het zo goed mogelijk te rapporteren zodat we het duidelijk in beeld krijgen. Zodat de kinderen netter zijn. Maar ja, het is een school, wat vraag je van die kinderen. We hebben besloten het aan te kaarten als het te ver is gegaan. Helaas is de reactie daarop “gewoon poetsen”. Het is jullie werk, dus jullie doen het maar.” Ik had het idee dat het misschien slimmer is om gewoon je schoonmakers in eigen dienst te nemen dan dat je dat een ander bedrijf laat doen. Ik weet niet waarom ze dat niet doen, maar ik denk dat dat komt, omdat ze een heel pakket inkopen. Ze kopen een schoonmaakpakket, er zit ik weet niet hoe veel in, niet alleen schoonmakers. Er zit een heleboel bij natuurlijk, al de schoonmaakmiddelen en doekjes worden door het bedrijf aangeleverd, net als de schuursponsjes en het ophalen van het vuil. Ze kopen een heel schoonmaakpakket in, denk ik. Als je een bedrijf hebt dat dat allemaal regelt, dan kan dat heel veel goedkoper worden ingekocht. Maar dat geldt dan vooral op het personeel, dat dat goedkoper wordt ingekocht? Er wordt inderdaad heel sterk op beknibbeld, ze kopen je tijd in. Ze zeggen dat het in anderhalf uur kan en als je dat niet af krijgt dan is dat jouw probleem. Het moet af zijn. Dus het grootste verschil tussen het kantoor en de school zit hem erin dat er bij de school niets bespreekbaar is aan incidenteel extra werk? Ja, ik denk dat je dat zo wel zou kunnen zeggen. Tweeten [...]
26 februari 2017AlgemeenWe kunnen blijven doen of het aanbesteden an sich geen probleem is. God zege de greep toch? Maar aanbesteden is niet zonder gevolg. Er zijn haagse inkoopdirecteuren die daarover mee kunnen praten. Als je de opdracht voor grasmaaien splitst per berm, dan wordt Europa boos. Maar als je het allemaal bij elkaar op een hoop had geveegd, dan had je het nodeloos geclusterd en dan wordt Europa ook weer boos. En Europa is alert. Want erg veel geld van de Nederlandse lokale overheid wordt gestoken in grasmaaien. Of dat nu 30.000 is voor een innovatieve schapenherder, of 20.000 voor een diesel-gedreven grasmaaimachine. Of voor 25.000 voor een duurzame grasmaaimachine op biodiesel. Nepotisme! Al mijn belastinggeld wordt uitgegeven aan grasmaaien. Vraag en aanbod komt niet noodzakelijk bij elkaar. Als een schapenherder een schandalige* €30.000 euro durft te vragen, zodat hij een boterham met kaas kan eten en zijn schapen een fijne liksteen hebben in plaats van gips als ontbijt, dan kán de gemeente zeggen nou bekijk het maar helemaal, met je schapenherdersgilde.  We gaan toch niet betalen voor een boterham met kaas. Die schapen kopen zelf maar hun eigen liksteen! We laten het gras in de berm wel gewoon groeien. En die schapen van schapenherder Westra gaan gewoon in de kebab. Dat kan. Dat gebeurt bijvoorbeeld in Tsjechië, op dagelijkse basis. Dat het gras niet gemaaid wordt. Het gras in de berm is daarom in Tsjechië heel hoog. Ze hebben ook allemaal veestapels want die Tsjechen moeten ook eten en die eten allemaal guláš. Met deegbal. Echt heel vies. Maar belastinggeld dat gaat in Tsjechië naar gratis onderwijs en de bierindustrie. Want die heeft al die concurrentie van dat Nederpils waar je volgens de Tsjechen hoofdpijn van krijgt. Dus ze hebben een grote veestapel voor al die knoedels met lever maar het vee eet het gras in de berm niet op, want daar geeft de Tsjechische overheid geen geld aan uit. In de weide is het gras dus niet zo hoog. Alleen in de berm eromheen is heel hoog gras. Toen ik in Tsjechië op vakantie was, ging ik op een steen zitten, in de berm, in het hoge gras. Met m’n korte broek. In de wei ernaast had het vee het gras gemaaid dus zo kon je goed naar de overkant kijken, naar de Janská strom, een bijzondere boom. Veestapels in combinatie met hoog gras, dat is een recept voor teken. Een teek is een parasiet, een spinnetje, dat bloed zuigt. Ze wonen in het lange gras en wachten daar tot er een zoogdier met zijn blote benen langs komt. Dan kruipen ze naar een onopvallend harig plekje om bloed op te zuigen. Die beesten zijn zo ongezond dat er allerlei bacteriën en virussen in zitten. Als je dus een teek op je weet ik veel waar hebt, dan moet je hem er met een pincet uittrekken zodat de teek niet zijn maaginhoud in je bloedbaan stort. Want in die maag van de teek zit veelal een borrelia-bacterie. Daarvan kan je Lyme krijgen. Als de teek er lang heeft gezeten, moet je naar de dokter voor antibiotica. Die Tsjechische teken zijn nog veel vreselijker dan Nederlandse teken. Er zit in 1 op de 10 Tsjechische teken een virus, dat hersenvliesontsteking overbrengt. Dat zit niet in hun maag maar in hun kaak. Dus of je er op tijd bij bent of niet, dat maakt niet uit. Tegen een virus is geen medicijn. Je kan je er tegen inenten, maar alleen als je weet, dat je je ergens tegen in moet enten. Gelukkig maar dat al die Tsjechen gratis onderwijs hebben, zodat ze weten dat ze niet met hun blote knieën in het ongemaaide gras moeten zitten. Deze Helmondse boerentrien uit het aangeharkte Amsterdam had het ook niet geweten. Ik heb tien dagen lang met zo’n rotbeest op m’n kop gelopen. Ik zei het nog tegen een Zaans vriendje dat me daarheen had gesleurd. Hij zei dat het een korstje was en dat ik me niet zo “aan moest stellen”. Tien dagen later waren we alweer thuis, ging ik door mijn haar en haalde het korstje eruit. Het korstje liep rondjes in mijn handpalm. Ik kreeg eerst nekkramp en koorts en hoofdpijn, en in mijn schouders ook een soort kramp. Gelukkig was er in 2006 ook al internet. Het korstje bleek een teek. Volgens de Tsjechische site die ik vond, gaat dat met een teek als volgt, in fase 1 krijg je nekkramp en kramp in je schouders en koorts. In fase 2, plus-minus zes weken later krijg je of niks, in de meeste gevallen of allerlei neurologische uitval. En in dat geval kan je er blind van worden, of ga je dood. In Tsjechië gaan er gemiddeld 2 mensen per jaar dood aan een tekenbeet. Dat is daar normaal want ja, belastinggeld gaat naar gratis onderwijs, goedkope dokters en de bierindustrie**, dus voor dat gras maaien schiet geen geld meer over. Je moet dus zo snel mogelijk naar de dokter toe. In Tsjechië is dat gelukkig bijna gratis. Helaas was ik alweer thuis. Die Nederdokters, waar ik naartoe moest met mijn Tsjechische teek, bleken niet goed geïnformeerd te zijn over de kwestie. Dat komt, omdat we hier het belastinggeld liever steken in gras maaien. In een Tsjechische teek zit niet “alleen maar Lyme”, zoals twee dokters mij vertelden. Dokters hier weten dat niet, want medische encyclopedieën zijn allemaal van de weinige overgebleven zelfstandige uitgevers Kluwer of Elsevier, kortom heel duur en dan kunnen ze al dat dure Nederbier niet betalen. Ze denken dan liever dat je niks hebt. Daar komen ze mee weg, want “je hebt het opgezocht op het internet”. Het had niet uitgemaakt, want dat beest had me al tien dagen te grazen. Dus het in Tsjechië verkrijgbare tegengif, daar was het al te laat voor, aldus de meneer van het Tropeninstituut, waar ik na dreinzen heen was doorverwezen. Meer dan antibiotica en hopen op een wonder, valt er niet aan te doen. Kom volgend jaar maar terug voor een inenting. Voor naar het Tropische Tsjechië. Dat ik dat niet zelf had kunnen bedenken. Het was dan ook door een klein wonder, of een onzichtbare hand, dat ik er niet aan ben overleden. De kans was wel minimaal maar ik heb heus pech met die dingen. Met teken heb ik het wel gehad. He-le-maal klaar mee. Als er ergens gras ligt, dan moet dat gewoon gemaaid worden. Daar betaal ik graag gemeentebelasting voor. Dat lijkt me geen politiek heikel punt. Ik kan dan ook bijzonder kwaad worden, als belastinggeld wordt uitgegeven aan aanbestedingsprocedures in plaats van aan gras maaien. Het gras in de berm moet gemaaid, lieve mensen. Uw hond is het met mij eens. Op basis van de koude oorlog doctrine is het of de Russen of de Amerikanen. Of we maaien liefdevol het gras op onze Amerikaanse smerige dieseltractors, of we geven de huisartsen folders met de Russische waarheid over tekenbeten. Gelukkig is de Koude Oorlog voorbij. Dus dank zij de EU bewandelen we daarom nu de gulden middenweg: een compromis tussen oost en west: we maaien het gras niet, én we leggen geen folders neer bij de onbetaalbare en ongeïnformeerde huisarts. Anders hadden we wel 2 atoombommen op ons hoofd. Het drukken van folders heeft het Ministerie namelijk aanbesteed zodat niemand reageert op de tender. En het grasmaaien hebben we gesplitst om onder de aanbestedingsdrempel te blijven omdat anders de administratiekosten zo hoog oplopen dat we alleen rondom het stadhuis een beetje kunnen maaien. Bovendien kan je dat gras niet laten liggen, want dat is in strijd met de Kaderrichtlijn afvalstoffen. Voor het geval je hiervan bij wil komen door je inkomen te verdrinken hebben we een verbod op staatssteun aan lekker bier zodat we allemaal duur hoofdpijn-Nederbier kunnen drinken, met allergie-informatie in het Hongaars en het Portugees op het etiket. Als we inkoopmedewerkers nou niet oppakken voor het doen van hun werk en stoppen met opdrachten nodeloos aanbesteden, blijft er misschien ook nog wel geld over om de directeur van de Haagse inkoopafdeling een fatsoenlijk pensioen te geven. Dan kan hij daarvan de gemeentebelasting betalen. Dan kunnen we daarvan het gras maaien. En folders neerleggen bij de huisarts met informatie over teken. Zodat de huisarts op vakantie kan naar Tsjechië om goedkoop, lekker bier te drinken. Zodat ze daar ook geld hebben om het gras te maaien. Zolang er een openbare informatie, een redelijke rechtspositie voor ambtenaren en vrije, onafhankelijke pers is, dan komt de belastingbetaler er heus wel achter als vertrouwen wordt misbruikt. Wat is er nou leuker dan schrijven over mislukte inkooporders. Pravda a láska musí zvítězit nad lží a nenávistí – Václav Havel * Het modaal inkomen 2016 volgens het CPB is € 36.500. Een order voor 1 jaar de berm maaien met schapen kost op jaarbasis minimaal 30.000. De aanbestedingsdrempel voor meervoudig onderhands aanbesteden van diensten/leveringen voor de decentrale overheid ligt op basis van de Gids Proportionaliteit op €15.000. ** Voor duurzaam stoken… Viz: http://europa.eu/rapid/press-release_IP-16-2866_en.htm   Tweeten [...]
21 augustus 2019Algemeen / LeveringenHet project ‘Voertuig 12kN overig en RCWS’ behelst de levering van en het onderhoud aan 918 voertuigen.Met het deelproject ‘Voertuig 12kN overig & RCWS’ is een investering gemoeid tussen de € 250 miljoen en € 1000 miljoen. De aanbesteding is financiëel voordelig uitgevallen. Dat blijkt uit een brief van de staatssecretaris van Defensie, Barbara Visser (VVD), die deze week naar de kamer is gestuurd. Winnaar is het Italiaanse Iveco, waar het Belgische leger ook mee rondrijdt (zie foto). Naast prijs zijn de 2 inschrijvers beoordeeld op kwalitatieve criteria: laadvermogen, aanwezigheid van een CBRN-overdruk installatie en netwerkdekking van de onderhoudsvestigingen. De financiële meevaller is het gevolg van een positief aanbestedingsresultaat. De investering komt in de jaren 2020 tot en met 2027 ten laste van het investeringsbudget van Defensie. Het bedrag wordt gefinancierd uit het programmabudget DVOW. De levering en het onderhoud van de voertuigen zijn als één geheel aanbesteed voor minimaal tien jaar. Dat is overeenkomstig de Aanbestedingswet op Defensie & Veiligheidsgebied (ADV). Over de verwervingsstrategie van dit deelproject is de Kamer geïnformeerd met de C-brief van 3 juli 2015 (Kamerstuk 26 396, nr. 105). In de selectiefase hebben tien partijen zich aangemeld. Tijdens het vervolg van de aanbesteding zijn meerdere partijen om verschillende redenen afgevallen. Uiteindelijk hebben twee partijen een offerte ingediend Tevens bevat het contract van de voertuigen opties voor additionele voertuigen en RCWSen. Een deel van deze opties, namelijk 357 voertuigen en 10 RCWS-en, wordt al direct met de ondertekening van het contract besteld. Het voornemen om extra voertuigen af te roepen op basis van dit contract is reeds gemeld in de brief “Herijking Programma DVOW” (Kamerstuk 26396, nr. 113 van 12 oktober 2018). Het totaal aantal direct bestelde voertuigen komt daarmee op 1275 en het aantal RCWS-en op 130. Bestelling van het resterend deel en de overige opties kan tot 5 jaar na acceptatie van het laatste voertuig uit de initiële levering. Alle voertuigen zijn als tactisch transportmiddel benodigd voor het  operationeel optreden. De voertuigen worden in vijf hoofdvarianten aangeschaft, te weten twee gevechtsvarianten (hardtop en softtop), een logistieke variant (pick-up), een gewondentransportvariant en een militaire politie variant. Naast voertuigen behelst dit project de levering van 120 RCWS-en die op de 12 kN hardtop voertuigen geplaatst kunnen worden en op de vrachtauto’s uit het project voertuigen 50kN, 100kN en 150kN. De leverancier draagt, behalve tijdens missies, het financiële risico voor de beschikbaarheid van de voertuigen in Nederland als in oefengebieden en geselecteerde landen (meeste Europese landen). In missiegebieden waar de krijgsmacht operationeel moet optreden en de leverancier om veiligheidsredenen niet aanwezig kan zijn, zorgt Defensie met ondersteuning door de leverancier zelf voor het onderhoud. De staatssecretaris wil het contract met de leverancier die als beste scoorde op de eerder genoemde aspecten, Iveco Defence Vehicles SpA, voor het einde van 2019 ondertekenen. Daarmee komt ook het laatste van de vier niet-gemandateerde deelprojecten van DVOW in uitvoering, na vertraging door juridische procedures en een aanbesteding die langer duurde dan gedacht. Vervolgens kunnen de eerste voertuigen in 2022 worden geleverd. Defensie ontvangt de laatste voertuigen in 2027. De levering van de RCWS-en is afgestemd op de instroom van de eerste hardtop varianten. Bron: Kamerstukken II 2018/19 26 396, 115   Tweeten [...]
1 oktober 2016AlgemeenLaatst geupdate op oktober 3, 2016 door redactie AMSTERDAM – Van onze redactie Tien jaar terug, als de politie midden in de nacht op straat een stoffelijk overschot aantrof, regelden de dienstdoende agenten dit zelf. Dan slingerde er papiertje in een broekzak van een agent, met daarop het nummer van een lokale rouwtaxi, die daar midden in de nacht voor gebeld kon worden. “Fred, voor al uw overbrengingen”, stond er dan discreet op het kaartje. Dan kwam Fred, in het holst van de nacht met een geblindeerde auto met koeling, en bracht de overledene naar het rouwcentrum dat het dichtst in de buurt was. Inmiddels is er een nationale politie en is het de bedoeling dat dit centraal wordt ingekocht. Daarvoor komt dus een aanbesteding. 2b-dienst De Nederlandse politie kwam over de aanbesteding vertellen tijdens de Uitvaart Vakbeurs 2016.  Een marktconsultatie waar ze lang naar hadden toegeleefd. De bedoeling ervan is dat het inhuren van rouwvervoer zo meer gestroomlijnd wordt en meer duidelijkheid ontstaat over tarieven en werkzaamheden.  Want was voorheen rouwvervoer nog een 2b-dienst, waarvoor het verlichte aanbestedingsregime gold, nu is het een sociale dienst, dat boven de €750.000 moet worden aanbesteed. Opdracht noch marktconsultatie staat nog op TenderNed, de politie heeft vooralsnog alleen bekend gemaakt, het voornemen te hebben dit aan te besteden. Dat dit bekend is geworden, danken we aan de vakpers. Zo tekent het vakblad van de branchevereniging Uitvaartmedia op uit de mond van de politiewoordvoerder: “Door de herziening van de Aanbestedingswet die sinds deze zomer van kracht is, worden de uitgaven voor rouwvervoer door een centraal georganiseerd orgaan als de politie dusdanig groot dat we de aanbestedingsdrempel overschrijden.” De aanbesteding maakt het mogelijk om eisen te stellen aan de rouwtransporteurs. Huidige vervoerders geven aan wat dat voor eisen zijn. Eén van de voor de politie zwaarwegende criteria is dat vervoerders geïnformeerd zijn over de manier waarop ze  DNA-besmetting moeten voorkomen. Het lichaam mag niet worden aangeraakt, voordat het in een body bag wordt gestopt. Daarnaast speelt mee dat de vervoerder snel aanwezig moet zijn. Het komt voor dat de politie lang moet wachten, omdat er niemand in de buurt is, of omdat de locatie onbereikbaar is. Wel worden er met de aanbesteding grote vervoerders bevoordeeld ten opzichte van de kleine. Fred is inmiddels met pensioen. Maar op een aanbesteding had zijn eenmanszaak waarschijnlijk niet ingeschreven. Rekening Hoe ging het dan vroeger verder met de rekening van Fred? Daar doet zich een lastig probleem voor. De politie vraagt de rouwvervoerder om de overbrenging, maar ze zijn als het om een rekening gaat, alleen te bereiken via 0900-8844. Dat was trouwens niet alleen met de factuur lastig, maar ook als ter plaatse bleek dat de dienstdoende agent niet zo duidelijk was over de locatie, of dat het ging om een lichaam dat zo zwaar was dat hij in je eentje niet te tillen is. Zijn de kosten van de politie? Bij lijkvinding kan dat er maar helemaal van af hangen, er is net zo veel voor te zeggen dat die kosten bij het Ministerie van Justitie moeten liggen, of bij de gemeentelijke lijkschouwer. Welke van deze als eerste in aanmerking komt, dat was ooit gereguleerd in de Circulaire afbakening tussen politie- en justitiekosten 2007  die de jaren erop steeds verlengd werd. Daarmee was het nog steeds zo transparant als koffiedik. Die circulaire legde namelijk alle kosten bij de gemeente die de lijkschouwer moet leveren neer. Maar die komt er niet altijd bij te pas. Op basis van diezelfde circulaire kunnen de kosten al dan niet door de gemeente uit de nalatenschap worden gehaald. Zonder gemeentelijke lijkschouwer, was de politie op basis van de circulaire zelf verantwoordelijk voor de kosten. Inmiddels is die circulaire ook afgeschaft zonder dat er een vervangende regeling voor in de plaats is gekomen. Uitvaartleider Voor een eenvoudige sterveling valt daar niet meer uit te komen. Dus stuurde Fred de factuur naar de uitvaartleider. Daarmee kwamen deze kosten via de verzekering bij de nalatenschap van de overledene terecht. De nabestaanden, die bij het eerste vervoer vaak nog niet op de hoogte zijn van het overlijden, hebben echter niet tot nauwelijks invloed op die kosten. Wie midden in de nacht overgebracht wordt naar een rouwcentrum, kan zelf ook niet protesteren dat er op de hoek, dichtbij, ook een centrum zit, dat bovendien veel goedkoper is. Wat er met de aanbesteding in elk geval duidelijker op wordt, is dat deze zorg door de politie wordt ingekocht. En dus niet de familie. Zie ook: De verlengde maar inmiddels wel vervallen Circulaire afbakening tussen politie- en justitiekosten: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2006-250-p16-SC78517.html verlengd met o.a. https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2010-20522.html Tweeten [...]
11 maart 2018Algemeen / DuurzaamLaatst geupdate op maart 12, 2018 door redactie Veel concurrentie. Op een afgegrazen veld, een dooie akker. Waarbij dan nog moet worden aangetekend dat het “onze schuld” is dat die akker zo dood is, omdat we er zoveel concurrentie op hebben toegelaten.  Omdat we dat deden uit welbegrepen eigenbelang, omdat we droomden van weelderige akkers waar altijd genoeg vruchten te plukken vielen. Ik heb het natuurlijk over de taximarkt. Maar vanochtend viel me ineens in dat ik het net zo goed over de Oostvaardersplassen had kunnen hebben. Vergelijk is geen gelijk, zeggen de Fransen, comparaison n’est pas raison. Maar toch. Er is in elk geval iets hetzelfde aan. Dat is in elk geval de gedachte, dat véél concurrentie, in het voordeel is van ons mensen. Want dan hebben we het helemaal voor het zeggen en dan kiezen we natuurlijk altijd de mooiste en de grootste en de  dikste prooi. Terwijl dat op de lange termijn waarschijnlijk alleen in je nadeel is. Dat blijkt ook uit onderzoek van SEO. De winnende concurrent is in zijn doodsstrijd met de andere concurrenten zo uitgemergeld van alle strijd dat al het spek van de botten af is en de prooi een slechte smaak heeft. En het enige alternatief is een nog uitgehonderder concurrent, die zo vel over been is dat je er alleen nog soep van kan koken. Ik heb het natuurlijk nog steeds over de taximarkt, maar ineens viel het me in dat dat voor die konikpaarden ook zo geldt. Konikpaarden, dat is trouwens Pools voor “paardkoniks”. Het zijn dan ook gewoon paarden. Als je door die wilde haren heen kijkt dan zie je het ook. De Oostvaardersplassen zijn eigenlijk een grote kale manege met een hek eromheen. Er schuilt een neoliberale aanname achter, dat het “natuurlijk” is om veel concurrentie met elkaar te laten concurreren in een gevecht op leven en dood. In de manege. Om de beste box met het zachtste stro. Mannen komen van Mars, ze willen het voor het uitkiezen hebben tussen honderden wulpse tantes, en de planeet is verwikkeld in een strijd tussen culturen en dan geldt de wet van de natuurstaat: Everyman against himself waarbij dan Bierbuik-Harry wonderwel alle strijden weet te winnen de baas is van iedereen en ook nog eens getrouwd met een topmodel. En nog allemaal andere minnaress topmodellen heeft. En dan ook nog al die rechtszaken van al die topmodellen weet te winnen. Nou als filosoof ben ik geen bioloog maar in alle natuurfilms die ik weleens zie, is dat dus nooit zo. De natuur houdt zichzelf in evenwicht. Een vechtmarkt is juist gericht op zijn eigen vernietiging. Alle parasieten hebben alles opgegeten en wat overblijft is een dode akker, verwoestijning. Het is een overdosis parasieten, vooral veroorzaakt vanwege een overdosis andere parasieten. Het is een bijbelse sprinkhanenplaag. Een vechtmarkt houdt geen stand. Je kan niet oneindig de strijd aangaan met alle parasieten. Als je elke mug wil vangen, kom je niet aan slapen toe. Natuurlijk. De woestijn is ook natuur. Net zoals dat heide, ook door mensen gecreëerde overbegrazing, ook natuur is. Mensen zijn ook natuur. Maar een vechtmarkt is niet voor eeuwig. Natuur zoekt naar stabiliteit en niet naar strijd. Als je ergens te veel paarden of mensen of taxiondernemingen op los laat dan eindigt alles in een woestijn en dan trekken die paarden, mensen en taxiondernemingen vanzelf ook weer weg. Dan heb je toch weer een natuurlijk evenwicht, als de rook is opgetrokken en alle soldaten naar de eeuwige jachtvelden zijn. Een natuurlijk evenwicht van `leven en laten leven`, tussen de schorpioenen en de kamelen. We kunnen zo doorgaan maar dan houden we alleen schorpioenen en kamelen over. Mensen begrijpen dat gewoon niet. Mijn enige verklaring is dat we eigenlijk heel erg dom zijn. Met we bedoel ik een handjevol over het konikpaard getilde mannen die eens een trap tegen hun ballen zouden moeten krijgen; want als vrouw ga je de gewapende strijd tegen de natuur echt niet aan. Je legt het toch af tegen alle tijgers en paardkoniks en Bierbuik Harry. Dus voer je netjes de konikpaarden want je had zelf vroeger ook My Little Konikpaarden en voor Bierbuik Harry, bak je ook een biefstukje, terwijl dat eigenlijk heel tegennatuurlijk is. Het is veel natuurlijker om die Harry met de koekepan op zijn harses te slaan. Maar ja, dalijk slaat ie terug. Het SEO draagt nog allerlei oplossingen aan die zouden kunnen helpen om de doodsreutel van de taximarkt zo lang mogelijk te laten duren. Meer informatievoorziening. Dynamische aanbestedingsprocedures. Expliciete contracten. Ja. Tuurlijk. Zodat we allemaal voor elke markt opnieuw aan SEO vragen hoe het nu toch komt dat het zo ongezellig is in onze vechtmarkt. De enige oplossing voor een “rationeel overheidsbeleid” van de taximarkt blijkt dan ook dezelfde oplossing als die voor de Oostvaardersplassen: Minder mannen van de testosteron-overdosis-achtige soort achter het stuur. Bierbuik Harry noemt zijn eigen beleid om alle prooien elkaar te laten afmaken voor de jacht kan beginnen, steeds heel rationeel overheidsbeleid. Gebaseerd op al zijn jarenlange expertise. En die vrouw die voor Bierbuik Harry biefstukjes bakt, die is eigenlijk schizofreen en heeft volgens Harry waanbeelden van een mooie gezellige toekomst waarin alles en iedereen lief en vriendelijk is voor elkaar. Belachelijk. Wat vreselijk onrationeel. Wie bedenkt zo iets. Het is veel natuurlijker om elkaar allemaal af te slachten. 6 En de wolf zal met het lam verkeren, en de luipaard bij den geitenbok nederliggen; en het kalf, en de jonge leeuw, en het mestvee te zamen, en een klein jongske zal ze drijven.  7 De koe en de berin zullen te zamen weiden, haar jongen zullen te zamen nederliggen, en de leeuw zal stro eten, gelijk de os.  8 En een zoogkind zal zich vermaken over het hol van een adder; en een gespeend kind zal zijn hand uitsteken in de kuil van den basilisk.  9 Men zal nergens leed doen noch verderven op den gansen berg Mijner heiligheid; want de aarde zal vol van kennis des HEEREN zijn, gelijk de wateren den bodem der zee bedekken. Jesaja 11:6/9   Mr. drs. S.M. Ploeg jurist/filosoof (geen rechtsfilosoof) http://www.seo.nl/uploads/media/2008-38_Toekomst_voor_de_taxi.pdf http://www.seo.nl/uploads/media/2016-74_De_vloek_van_de_winnende_taxi.pdf   *Hobbes wist dat ook al en die vond ook helemaal niet dat er een strijd was van everyman against himself every day the whole time, maar daarvoor moet je het boek lezen en wie doet dat nou. Tweeten [...]
12 maart 2017Algemeen / InnovatiefEn Amsterdam was in 2007 zo trots op RIA, zijn (of haar) eigen raadsinformatiesysteem. Het was geheel op maat gemaakt en ontwikkeld door Notubiz en het Hilversumse bedrijf Mybit. Het paste als een handschoen. Tien jaar later hebben ze om onopgehelderde redenen een nieuw raadsinformatiesysteem nodig daar, en is er een aanbesteding uitgeschreven. Er is niet heel veel concurrentie in de markt voor raadsinformatiesystemen. Volgens een onderzoek van het Ministerie van Binnenlandse Zaken is 75% van de markt in handen van NotuBiz in 2007. In 2008 was dat al uitgelopen naar 82% marktaandeel en in 2010 volgens onderzoek van TNO 90%. Door dit grote marktaandeel kon volgens TNO het live streamen van raadsvergaderingen snel worden uitgerold.  Een monopolist in informatiesystemen heeft het risico in zich van vendor lock-in door de technische onmogelijkheid alles van de grond af opnieuw te ontwikkelen, maar ook doordat investeringen voor een belangrijk gedeelte in kennis zijn gelegen en niet in de opgeleverde dienst op zich. Je zit dan vast (lock in) aan de leverancier (vendor). Dat vendor lock-in is het verschijnsel dat iedereen wel kent die een computer heeft gekocht, eenmaal met Microsoft in zee, betekent altijd met Microsoft in zee. Het volgt bijna noodzakelijk uit een monopoliepositie maar is niet noodzakelijk aan een monopoliepositie verknoopt. Ook een nieuwe Apple laptop wil je op hetzelfde type Apple printer laten werken. Zo is het ook met NotuBiz. Er is veel research en development in gestoken, in 2007. Het programma zit nauw gekoppeld aan het Amsterdamse documenten-archief Andreas. Er is opgebouwde kennis bij de leverancier en misschien patenten waar je niet zonder kan. Als je al van de leverancier af kan, dan is het sterk de vraag of je dat moet willen. De werking van zulke systemen hangt ook cruciaal af van de metadatering. Metadatering is altijd een sisyfus-sarbeid waar je een team Nubische slaven voor nodig hebt, of dat nu geldt voor je vakantiefotos of voor miljoenen raadsstukken per jaar. Als je het systeem gaat veranderen, moet dat zomaar weer opnieuw. Bovendien wil je met zoiets gewichtigs als alle-lokale-informatie niet speculeren met nieuwkomers op de markt, die met een druk op de knop per ongeluk alle bestuursstukken verwijderen of doorsturen naar een buitenlands staatshoofd. Dergelijke marktverhoudingen met veel vraag en weinig aanbod, maakt het interessant hoe je dan een aanbesteding opzet. Het Rotterdamse NotuBiz heeft een traditie in de schriftelijke verslaglegging – het aanbieden van online audio verslaglegging is een add-on voor het bedrijf. Video speelde in 2007 (nog) een ondergeschikte rol. Concurrent Noterik, een klein Amsterdams bedrijf, heeft juist video webcasting als vertrekpunt en is weer minder sterk in (de koppeling met) schriftelijke verslaglegging. Het figuur maakt ook duidelijk dat het aanbieden van online audiovisuele verslaglegging hoge eisen stelt aan de multidisciplinariteit van aanbieders. Het had samen met Omroep Eindhoven een systeem ontwikkeld voor het online bekijken van raadsvergaderingen, genaamd BestuurOnline. De met Noterik werkende BestuurOnline systemen Flevoland en Eindhoven hebben inmiddels zelf ook allemaal een Notubiz raadsinformatiesysteem, dat in 2017, net als vrijwel elke gemeente ook live-verslaggeving kent. De opdracht gaat lopen, een dag na de publicatie van de aankondiging op TenderNed. Hoe kan dat nou? De planning blijkt meer vragen op te roepen. Zo is de deadline op TenderNed gepland tussen vragenronde 1 en vragenronde 2 blijkens de planning van de marktconsultatie.  We moeten het maar eerlijk bekennen. Deze redactie is belanghebbende bij Notubiz. Zonder Notubiz hadden we nooit zulke mooie verslaglegging kunnen doen van de camping in Bovenkarspel, of de bevlogen schaapherdersbetogen in Leeuwarden of de jeugdzorg in Goirle. Naar al die bestemmingen ‘s avonds laat is in strijd met de Arbowet, kost een fortuin aan treinkaartjes en dan moet je nog een dongel om vanuit bus en trein ongestoord door te kunnen werken aan alle andere artikelen. Bovendien moet je dat Fries heel vaak terugspoelen om er iets van te snappen en dat kan niet live! De democratie, journalisten, gladde verkopers en staatsvijanden hebben opensource en openbare vastlegging van zulke stukken dus keihard nodig. Daar zit ‘m ook het probleem van de overheidsinkoper. Alle voormalige stadsdelen en daar-weer-voor-voormalige stadsdelen hebben zo hun eigen Notubiz. Als gemeentelijke inkoper wil je dat voor de hele stad centraal inkopen. 7x overleggen per stadsdeel met dezelfde monopolistische leverancier is betekenisloos. Maar dat betekent dan wel dat je alle raadsstukken van de dankzij lokale en nationale interventie buitensporig oplopende aantal ex-stadsdelen vanwege de archiefwet ook moet opkopen. Of je nu dus ook even Stadsdeel Zeeburg (1990-2010) Stadsdeel Bos en Lommer (1990-2010) Stadsdeel ZuiderAmstel (1998-2010)  en Stadsdeel Benossel Je Ouwe Moer tot in lengte van jaren in de lucht moet houden of archiveren. Dat is dan ook opgenomen in de eisen die worden gesteld aan de nieuwe leverancier. Geen data vernietigen zonder toestemming. Op resultaat sturen kan niet zo maar. Maar je wilt ook niet je beperken tot de inkoopmethodiek “hopen” dat een leverancier zich daar aan houdt. Als oplettende burger of belanghebbende journalist wil je die data absoluut niet kwijt. Je moet immers nog tot in lengte van jaren het publiek eraan herinneren dat de plastic zwerfkei door de raad van Stadsdeel Oost-Watergraafsmeer functioneel gespecificeerd is ingekocht als een “avontuurlijke waterglijbaan” en verkocht als een “nieuw speelelement met een brede keuze aan speelaanleidingen”. We hopen er dus maar het beste van, conform alle beginselen van het aanbestedingsrecht. Zie ook over vendor lock in specifiek bij ICT Inkopen: https://www.pianoo.nl/markten/marktdossier-ict/inkopen-ict/inkopen-van-ict-toegelicht   Tweeten [...]
19 april 2021Algemeen / WerkenHet kantoor aan de Graadt Van Roggenweg 500 behoort tot de strategische vastgoedvoorraad van het Rijksvastgoedbedrijf waarin diverse onderdelen van het Rijk gehuisvest zijn (en nog zullen worden). De opdracht omvat in deze fase het upgraden van het entreegebied en de omliggende algemene ruimten, waarbij een aanpassing van de beveiligingsinstallaties volgens NKBR 3.0 (Normenkader beveiliging Rijk) tevens noodzakelijk is. De aanpassingen betreffen onder andere: – Entreepartij: de ingang naar het algemene deel van de entreehal wordt vereenvoudigd. – In de entreehal komt een nieuwe balie op een nieuwe positie. – Restaurant: De indeling en opstelling van uitgiftedeel en de logistiek hieromheen dient aangepakt te worden: – Vergaderzalen (Westtoren 2e etage) krijgen een andere indeling en aan de luchthuishouding zijn aanpassingen nodig om te voldoen aan de technische eisen; – De zitgedeelten rondom deze functies krijgen een nieuwe uitstraling van deze tijd; – De beveiligingsschillen voldoen op dit moment niet aan NKBR. De voorzieningen die nodig zijn om hieraan te voldoen, zijn tevens onderdeel van dit project. Het doel van de opdracht is: – Entreegebied van dit kantoor upgraden met de noodzakelijke aanpassingen (het gaat hierbij om toegangsverbetering, voorzieningen (vergaderen, lunchen en verblijven in algemene zin) op peil brengen en verbetering van de uitstraling. – Het kantoor laten voldoen aan NKBR 3.0. – Geen (tot minimale) interruptie van primair proces tijdens deze werkzaamheden. De scope van de opdracht bestaat in hoofdlijnen uit het uitvoeren van alle bouwkundige, elektrotechnische en werktuigbouwkundige werkzaamheden die nodig zijn om het doel van de opdracht te behalen. De uiterste opleverdatum is 11 juli 2022, waarbij uitgangspunt een gefaseerde uitvoering is met eventueel tijdelijke maatregelen die nodig zijn om primair proces draaiende te houden. Denk hierbij aan een tijdelijke ingang, restauratieve functies etc. In hetzelfde gebouw vindt in deze periode een andere verbouwing op de 10e etage plaats, waarschijnlijk start de uitvoering hiervan ergens in 2e kwartaal 2022. De overeenkomst wordt gesloten op basis van de UAV 2012 (Uniforme Administratieve Voorwaarden voor de uitvoering van werken en van technische installatiewerken 2012). De aanbesteding verloopt volgens de Europese niet-openbare procedure uit hoofdstuk 3 van het ARW 2016. Dit betekent dat de aanbesteding in twee fasen plaatsvindt. In de eerste fase (de aanmeldingsfase) worden alle geïnteresseerde ondernemingen in de gelegenheid gesteld zich aan te melden als gegadigde. Het doel van deze fase is om maximaal vijf gegadigden te selecteren. Deze gegadigden worden vervolgens uitgenodigd tot het indienen van een inschrijving (de inschrijvingsfase). Bron: Tenderned 16 april 2021 https://www.tenderned.nl/tenderned-tap/aankondigingen/225442 Tweeten [...]
29 juli 2019Algemeen / WerkenAfgelopen vrijdag heeft Rijkswaterstaat bekend gemaakt dat VEENIX de opdracht om de A9 uit te breiden tussen Badhoevedorp en Holendrecht (de A9BAHO) heeft gewonnen. Het gaat om de verbreding van 11 kilometer snelweg langs het bosrijke en schilderachtige stukje Oudekerk en Amstelveen. Veenix is een consortium waarin, volgens het FD, geen enkele Nederlandse ondernemer is betrokken. Dat is waar qua bouw. De partners zijn het Australische Macquarie Capital, het Duitse Siemens. Count&Cooper blijkt echter een in Rotterdam gevestigd consultancy/adviesbureau en FCC. De opdracht is voorlopig gegund, de Alcateltermijn loopt nog tot 8 september 2019. Veenix heeft zijn tenders door het Rotterdamse bureau Count & Cooper heeft laten verzorgen. Dat bureau stelt: “Het laatste project uit het SAA-programma (Schiphol-Amsterdam-Almere) is de kers op de taart.” Dennis Kuiper, partner van Count & Cooper meldt over het project op de website: ”Uiteraard is het idee dat de A9 uiteindelijk gebouwd wordt door een bouwer, deze bleek echter niet noodzakelijk om de finale te bereiken. Pas op een later moment gaan we daarom deze projectaanpak samen met de aannemer finetunen. De bouwers stappen pas in de finale in en hoeven zich dus niet vanaf het begin bezig te houden met het organiseren van de tender.” Er is dus geen een bouwer betrokken bij het aanbesteden. Dat geeft te denken. “Hoe is het toch mogelijk”, bijvoorbeeld.   Tweeten [...]
11 april 2018Algemeen / zorgDe 14 Twentse gemeenten werken samen voor de inkoop in het sociaal domein onder de vlag Samen14. Voor maatschappelijke ondersteuning en jeugdhulp wordt dit jaar een aanbesteding gehouden. In aanloop naar de aanbesteding staat op 23 april een grote marktbijeenkomst  gepland. De gemeenten kopen in via het Twents model. Zorgaanbieders die per 1 januari 2019 maatschappelijke ondersteuning en/of jeugdhulp willen gaan leveren per 2019 in de Regio Twente kunnen zich hiervoor aanmelden. Op 24 april zijn diverse marktconsultaties.  De gemeenten streven naar gunning en contractering in september 2018. Twee gemeenten, Hof van Twente en Almelo, hebben een besluit genomen dat hier op onderdelen van afwijkt. Hof van Twente en Almelo doen wel mee met de gezamenlijke inkoop van de modules. Daarnaast verzorgen zij zelf de inkoop van de Wmo-zorg en jeugdhulp die onder de ‘Ondersteuningsbehoeften’ vallen. Daarbij zorgen deze gemeenten ook zelf voor aansluiting op de modules van het Twents model. Wat dat Twents model inhoudt, daarvoor verwijst Samen14 naar onderstaand schema. De site licht verder toe: “ Als Twentse gemeenten gaan we resultaatgericht werken, het denken in producten achter ons laten en integraal werken rond de inwoner en het gezin.” Het is nader uitgewerkt in een Regionaal Transitiearrangement. Daarin is onder meer bepaald ten aanzien van Jeugdzorg dat er een budgetgarantie ligt voor de rechtsopvolger van Bureau Jeugdzorg Overijssel van 80%. Verder beoordelen gemeenten in hoeverre inzet van jeugdzorg aan de orde is:  “Gemeenten willen zoveel mogelijk lokaal beoordelen of de inzet van een bepaalde vorm van jeugdzorg aan de orde is. Daarom wordt de toegang tot de jeugdzorg lokaal belegd. Dit geldt ook voor vormen van jeugdzorg die gemeenten gezamenlijk inkopen. Voor het gedwongen kader blijft de toegang lopen via de kinderrechter. Met huis- en jeugdartsen en met medisch specialisten worden lokaal nadere afspraken gemaakt over de wijze waarop zij hun rol als verwijzer gaan invullen, gezien de budgettaire verantwoordelijkheid van gemeenten’” Twents Model: Tweeten [...]
11 april 2022Algemeen / WerkenThorbecke Voortgezet Onderwijs (TVO) is een openbare scholengemeenschap voor vmbo, mavo, havo en vwo. Verdeeld over drie gebouwen (twee in Rotterdam Alexander en één in Nieuwerkerk aan den IJssel) wordt er aan ruim 1600 leerlingen onderwijs gegeven. De locatie aan de Tattistraat in Rotterdam, waar de vmbo leerlingen les krijgen, voldoet niet meer aan de huidige eisen. Deze locatie wordt daarnaast terug geleverd aan de gemeente Rotterdam ten behoeve van herbestemming of herontwikkeling. De beoogde locatie voor de nieuwbouw is het sportveld gelegen tussen de bestaande onderwijslocatie voor havo/vwo op de hoek van de Prinsenlaan en Prins Alexanderlaan en (de nieuwbouw) basisschool Jan Antonie Bijloo aan de Rodaristraat. Door de onderwijslocatie van vmbo ook aan de Prinsenlaan te vestigen (en de mavo deels in te passen in het havo/vwo gebouw en deels in het vmbo-gebouw), ontstaat er één centrale plek voor Thorbecke Voortgezet Onderwijs (TVO) in Rotterdam. Het programma voor de nieuwbouw heeft een omvang van circa 4.082 m2 bvo ten behoeve van 351 vmbo leerlingen en 49 leerlingen van onderbouw kader/mavo. Hiermee biedt de nieuwbouw plaats aan totaal 400 leerlingen. De werkzaamheden omvatten het realiseren van de nieuwbouw van de school op de nieuwe locatie. Het inrichten van het terrein valt buiten de scope van deze aanbesteding. Werkvoorbereidingsfase – De te selecteren uitvoerende partij is verantwoordelijk voor de coördinatie van de werkzaamheden gedurende de werkvoorbereidingsfase. Na het afronden van, en indien strikt noodzakelijk gelet op de uitvoeringsplanning parallel aan, deze voorbereidingsfase zal de uitvoeringsfase starten. – Onderdeel van deze voorbereidingswerkzaamheden is de proactieve afstemming met het ontwerpteam om te komen tot de noodzakelijke uitvoeringstekeningen. – De uitvoerende partij stelt, in overleg met onderaannemers en/of derden en de vertegenwoordiging van de opdrachtgever, een gedetailleerde werkvoorbereiding- en uitvoeringsplanning inclusief een gegevensbehoefte schema op en handelt hiernaar. Ook de afstemming van de werkzaamheden van de onderaannemers en/of derden ten aanzien van de door de aannemer op te stellen detailplanning is de verantwoordelijkheid van de te selecteren partij. – Communicatie met directievoerder, gemeente, bevoegde instanties en wanneer nodig buurtbewoners. – Afstemming ter voorbereiding op de uitvoering met de ontwikkelingen in de omgeving. – Voorbereiding van de uitvoering van het BLVC-plan. – Het coördineren van alle benodigde afstemming met NUTS bedrijven en bevoegd gezag behorende tot de werkzaamheden van de aannemer. Uitvoeringsfase – De te selecteren partij is de contractpartij en coördinerend hoofdaannemer. De aannemer is verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken, coördinatie en veiligheid op en om de bouwplaats. De aannemer voert alle werkzaamheden uit die zijn opgenomen in contractstukken met betrekking tot de realisatie van het project. – Afstemming tijdens de uitvoering met opdrachtgever (middels minimaal maandelijkse bouwvergaderingen), gebruiker (in projectgroep verband indien dit nodig is), andere aannemers, bevoegd gezag, nutsbedrijven, overheidsinstanties, et cetera. – Alle realisatiewerkzaamheden als opgenomen in het bestek en aanbestedingsdocumenten (bouwkundig, constructief, elektrotechnisch, werktuigkundig, civiel) met betrekking tot de realisatie van het project. – Het geheel bedrijfsgereed en ingeregeld opleveren van het project. – Het bij oplevering verstrekken van een revisiedossier. – Coördinatie tijdens de uitvoering ten aanzien van derden als aan te wijzen door opdrachtgever, waaronder interieurleveranciers, ICT leveranciers, etc. – Verzorgen van nazorg gedurende de onderhoudstermijn (zes maanden bouwkundig en twaalf maanden voor installaties). Na het doorlopen van de aanbestedingsprocedure wordt naar verwachting, en indien tot gunning wordt besloten, in augustus 2022 opdracht verstrekt zodat in september 2022 met de werkzaamheden kan worden gestart. De aanbesteding vindt plaats volgens een Europese niet-openbare procedure onder toepasselijkheid van de Aanbestedingswet 2012. De niet-openbare procedure houdt in dat de aanbesteding in twee fasen geschiedt. In de eerste fase vindt een selectie plaats. Op basis van de selectiecriteria maakt de beoordelingscommissie een selectie uit alle aanmeldingen van gegadigden met het doel te komen tot de selectie van vijf gegadigden. De aanbestedende dienst (Stg. Boor) is van plan de geselecteerde gegadigden uit te nodigen tot deelname aan de gunningsprocedure. Met de uitnodiging worden de aanbestedingsdocumenten verstrekt, waaronder het bestek, de gunningsleidraad en de conceptovereenkomst. De aanbestedende denst beoogt op basis van het gunningscriterium ‘beste prijs-kwaliteitsverhouding’ één inschrijver te selecteren voor de uitvoering van de werkzaamheden. Bron: Tenderned zaterdag 9 april 2022 https://www.tenderned.nl/aankondigingen/overzicht/258307 Tweeten [...]
26 september 2017Algemeen / WerkenLaatst geupdate op oktober 23, 2017 door redactie In een rapport van BAM, TNO en adviesbureau Hageman wordt als belangrijkste oorzaak voor het instorten van de parkeergarage gewezen naar de draagkracht van de gewichtsbesparende kunststof bollenplaatvloer. Daarmee worden talloze  speculaties van waarnemers, betontechnici, bouwkundestudenten, complottheoristen en andere Eindhovenaren bevestigd. Op foto’s van de betonnen vloeren direct na de instorting is te zien hoe de plastic wapening uit het beton steekt alsof het gatenkaas is. De kunststof bollenvloer bespaart op beton door toevoeging van plastic bollen bij het storten en wordt hierom aangemerkt als “duurzaam beton” en is bij aanbestedingen een belangrijke gunfactor. Met nieuwe types vloeren speelt dat bestaande regels er niet goed op van toepassing zijn en er meer onafhankelijk onderzoek voor nodig is om de materiaalkennis te vergroten. Leverancier van de toegepaste bollenplaten, Bubbledeck, noemt de kritiek die direct na de instorting van de parkeergarage ontstond over de bollenplaten,  tegenover de Cobouw “lekenpraat”. Zie onder meer: https://www.cobouw.nl/utiliteitsbouw/nieuws/2017/05/een-raadselachtige-breuk-midden-op-de-bollen-101249016 Bubbledeck benadrukt dat de vloeren naast de NEN-norm ook moeten voldoen aan CUR-Aanbeveling 86 “Bollenplaatvloeren”. Bubbledeck meldt op zijn site dat constructeurs voor het ontwerp en de berekening van het lichtgewicht vlakke plaatvloersysteem van BubbleDeck® NEN 6720:1995 (VBC 1995) en de hierbij aanvullende bepalingen volgens CUR-Aanbeveling 86 “Bollenplaatvloeren” aanhouden. Uit de onderzoeken is, zo bericht de BAM, naar voren gekomen dat de afschuifsterkte van het aansluitvlak van de breedplaten onvoldoende was om de trekkracht over te dragen. “Als gevolg daarvan is de constructieve kwaliteit van de vloer verloren gegaan. De hoge temperatuur op de dag van instorting is een omstandigheid geweest, waarbij het gebrek tot uiting is gekomen.” Ook die CUR-aanbeveling 86 maakt, zo concludeert Aanbestedingsnieuws, een duidelijk voorbehoud op onderzoek naar (edit: onder meer ) de dwarskracht van de bollenplaatvloer, in verband met onduidelijke onderzoeksresultaten. De bollenplaatvloer heeft zo 30 à 35% minder eigen gewicht, volgens Aldus Bouwinnovatie, ten opzichte van een massieve betonvloer van gelijke dikte. Daarmee bespaart het op onder meer op de CO2-uitstoot tijdens de productie van beton. Verder wordt ook op de kosten bespaard, omdat de construtie zelfdragend is. In november 1999 won de bollenplaatvloer van Bubbledeck dan ook de VROM duurzaamheidsprijs. De bollenplaatvloer is ondanks zijn relatieve nieuwheid en de onbekendheid van de constructieve draagkracht een veelgebruikte toepassing, onder meer in het belastingkantoor in Apeldoorn en het in aanbouw zijnde stadskantoor van Hengelo, waarbij in de aanbesteding speciaal gevraagd is om een bollenplaatvloer. Bam geeft aan bij bijna 30 gebouwen vergelijkbare constructies te hebben gebruikt. De uitgangspunten voor het ontwerpen en berekenen van betonconstructies zijn beschreven in de bouwnorm NEN-EN 1992-1-1. Aanvullend op het uitgevoerde onderzoek is gebleken dat zowel constructeurs als toezichthouders bij het toepassen van breedplaatvloeren over het algemeen het belang van de afschuifsterkte voor de hechtheid van de vloer onvoldoende onderkennen, zo stelt de BAM. “Een extra toelichting bij de NEN-EN 1992-1-1 zou de toepassing van de norm zeker bevorderen.” BAM heeft de resultaten van het onderzoek van Hageman verstrekt aan Eindhoven Airport, de Gemeente Eindhoven en de Onderzoeksraad voor Veiligheid en tevens sectorbreed gedeeld. Jaap Hazeleger, directeur BAM Bouw en Techniek: ‘Een gebeurtenis als deze is gelukkig zeer uitzonderlijk en er is ons alles aan gelegen om dit ook zo te houden. We zijn heel dankbaar dat zich geen persoonlijke ongelukken hebben voorgedaan. Met de onderzoeksresultaten in de hand zullen we met Eindhoven Airport om tafel gaan om de meest geëigende vervolgstappen te bepalen.’ Al eerder concludeerde de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) dat de kennis over omgevingsveiligheid aanbestedende diensten parten speelt. De vereniging voor BWT concludeerde al soortgelijk over constructieve veiligheid. Dat blijkt ook onder meer uit een interview met een projectdirecteur over constructieve veiligheid bij aanbestedingen in een scriptie van Vera Schipper uit 2012. De projectdirecteur schetst hoe de verantwoordelijkheid voor constructieve veiligheid voor het totaalplaatje bij onderaanneming en aanbestedingen tussen wal en schip terecht kan komen: “De meeste onderaannemers bieden hun werkzaamheden echter slechts tot en met categorie 3 aan. Dit betekent dat zij zich bij de detailengineering slechts richten op hun eigen deel en niet op de samenhang van dit deel met deconstructie. Hier kunnen zich problemen voordoen als de constructeur van het hoofdontwerp ook geen opdracht heeft gekregen om de constructieve samenhang te bewaken. Er kunnen dan gaten ontstaan. Dit is vooral bij aanbestedingen een probleem, omdat een aannemer in veel gevallen geen inzicht heeft in het contract dat de opdrachtgever met de constructeur heeft gesloten. Het gebeurt bovendien regelmatig dat aan de hoofdconstructeur pas bij de aanvang van het werk een aanvullende opdracht wordt verstrekt. Je ordt in dat geval dus pas op een later moment geconfronteerd met gaten. Dit is de verantwoordelijkheidvan de opdrachtgever.” De Onderzoeksraad vindt het van cruciaal belang dat er bij de realisatie van bouwwerken een adequate vorm van risicobeheersing komt. Dat merkte de Onderzoeksraad op in verband met het hijsongeval in Alphen aan den Rijn, waarbij een kraan op een ponton omviel op een blok woningen. Toenmalig Minister Stef Blok van Wonen en Rijksdienst informeerde naar aanleiding van het hijsongeval in Alphen aan den Rijn dat PIANOo op zijn website voorlichting zou gaan gegeven over omgevingsveiligheid bij aanbestedingen. Verder pleitte de OVV voor een afwegingskader in het Bouwbesluit dat bepaalt onder welke omstandigheden een bouwveiligheidsplan geboden is. Voor de uitvoerende partijen beveelt de Onderzoeksraad aan om de kennis en deskundigheid te vergroten voor een veilige uitvoering van het werk en een goede invulling van de verantwoordelijkheden. Zie ook: Bewakingscamera legt bezwijken parkeergarage Eindhoven Airport vast Het persbericht van BAM V(l)oer voor vernieuwing;  Constructieve veiligheid: een onderzoek naar communicatie en borging in bouwprocessen; Voorkomen is beter dan genezen https://www.ibr.nl/publicaties/vbr-preadviezen/constructieve-veiligheid-een-onderzoek-naar-communicatie-en-borging-in-bouwprocessen/ https://www.narcis.nl/publication/RecordID/oai:library.tue.nl:656667 Tweeten [...]
18 september 2020Algemeen / ConcessiesHet Rijksvastgoedbedrijf heeft woensdag 9 september via een veiling 29 tankstations langs rijkswegen opnieuw verhuurd. Zeven van de 29 tankstations wijzigden van huurder. De constructie van een veiling valt ook onder de aanbestedingswetgeving, maar komt verder in weinig sectoren voor. Tot 2002 hadden de verschillende oliemaatschappijen of exploitanten een doorlopend contract om grond voor een tankstation langs een rijksweg te huren. Andere bedrijven hadden daardoor geen kans, er was geen vrije concurrentie. Daarom veilt het Rijksvastgoedbedrijf sinds 2002 het recht op de huur van de tankstations. De veiling ging over het recht om het terrein van het tankstation 15 jaar te huren. De opbrengst van de veiling voor de overheid bedroeg dit jaar circa 80 miljoen euro. Daarnaast betalen de exploitanten elk jaar huur voor de grond aan de rijksoverheid. Voor alle ongeveer 245 tankstations langs rijkswegen ontvangt de rijksoverheid circa 18 miljoen euro per jaar aan huur. Dit jaar vond de achttiende veiling plaats, voor negenentwintig stations. Sinds 2002 zijn de huurrechten van 170 stations voor de eerste keer geveild. Sinds 2017 zijn de huurrechten van 29 stations in de tweede ronde geveild waarmee het totaal aan geveilde locaties op 199 staat. Tot en met 2023 komen er nog circa 82 locaties ‘in de eerste ronde’ onder de hamer. Rijksvastgoedbedrijf, 10 september 2020   Resultaat van de veiling Locatie en huidige huurder Hoogste bieder, nieuwe huurder Opbrengst voor de rijksoverheid Hoogste bod (in €) Eén na hoogste bod (in €) Hespelaar, A59, Den Hout, BP BP € 1.986.405,- € 6.621.350,- € 3.015.000,- De Keizer, A27, Hank, De Haan De Haan € 851.000,- € 8.026.000,- € 7.175.000,- De Horne, A7, Haskerhorne, BP BP € 1.827.210,- € 6.090.700,- € 2.300.000,- Bisde, A2, Beesd, EG Retail EG Retail € 6.304.500,- € 21.015.000,- € 6.350.000,- Hoezaar, A58, Zegge, Shell OK € 0,- € 3.000.000,- n.v.t. Den Ruygenhoek Oost, A4, Hoofddorp, Shell Shell € 6.000.000,- € 25.005.000,- € 19.005.000,- Bergh Noord, A12, Babberich, SSDGT SSDGT € 1.383.300,- € 4.611.000,- € 2.350.000,- Velder, A2, Liempde, Velder BV EG Retail € 0,- € 12.025.000,- n.v.t. Vundelaar, A1, Wilp, Kuwait Kuwait € 5.182.920,- € 17.276.400,- € 5.030.000,- Lonnekermeer, A1, Deurningen, Founders Founders € 1.350.900,- € 4.503.000,- € 2.475.000,- Den Ruygenhoek West, A4, Hoofddorp, Kok Kok € 1.815.450,- € 27.015.450,- € 25.200.000,- Kerkeind, A58, Moergestel, Total Total € 474.123,- € 5.500.123,- € 5.026.000,- Dikke Linde, A7, Scharmer, EG Retail EG Retail € 1.351.500,- € 4.505.000,- € 975.000,- Steelhoven, A59, Oosterhout, EG Retail EG Retail € 1.500.150,- € 5.000.500,- € 2.905.000,- De Schaars, A12, Arnhem, Shell Shell € 4.863.000,- € 16.210.000,- € 9.000.500,- Den Hoek, A16, Zevenbergschenhoek, BVMTEVB/Vissers Vissers € 475.500,- € 7.525.500,- € 7.050.000,- Groote Bleek, A2, Maarheeze, NRGValue/EG Retail EG Retail € 3.150.000,- € 10.500.000,- € 5.150.000,- Romeinse Put, A73, Oirlo, EG Retail EG Retail € 4.050.000,- € 13.500.000,- € 4.715.000,- Lepelaar, A6, Lelystad, Total Shell € 6.100.900,- € 6.100.900,- n.v.t. Meelakkers, A67, Geldrop, NRGValue/EG Retail EG Retail € 6.550.000,- € 6.550.000,- n.v.t. Hazeldonk Oost, A16, Breda, Shell Shell € 6.509.000,- € 6.509.000,- n.v.t. Geulenkamp, A18, Didam, Shell Shell € 1.803.000,- € 1.803.000,- n.v.t. Breezanddijk, A7, Breezanddijk, EG Retail EG Retail € 1.600.000,- € 1.600.000,- n.v.t. T Strand, N31, Pingjum, OK Tamoil € 1.225.123,- € 1.225.123,- n.v.t. Meiberg, A2, Weert, BP Vissers € 6.175.500,- € 6.175.500,- n.v.t. Wildinghe, A7, Wons, Varo Energy Shell € 1.810.000,- € 1.810.000,- n.v.t. Zwartewater, A67, Venlo, OHN/Enviem De Haan € 3.525.000,- € 3.525.000,- n.v.t. Hazepad, N36, Vriezenveen, OHN/Enviem Enviem € 999.999,- € 999.999,- n.v.t. Dorpshellen, A32, Oldeholtwolde, Enviem Enviem € 1.399.000,- € 1.399.000,- n.v.t. Totale bedragen € 80.263.480,- € 235.627.545,-   Tweeten [...]
25 september 2016InnovatiefLaatst geupdate op november 7, 2016 door redactie De glijbaan in het pierenbadje is afgezet met oranje hekjes. Wat jammer nu. Eens even vragen hoe dat zit. “Wat is er loos? “Nou, de kinderen kregen oogletsel, ja en schaafwonden, aan de kniëën en zo”, aldus een omstander, in onvervalst Amsterdams. “Ach, ach. Is dat veel gebeurd? “Dat weet ik niet, maar de gemeente kreeg er wel melding van.” Heel gek keken we er niet van op. Glijbaan betekent hier letterlijk een plastic rotsblok van 2 bij 2, met gaten. Er zaten bij mooi weer gerust 20 kinderen op. Die lanceerden zich van het rotsblok met hun vingers in de fonteingaten of het een klimwand was. Ondersteboven, over de andere kinderen die ook met hun vingers in de fonteingaten zaten.   Aanbesteed? Is hier voor betaald? In euro’s? Hoe zou dit in de aanbesteding zijn uitgevraagd? Dat heb ik er toch maar even bij gezocht. Het enige wat erover is te vinden is een Voorlopige Marktconsultatie van een aparte Aanbestedende Dienst, het stedelijke ontwerpbureau, V.O.F. Carve.  Het is de enige vennootschap onder firma, in de lijst met aanbestedende diensten. In de vooraankondiging van de marktconsultatie zit ook een Leidraad marktconsultatie die het proces verheldert: De marktconsultatie maakt geen onderdeel uit van een aanbestedingsproce dure en is voor zowel de gemeente Amsterdam als de marktpartijen geheel vrijblijvend. De resultaten voortvloeiend uit de consultatie zijn openbaar. Resultaten maakt de gemeente bekend, zoals in paragraaf 3.3 omschreven. Het al dan niet meedoen aan de marktconsultatie heeft geen verdere consequenties voor een eventueel latere aanbesteding. Die “eventueel latere aanbesteding” is niet te vinden. Al heb ik niet nader gezocht op tenders voor plastic zwerfkeien. Zo ziet een quasi inhouse opdracht er dus van dichtbij uit. Dat kan als Amsterdam er goed toezicht op houdt.  Quasi-inbesteden kan als is voldaan aan het gezamenlijk toezichtsvereiste van goed en effectief toezicht. Daarover zijn tig uitspraken van het Europese Hof. Gedeeltelijk toezicht is geen toezicht. En rechtstreeks gunnen aan een particulier bedrijf dat daardoor bevoordeeld wordt ten opzichte van haar concurrenten, kan ook niet. Uniek Houdt er iemand toezicht? Dat Amsterdam er inderdaad toezicht op houdt, blijkt wel uit het gedeelde enthousiasme over de plastic zwerfkei. Het is “een uniek, op maat gemaakt, speeltoestel”, in de woorden van het Stadsdeel. Daar moet je ze dan toch gelijk in geven. Het ziet er heel erg “op maat gemaakt” uit. Het pierenbadje van Aldo van Eyck heeft een uniek, op maat gemaakt, speeltoestel gekregen. Het heeft gekleurde lichtjes en kinderen kunnen zelf watersproeiers bedienen. Rond het bad ligt een brede natuurstenen rand waar je op kunt zitten. Uniek dus. Je ziet ’t inderdaad nergens. Het speeltoestel was zo uniek dat het aandacht heeft gekregen van Vakblad De Architect. Die omschrijft het als een “non-figuratief element” en licht toe: In het bad is een universeel object geplaatst dat zich qua vorm en schaal voegt naar het oorspronkelijke ontwerp en tegelijkertijd past in een nieuwe tijdgeest. Zoals bij Van Eyck geen figuratieve vormen, maar een element dat open laat op welke wijze het kan worden gebruikt. Mogelijkheden voor klimmen, glijden en rennen zijn verenigd in een sculpturale platte ‘luchtbel’ die boven het water uitsteekt. Hoeveel heeft die sculpturale platte luchtbel eigenlijk gekost? Nu perceel 3 niet is aanbesteed, vinden we het niet meer terug. De buurtbegroting, waarin we het bedrag online terug hadden kunnen vinden, is offline gehaald. We tasten in het duister. Afdekzeil Ik kijk nog even tussen het hek door naar het spekgladde rotsblok vol met gaten. De kinderen spelen toch wel massaal in het badje. Ook nu het rotsblok is afgezet. Ze spelen met het hek en verstoppen zich achter het oranje zeil. Ze zitten tegen het hekje aan en lezen elkaar voor wat er op het bordje staat. Alle mogelijkheden voor klimmen, glijden en rennen verenigd in een sculpturale platte “oranje afdekzeil”, wat ook past in de nieuwe tijdgeest. In het water komt een veelzijdige waterglijbaan. Uit de glijbaan en de waterrand springen bedriegertjes omhoog; ook lichtspelletjes maken deel uit van het ontwerp. De waterglijbaan zal bestaan uit een kern die zal worden bekleed met een slagvaste kunststof coating of een buitenlaag van spuitbeton. Dit zal worden geschilderd. Een polystyreen kern met een geverfde schil van spuitbeton. Waar je van af kan glijden ja. Dat is toch ook een glijbaan. Wat is nu eigenlijk het probleem? De juffrouw van de w.c.’s had daar wel een antwoord op. “Die kleine kinderen sijn gewoon het probleem niet. Het sijn die grote, die tegen de glijbaan op laupen!  Ik ben verbaasd. Zit er een voor- en een achterkant op? Moet een kind niet gewoon tegen de glijbaan op kunnen lopen?” “Nou die van maai doen soiets niet…” Als je het in de markt zet, had je ook veiligheidseisen uitgevraagd. Hebben de in house ontwerpers daar aan voldaan? Hoe had dit nu voorkomen kunnen worden. Misschien had de opdracht wat functioneler gespecificeerd moeten worden. “Een glijbaan, waarbij gebruikers aan weerskanten van de glijbaan kunnen glijden zonder oogletsel” Nieges “Weet u wat-t- is, mevrouw”, zegt een oudere meneer. “De nieges zit op dit park.” “De wat?” “De nieges, dat is Amsterdams he, as alles mis gaat. U bent seker niet van hier. Dat is als er boze zielen of geesten in huizen. Dit was ooit een Joodse begraafplaats.” Nieges blijkt te komen van niechesj, en dat is Jiddisch voor tovenarij/bijgelovige angst Boze geesten? Is dat die nieuwe tijdsgeest die zo boos is.  De nieges zou een goede uitsluitingsgrond bij aanbestedingen zijn.. Update 25-9-16: De verklaring waarom de opdracht niet is te vinden op TenderNed is ook binnen: De opdracht is (volgens de aannemer) onderhands gegund aan Griekspoor. Zij vermelden op hun site: Op uitnodiging van de Gemeente Amsterdam hebben wij ons ingeschreven op de onderhandse aanbesteding. De vraag: presenteer een plan van aanpak waarin het concept en de prijs duidelijk naar voren komt. Griekspoor had het meest aansprekende concept neergelegd en kwam als meest voordelige aannemer uit de bus en mocht het project gaan uitvoeren. De glijrots in het pierenbad bestaat uit een gefreesde kern waar met polyester een schil omheen wordt gemaakt. Deze schil wordt gecoat voorzien van een slijtvaste kleurcoating. In de glijrots worden acht sproeiers gemonteerd welke geactiveerd kunnen worden door op een ‘activator’ te drukken in de badrand. Hierdoor kunnen kinderen interactief spelen met het water. Het unieke hieraan is dat alle disciplines samenkomen in één werk met kunstzinnig karakter. Watertechniek, elektrotechniek, civiele technisch werk, bouwkundige elementen, speelveiligheid en de engineering ervan. Zie : http://www.griekspoor.nl/referentieprojecten/speel/190-speeltoestellen-oosterpark Tweeten [...]
16 november 2023Algemeen / BeleidLaatst geupdate op januari 23, 2024 door redactie Vandaag, 16 november 2023, zijn de drempelbedragen voor het Europese Aanbesteden voor de periode 2024 en 2025 gepubliceerd in het Europese Publicatieblad. De redactie van Aanbestedingsnieuws gaat naarstig aan de slag om alle pagina’s bij te werken. Het goede nieuws is dat de drempel omhoog gaat, het slechte nieuws is dat het slechts een klein beetje omhoog gaat.\ A little goes a long way en het zal voor vele kleinere dienstverlenende ondernemers goed nieuws zijn dat de drempel van €140.000 door €143.000 wordt vervangen. Het gaat om de volgende documenten: 2023/02495 Gedelegeerde Verordening (EU) 2023/2495 van de Commissie van 15 november 2023 tot wijziging van Richtlijn 2014/24/EU van het Europees Parlement en de Raad wat de drempels betreft voor overheidsopdrachten voor leveringen, diensten en werken, en prijsvragen 2023/02496 Gedelegeerde Verordening (EU) 2023/2496 van de Commissie van 15 november 2023 tot wijziging van Richtlijn 2014/25/EU van het Europees Parlement en de Raad wat de drempels betreft voor opdrachten voor leveringen, diensten en werken, en prijsvragen 2023/02497 Gedelegeerde Verordening (EU) 2023/2497 van de Commissie van 15 november 2023 tot wijziging van Richtlijn 2014/23/EU van het Europees Parlement en de Raad wat de drempels voor concessies betreft D duurzaam boven de drempel De aanbestedingsrichtlijn: Richtlijn 2014/24/EU (de aanbestedingsrichtlijn, red AN) wordt als volgt gewijzigd: 1) Artikel 4 wordt als volgt gewijzigd: a) in punt a) wordt “5 382 000 EUR” vervangen door “5 538 000 EUR”; b) in punt b) wordt “140 000 EUR” vervangen door “143 000 EUR”; c) in punt c) wordt “215 000 EUR” vervangen door “221 000 EUR”. 2) In artikel 13 wordt de eerste alinea als volgt gewijzigd: a) in punt a) wordt “5 382 000 EUR” vervangen door “5 538 000 EUR”; b) in punt b) wordt “215 000 EUR” vervangen door “221 000 EUR”. Dan Artikel 1 Artikel 15 van Richtlijn 2014/25/EU (speciale sectoren, red AN) wordt als volgt gewijzigd: 1) in punt a) wordt “431 000 EUR” vervangen door “443 000 EUR”; 2) in punt b) wordt “5 382 000 EUR” vervangen door “5 538 000 EUR”. En: Artikel 1 In artikel 8, lid 1, van Richtlijn 2014/23/EU (concessierichtlijn, red AN) wordt “5 382 000 EUR” vervangen door “5 538 000 EUR”.   Zie ook: 2014/23 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/?uri=OJ:L_202302497 2014/24 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/?uri=OJ:L_202302495 2014/25 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/HTML/?uri=OJ:L_202302496   Tweeten [...]
13 juli 2020AlgemeenAanleiding voor deze aanbesteding van de Veiligheidsregio Hollands Midden (VRHM) is een aanpassing in het bluswaterconcept in de regio HM. Deze aanpassing maakt het voor VRHM noodzakelijk om te beschikken over watertransport voertuigen (WTS) om zo, ook als er niet op korte afstand een brandkraan aanwezig is, te kunnen beschikken over voldoende bluswater. Het doel dat de aanbestedende dienst met deze aanbesteding wil bereiken, is het contracteren van een leverancier die in staat is om de volgende doelstellingen te behalen: VRHM wenst te beschikken over betrouwbare en up-to-date WTS500 voertuigen om invulling te kunnen gegeven aan de kerntaak brandbestrijding en om zo, ook als er minder brandkranen beschikbaar zijn, toch over voldoende bluswater te beschikken. De opdracht kent de volgende globale omschrijving en kenmerken Het gaat om de aanschaf van maximaal 11 WTS500 voertuigen met een eerste pilot van 3 stuks en na een testfase van circa 1,5 jaar het besluit over de levering van de overige voertuigen. Voor het gemak?? wordt in de aanbestedingsdocumenten verder gesproken van circa 10 stuks. Theoretisch is het mogelijk dat het totale aantal bij 3 stuks blijft, dit zal rond eind 2022 bekend worden. Mede door mogelijke bezuinigingen of andere ontwikkelingen is het uiteindelijke aantal niet met zekerheid te stellen en zal liggen tussen 3 en de 11. De inschrijver wordt gevraagd voor zowel 3 als 10 stuks een prijs op te geven waarbij de prijs voor 10 stuks van toepassing dient te zijn voor 8 tot en met 11 stuks. In het  prijsmodel wordt de prijs voor 3 stuks voor 10% meegewogen, de prijs voor de variant van circa 10 stuks wordt voor 90% meegewogen. Afname van de eerste 3 voertuigen vindt plaats binnen een zo kort mogelijk levertijd en doorlooptijd. Voor de afname van de overige voertuigen zal bij de opdrachtverstrekking van deze voertuigen worden afgestemd over het exacte uitleverschema. Het WTS500 voertuig dat de VRHM wil aanschaffen kent de volgende globale kenmerken: Geschikt voor het vervoeren van twee personen incl. de chauffeur. Watertank van 8.000 – 10.000 liter. Geschikt voor het voeden van 1 of meerdere tankautospuiten via (op het voertuig geplaatste) 4” slangen op minimaal 500 meter. Het voertuig is voorzien van een slangopneemsysteem. Geschikt voor het voeden van een monitor op het uiteinde van een autoladder. Geschikt voor groot water transport met inzet van 6” slangen. Voertuig voorzien van een hydraulische dompelpomp. Onderhoud (preventief en correctief) wordt door de opdrachtnemer langjarig geleverd conform het beheerconcept van VRHM. De overeenkomst wordt aangegaan voor een periode van vijftien jaar voor het onderhoud van ieder WTS500 voertuig. Voor het onderhoud geldt dat deze overeenkomst vanaf het 3e jaar na ingebruikname van het eerst geleverde voertuig geheel of gedeeltelijk en per voertuig door VRHM moet kunnen worden opgezegd. Eventuele meer en minder kilometers en draaiuren worden (naar rato) verrekend bij eventuele tussentijdse (gedeeltelijke) beëindiging van het contract. De inschrijver heeft bij tussentijdse beëindiging geen recht op vergoeding van enigerlei mogelijk geleden schade veroorzaakt door de tussentijdse beëindiging. Bijgaand een filmpje van een WTS 500 systeem ( met dubbelecabine) Bron: Tenderned 10 juli 2020 https://www.tenderned.nl/tenderned-tap/aankondigingen/200035 Tweeten [...]
30 maart 2017Algemeen“Leg het dan even uit, waarom Aanbestedingsrecht niet gaat werken.” In een kort artikel, dat je naar de Volkskrant stuurt. Dan snappen de journalisten het wel. Dat zegt een mij bevriende journalist. Daar ben ik inmiddels wat teleurgestelder in. Rechtsfilosofie is niet intuïtief inzichtelijk, behalve als het alleen maar over hoofddoekjes gaat. Ik heb al stapels van zulke artikelen gestuurd, al twee jaar. Dat het nooit gaat werken, wil niet zeggen dat het eenvoudig uit te leggen is waarom het nooit gaat werken. Er zijn wel 1000 redenen waarom het niet gaat werken. Kies welke je het liefst vindt. Omdat je wel alles tegelijk kan willen maar niet alles tegelijk kan uitvoeren. Omdat Pasen en Pinksteren niet op een dag vallen. Omdat het niet kan. Daarom! Omdat ik het zeg! Maar ja daarom is geen reden. Wat zijn de grootste inherente problemen aan aanbestedingsrecht? Ik geef hier 13 redenen die alle 13 neerkomen op hetzelfde: Het kan niet, omdat het niet kan. 1 Iedereen gelijk behandelen is contradictoir met inkopen. Inkopen is in een vrije markt een keuze maken uit met elkaar concurrerende aanbieders. Kiezen = ongelijk behandelen. Je behandelt leveranciers pas echt gelijk als je geen opdracht uitzet, kortom niet inkoopt. Of bij iedere leverancier inkoopt. Maar dat laatste is geen inkopen maar markt verdelen. 2 Van tevoren sluitende criteria stellen is onmogelijk. De toekomst is nu eenmaal onbekend . Verplicht van tevoren een inkoopcriterium opstellen waaraan het geleverde moet voldoen, is nooit sluitend. Je kan dus nooit weten wat er in de criteria moet staan. Wat je opschrijft, een verkoper speelt daarop in. Der rol van de inkoper is dat inspelen te beoordelen, maar de aanbestedingsregels verplichten dat de beoordelingscriteria van tevoren zijn opgesteld.  Slechte leveranciers kun je dus niet van tevoren uitsluiten, op basis van de hypothetische mogelijkheid dat het toch niet zulke slechte leveranciers zijn. 3 Te veel en te open normen: damned if you do, damned if you don’t De Aanbestedingswet heeft de open normen van de EU Richtlijnen overgenomen, onder meer voor wat betreft de aanbestedingsbeginselen zelf, maar ook het clusteren en splitsen van opdrachten. Elke opdracht kan groter geclusterd en kleiner gesplitst. Deze normen sluiten elkaar uit maar sluiten daarmee alles uit. Van te voren is het nooit duidelijk wat gedaan moet worden, maar dát het achteraf verkeerd is gegaan staat wel naar alle waarschijnlijkheid van te voren vast. Dat geldt op zich voor de algemene beginselen van Aanbestedingsrecht in zichzelf. Maar het zelfde geldt voor de normen voor staatssteun ten opzichte van de normen voor aanbesteden, maar ook voor faillissementsrecht en aanbesteden en de regels voor subsidie versus de regels voor aanbesteden. De aanbestedingsprocedure doorkruist bestaande regelgeving op manieren die de aanbestedingsprocedure nog meer onuitvoerbaar maken dan het op zichzelf al onuitvoerbaar was. 4 Het verschil tussen de  eerste orde functie van een inkoper en de tweede orde functie is niet op te lossen Er zit een inherent verschil tussen de belangen van de inkoper op zich en de belangen van de inkoper op een meta-niveau, wat alleen op te lossen is met een iteratief proces: Je kiest een richting en stuurt dan bij. Je kan niet met elk meta-niveau van tevoren rekening houden, gegeven de onbekende toekomst. Iedere inkoper wil alles inkopen voor niks met nog cadeautjes op de koop toe, het onderste uit de kan. Omdat dat niet realistisch is, moet de inkoper zichzelf bijsturen met kennis die vanuit de verkoper komt. Met het Europese Aanbestedingsrecht, mág hij zijn eigen preferenties echter niet meer iteratief bijstellen. 5 Kennisvermeerdering kan niet uit het aanbestedingsproces worden uitgesloten Verkopers weten ook niet wat inkopers nu precies willen. Daarvoor moeten ze met elkaar praten maar dat laat het proces niet toe. De belangen van de inkoper zijn onderling strategisch interdependent met de belangen van de verkoper. Daarom kán vraag en aanbod alleen door onderhandeling nader tot elkaar komen. 6 De markt is vrij ook als de aanbestedingsregels de inkoper beperken Aanbestedingsrecht beperkt de inkoper en negeert de vrijheid van de verkoper om weg te lopen. Vraag en Aanbod hoeft in een vrije markt niet bij elkaar te komen. Dat gegeven maakt, dat het ook niet bij elkaar komt, als er geen resultaat op tafel ligt waar beide partijen het mee  eens zijn. De nefaste effecten van de vrije markt zijn al eeuwen duidelijk. Daar hadden we een overheid voor. Nu de overheid geen gedeelde waarden heeft, omdat het te liberaal en te grootschalig is, wordt die vrijheid niet doelgericht en als ongewilde consequentie helemaal niet beperkt. Met als consequentie: te veel en te open normen. 7 Cognitieve dissonantie kan je niet wegreguleren Het kiezen van een product of partner is strategisch interdependent en dat betekent dat vraag en aanbod niet automatisch bij elkaar komt. Andere, psychologische, filosofische en religieuze en niet-relevante factoren spelen dan ook een niet weg te denken noodzakelijke rol bij het tot stand komen van elk onderhandelingsresultaat. “We moeten het er maar mee doen”.  “Eígenlijk rijdt de Fyra best goed”.  “Zo duur zijn die ambulances helemaal niet”. “God wil dat we de zieken verzorgen”, “Nucleaire energie is toch ook best groen”.  “De ware Jakob is best een goede echtgenoot”.  Aan elke cognitieve dissonantie zit een grens: als de Fyra in de fik vliegt, Sjaak zijn vrouw slaat en iedereen zichzelf ziek verklaart. 8 Grenzen kunnen niet altijd democratisch getrokken worden. En nou is het genoeg. Die Fyra moeten we niet. Cognitieve dissonantie is niet iets waar bij elke inkoop democratisch over besloten kan worden. We willen ook niet over de bureaustoelen van Steenwijkerland democratisch beslissen met 17 miljoen Nederlanders of die paars of mintgroen moeten zijn. Over je partner ga je ook niet democratisch beslissen met de hele familie. Inkopers moet soms enige beleidsvrijheid worden gegund.  Een democratisch gekozen orgaan heeft niet de kennis om een zorgvuldige, geïnformeerde beslissing te maken en werkt als een veelkoppige draak, die terugkomt op eerdere beslissingen, alles wil en nergens achter staat. Er moet dus ook achteraf gecontroleerd worden en die rol ligt traditioneel bij de media. Nu de overheid vakkundig mediawerk onmogelijk heeft gemaakt door communicatie, advertenties en vacatures e.d. inhouse te verzorgen is er geen onafhankelijke financiering. De controle op het openbaar bestuur is dan ook haast weg. 9 Door een niet-uitvoerbare inkoop is de inkoper vogelvrij. Zo verschuift het mandaat van de beslissing tot aanschaf van de inkoper terug naar het normerende orgaan en komt de democratische beslisser op de stoel van de inkoper te zitten. Er verschijnt sinds een paar jaar  meer lokale regelgeving om de inkoper alsnog achteraf de beperkingen op te leggen die het van te voren niet had kunnen bedenken en toch had gewild. 10 Stug zo doorgaan leidt tot steeds grotere rechtsonzekerheid Ook al is het bij inkopers bekend dat de afloop van geen procedure te voorspellen is, er worden toch –of misschien juist daardoor- straffen toegepast en rechtszaken gevoerd. Dit leidt tot rechtsonzekerheid bij inkopers,omzetonzekerheid bij verkopers, leveringsonzekerheid bij afnemers en derde belanghebbenden (taxichauffeurs, thuiszorg)  politiek onzekere bestuurders en een algeheel klimaat van wantrouwen dat funest is voor gehele Europese economie.  De maatschappelijke schade van volgens de regels aanbesteden is dan ook gigantisch. 11 Delen óf Kiezen Het is of of. Inkopen is kiezen. Wreed oneerlijk. Toch heb je eerlijker en oneerlijker kiezen. Eerlijk kiezen gaat niet over gelijk behandelen maar over een fair chance, waarbij de beste wint of zou moeten winnen. De beste is degene die het beste resultaat levert en vaak weet je dat pas achteraf. Een gemaakte keuze waar je alleen om zeer gewichtige redenen van afwijkt. Om te kiezen moet er vrijheid zijn. De mogelijkheid inkoopvrijheid te reguleren is noodzakelijk erg beperkt. Dat kan alleen worden opgelost met materiële normen in plaats van formele regels.  Dat zijn bijvoorbeeld normen waarin gezegd wordt dat ingekochte auto’s op LPG of biogas of laadpalen met zonneënergie moeten rijden. Dan moet de inkopende overheid ook wel betalen voor duurzame brandstof! De regel wie betaalt, bepaalt, geldt namelijk ook omgekeerd.  Als je eisen stelt, moet je ervoor betalen. Dan moet je ook de inkoper ondersteunen die groen wil inkopen. Als je de inkoper geen vrijheid gunt, vereist dat een politieke beslissing en dus bestuurlijke stellingname. Daar laat het Europese Hydra-bestuur het afweten. De vrijheid wordt de inkoper langs alle kanten ontnomen maar hoe het dan wel moet, komt niemand vertellen. Je krijgt in de praktijk wel een ontslagbrief, maar geen gebruiksaanwijzing. Omdat het Europese ondemocratische bestuur consequent geen materiële stelling heeft willen c.q. kunnen nemen,  en de Nederlandse overheid dit overneemt met de stelling geen koppen op EU-regelgeving te willen, stellen beide wetgevers alleen beginselen. Met beginselen kun je iedereen tevreden stellen: duurzaam, innovatief, social return, het moet allemaal. Te veel regels, zijn géén regels. 12 Vrijheid moet je nemen, niet krijgen Als je helemaal geen vrijheid meer over hebt, kan je juist alle kanten op. Maar dat is dan niet de vrijheid van waarmee je gepensioneerd bent en lekker in je villa in Toscane zit, maar de vrijheid van een kat in het nauw. Het functioneren van in de praktijk tegenstrijdige nationale en Europese regelgeving, staat of valt met de slagkracht, durf en organisatiesterkte van lokale inkoop. Dat betekent bijvoorbeeld voor groene stroom, dat het alleen daar komt, daar waar inkopers de ruimte krijgen en de vrijheid némen om dat goed in te kopen. Dan moeten ze de ruimte hebben om nee te kunnen zeggen tegen de zevenkoppige democratische draak, die alles wil. Dat valt niet mee. Een hydra is een slechte manager. Je kan hem niet pleasen. Dat is de prijs van totale inkooponvrijheid: inkoopvogelvrijheid.  Er zijn dan ook steeds meer vacatures voor overheidsinkoper. Vaak op tijdelijke basis.  Ik zou zelf een ander beroep kiezen.  Maar dat is ook geen oplossing. De enige echte oplossing is dat Brussel zijn beperkingen erkent en dit overlaat aan de nationale wetgever. 13 Uitvluchten werken Je moet het proces achteraf bijstellen als inkoper. Dat is een onderhandeling. Het kan niet anders, als je doelmatig wil inkopen. En als overheid móet je doelmatig inkopen, anders zit je met zelfremmende politieauto’s en andere narigheid. Er worden daarom uitvluchten bedacht, om aan het aanbestedingsrecht te ontkomen. Dat werkt. Iedereen wordt erdoor om de tuin geleid. Als je niet bent gepokt en gemazeld in het inkopen dan weet je niet wat onzin is en dat er eigenlijk heel veel onzin is. Om dat toch te kunnen zijn er in de praktijk allerlei malle procedures verzonnen waarbij je je toch wonderwel niet aan de onmogelijke regels hoeft te houden. Je kan dat ook smoezen noemen. Best Value Procurement of de Concurrentiegerichte Dialoog of functioneel specificeren of bestuurlijk aanbesteden. Het zijn allemaal mooie procedures waardoor je toch niet zo hoeft aan te besteden als dat het zou moeten volgens het Europese Aanbestedingsrecht. Ook al moet het van het Europese Aanbestedingsrecht. Smoezen werken. Daardoor wordt het voor de buitenstaander totaal onoverzichtelijk dat al die dingen niet kunnen en alleen moedwillig geïntroduceerde vaagheden zijn om het proces achteraf te kunnen bijstellen terwijl dat niet mag. En dus? De wereld is al rot genoeg zonder aanbestedingswet. Een ondemocratisch tot stand gekomen wet die materiëel zo weinig om het lijf heeft, mag niet zo veel consequenties hebben. Weg met die wet. Verbeter de wereld. Vervang aanbestedingsexperts door zonnepanelen. En als niemand zich daar wat van aantrekt, ja wat dan? Je moet toch iets. Het gras moet toch gemaaid worden. Zie ook: 3A3: Aanbestedingsregels intrinsiek onuitvoerbaar Weekendspecial: aanbestedingsbeginselen en de onzichtbare hand Weekendspecial: Het gras moet gemaaid Column Annemaria Koekoek: Aanbestedingsfilosofie Stolwijk: Aanbestedingswet maar helemaal afschaffen Tweeten [...]
11 november 2020Algemeen / LeveringenLaatst geupdate op januari 2, 2021 door redactie Een tweede inkoop / aanbestedingsschandaal is opgedoken rond de Amerikaanse verkiezingen, naast de familiecollusie rondom opdrachtverstrekking met buitenlandse energiebedrijven. De stemcomputers van Dominion blijken een “glitch” te bevatten. Omstreden is het niet, maar de glitch is op zich door diverse democraten inmiddels erkend. Op zich al slechte waar gekocht, en ook nog hele prijzige machines, voor een functionaliteit die elke rekenmachine heeft. Een tendernieuwtje om van te smullen, zou je denken. Des te gekker dat de meeste grote mediabedrijven er in het geheel niet op in gaan, hoogstens op de fact-checking ervan. Aanbestedingsnieuws deed een poging objectief te blijven en ging uitzoeken wat er aan de hand is. De markt voor stemmachines is na de instorting van het Nederlandse imperium in handen van maar weinig internationale spelers. ES&S is marktleider met 47% van de stemmachine-markt. Direct daaronder volgt Dominion, met een marktaandeel van 31%( volgens Bloomberg). In Propublica noemt democratisch senator Ron Wyden de markt “broken” door het gebrek aan regelgeving. Dat is echter in reactie op de machines van ES&S die ook stemmen kwijtraken. Banden Het bedrijf Dominion Voting Systems komt uit Canada. Daarnaast is er chief of staf van Nancy Pelosi volgens Bloomberg in 2019 gaan werken als lobbyist voor Dominion Voting systems. De stemcomputers zijn volgens de republikeinse media direct hierdoor verknoopt met Nancy Pelosi. Nadeam Elshami, een voormalig hoofd-staflid van Pelosi ging vorig jaar aan de slag bij Dominion als lobbyist voor Dominion Voting Systems. Dominion Voting Systems, domineert de markt voor stemcomputers in Amerika, samen met nog 1 andere, ES&S, en heeft 1/3 van de markt in handen. Met zo weinig kansrijke spelers op de markt is de opdracht beïnvloedbaar. Diverse fact-checkers van o.a. PolitiFact spreken het belang hiervan tegen aan de hand van republikeinen die ook bij DVS werken. Maar dat doet er natuurlijk niet aan af, dat er sprake is van een opmerkelijk politiek belang bij de aanschaf van stemcomputers. Dat belang is er niet als er balpennen moeten worden gekocht. De schijn van belangenverstrengeling wordt dan opgewekt door het feit dat Pelosi als speaker of the house zelf betrokken is bij wetgeving over stemmachines. Een stoepveger die republikein is, is wat anders dan een democratische lobbyist, die voorheen in een staffunctie bij een wetgevend orgaan werkte. Aanbestedingsnieuws heeft daar echt genoeg van en ging zelf maar op zoek naar feiten. Die blijken overweldigend aanwezig. In 2015 doneerde  het bedrijf $‎25.000 aan de Clinton Foundation. We vonden dat ook terug op de website van de Clinton Foundation zelf. De Clinton Foundation had een project lopen genaamd het DELIAN-project. Aanbestedingsnieuws vond het volgende bericht terug op de website van de Clinton Foundation. “In 2014, Dominion Voting committed to providing emerging and post-conflict democracies with access to voting technology through its philantropic support to the DELIAN Project, as many emerging democracies suffer from post electoral violence due to the delay in the publishing of election results. Over the next three years, Dominion voting will support election technology pilots with donated Automated Voting Machines (AVM), providing an improved electoral process, and therefore safer elections. As a large number of election staff are women, there will be an emphasis on training women, who will be the first to benefit from the skills transfer training and use of AVMs. It is estimated that 100 women will directly benefit from election technology skills training per pilot election” Aanbestedingsnieuws kijkt daar toch wel een beetje van op. Als de Wiardi Beckmanstichting stemmachines van Dominion zou aanbevelen, gebruiken wij die dan ook? Als je weet dat het in je bedrijfstak cruciaal gaat om vertrouwen in je politieke neutraliteit, zijn dat wel opmerkelijke keuzes. Dominion geeft tegen geen enkel medium een reactie, we hebben maar even aangenomen dat, dat voor Aanbestedingsnieuws niet anders zal zijn. Levering: U denkt waarschijnlijk ook nog aan de NEDAP koelkasten bij het woord stemmachine. Onze redactie in elk geval wel. Want hoe simpeler, hoe minder er mee gesjoemeld kan worden. Zelfs bij die machines konden hackers zien dat er op CDA gestemd werd, buiten in de auto. De mensen van Wij Vertrouwen Stemcomputers niet hadden de NEDAP computer omgebouwd tot schaakcomputer als bewijs dat het systeem aangepast kan worden, tot verbazing overigens van de producent. Het was wel een slechte en langzame schaakcomputer maar het proof of concept was daar. Een stemmachine is aanpasbaar. Maar Dominion levert meer bijdetijdse 21e eeuwse apparatuur. Het gaat om tablets, precinct ballot tabulators, dat zijn zeg maar hele moderne ponskaart-scanners, die tabulator staat hiernaast ook op de foto en Central Count Systems, dat zijn gewoon Dell desktops met hun software. En er is ook nog een Ballot Marking Device. Het is allemaal “aanpasbaar aan elke verkiezing”. Aanbestedingsnieuws keek erg op van het feit dat het een gewone Dell desktop is. Dat moet heel makkelijk te hacken zijn. Dat bleek ook op een hackaton. Op de Defcon hackaton in 2018 was de stemmachine door een elfjarige gehackt. en het jaar daarop was het er allemaal niet beter op geworden. Is er nog wel een democratie daar in Amerika of worden ze geregeerd door een 11-jarige nerd whizzkid met weinig principes? Zou men het verschil wel kunnen zien? De Glitch De Glitch komt erop neer dat onvolledig ingevulde biljetten, in Amerika staan meer verkiezingen tegelijk op 1 biljet, niet worden meegeteld. Ook zijn blanco biljetten niet als zodanig geregistreerd maar opgeteld bij de Democratische Partij. Dat laatste was destijds ook hier het probleem.Een ponsmachine registreert ponsen en dus niet niet-ponsen. Als iemand niet stemt dan moet dat geregistreerd worden voor de opkomst, maar dat kan dus alleen door een hokje zwart te maken, oftewel stemmen. In totaal zijn in Washoe, ook nú een van de Swing states (Nevada) die nipt voor Biden hebben gestemd, al in 2018 met vergelijkbare stemcomputers van Dominion wel 100 software problemen ontdekt volgens de Reno Gazette Journal. Dat er desondanks toch mee gestemd is, is best wel vreemd. De software “glitch” van de slechte stemcomputer, wordt ook door de democratische pers erkend. Dat gaat dan wel schoorvoetend, onder een felle RUMOUR ALERT-kop met dan op het einde van het stuk de conclusie “half truth” want het was “niet met opzet”. Maar dat maakt een softwarefout waardoor Biden ineens extra stemmen  krijgt in Antrim County, natuurlijk niet minder fout. Georgia stemt ook al sinds 1972 republikeins en het lag ook niet in de lijn der verwachting dat Biden daar zo goed zou scoren. Als dat dan toch gebeurt??? Aanbestedingsnieuws controleert dus maar even de semantiek van het woord glitch: Een moeilijk te detecteren foutje, meestal in software, ook in liftsystemen die zichzelf deels herstelt. Daar zit het woord opzet dus niet in. Gerucht? Nee het is gewoon waar. De software bevat een fout. En de fout is ook nog eens erg verstorend, kon alleen maar opvallen door een oplettende toezichthouder en blijkt inmiddels overal voor te komen. Dat de helft van de Amerikaanse media over elkaar heen buitelt om de opzet van deze “glitch” quasi-juridisch te beoordelen, tekent de teloorgang van de traditioneel weinig objectieve pers aldaar. Opnieuw iets dat bijdraagt aan de tweespalt. Het woord glitch mag je gewoon zeggen, dat is geen half-truth. Reputatie De software van Dominion werd gebruikt in 35 counties in alle Swingstates. Inmiddels is het tellen uitgesteld in twee counties in Georgia en een in Michigan, vanwege de software updates tegen de glitch, die nu aangeboden worden door DVS. De glitch, als het een legitieme fout is, kan dus overal voorkomen waar de Dominion stemcomputer wordt gebruikt. Want wat blijkt, Dominion Voting Systems is over de hele wereld berucht. In India is men overtuigd van de kwade bedoelingen van de leverancier, daar liep Dominion Voting Systems ook al eens tegen de lamp, aldus Indiase onderzoeksjournalisten: However, GreatGameIndia has found that the vendors and not hackers maybe behind the rigging. One of the vendors, a Denver-based Canadian Crown Agent company Dominion Voting Systems has a long history of allegation of election rigging and interference in elections of various nations, including census data theft in India and interference in US Elections of 2020. Volgens Dominion zelf, al in 2019, is dat geen probleem. Je zou dat alleen kunnen controleren met een registratiebon waarbij naderhand de registratiebonnen gecontroleerd worden als de uitkomst omstreden is. Maar als je dat stelselmatig doet, dan kun je net zo goed handmatig tellen, dan is er geen extra winst aan de computertelling. Intrinsiek is stemmen via de computer, stemmen op een zwarte doos. Elke computer faalt de Turing-test (kan hij denken als een mens). Er komt uit wat erin gaat en wie niet weet wat erin gaat, weet dus ook niet wat eruit komt. Hoe het ook zij, door de vertrouwenscrisis in de machine, is de meerwaarde van de stemmachine ten opzichte van papieren stemmen nihil. Waar betaal je dan al die miljoenen voor? Om hetzelfde werk 2x te doen? Voor Dell computers die je nergens anders voor kan gebruiken? De aanschaf De apparaten zijn duur. Met de nieuwe aanschaf van Georgia in 2019 was maar liefst $107 miljoen gemoeid.  Voor zoveel geld wil je toch geen gezeik met software updates, net een jaar na aanschaf. 1+1 hoe moeilijk kan dat softwarematig zijn?  Relatief gezien was het overigens een koopje. Dominion, een in Denver gevestigd Canadees bedrijf met een Griekse CEO, was de goedkoopste machine van de leveranciers die een bod hadden uitgebracht. Een aanbesteding op laagste prijs! Hoeveel vertrouwen roept dat op bij overheidsinkopers? Dominion, a Denver-based company, won the contract in large part because it offered Georgia the lowest-cost system among three companies that submitted bids, according to evaluation score sheets. Though ES&S scored higher on the government’s criteria for a replacement voting system, Dominion came out on top when the price of its system was taken into account De test Georgia is bij de aanschaf niet over een nacht ijs gegaan. Zij hebben ook getest in hoeverre de stemmachines voldeden. Daartoe zijn eisen opgesteld door Georgia samen met  EAC 2005 VVSG dat is de US Elections Assistence Commission. Normen voor vrijwillig stemmen zijn vastgelegd in het National Institute of Standards en Technology, vergelijkbaar met ons NEN. De federale overheid heeft drie standaarden aangenomen. De eerste set standaards is uit 1990 Federal Election Commission (FEC.) In 2002, was er een update van de FEC van de standaarden met de 2002 Voting System Standards (VSS). Die bestaat uit een deel 1 en deel 2 en ziet niet alleen toe op technische eisen maar ook op bijvoorbeeld de toegankelijkheid voor mensen in een rolstoel. Die eisen zijn getest door een bureau genaamd ProV&V: Uit het testrapport dat Aanbestedingsnieuws vond, blijkt dat het bekend is dat de machine problemen geeft bij het stemmen van grote hoeveelheden biljetten, omdat er geen geheugen in zit, waardoor geheugenfragmentatie kan optreden. Dat herstelt zich echter, bij opnieuw opstarten, aldus de fabrikant. Wonderlijk, hoe er dan toch het oordeel “PASS”uitkomt.Al is het begrijpelijk dat Georgia dat overneemt, je kan je sterk afvragen of het terecht is. The ICP uClinux operating system does not have a memory management unit (MMU) and, as such, it can be susceptible to memory fragmentation. The memory allocation services within the ICP application are designed to minimize the effects of memory fragmentation. However, if the ICP scans a large number of ballots (over 4000), without any power cycle, it can experience a situation where the allocation of a large amount of memory can fail at the Operating System level due to memory fragmentation across the RAM. This situation produces an error message on the ICP which requires the Poll Worker to power cycle the unit, as documented. Once restarted, the ICP can continue processing ballots without issue. All ballots scanned and counted prior to the power cycle are still retained by the unit; there is no loss in data. Pro V&V performed a power cycle, as instructed by Dominion, and verified that the issue was resolved and that the total ballot count was correct. Scanning then resumed with no additional issues noted. A total of 1,569,640 voting positions were processed on the system with all actual results verified against the expected results. The individual testing requirements and their results can be seen in the included Conditions of Satisfaction Checklist. Interessant, dat dit dus wordt aangenomen door het 1x te testen, terwijl het probleem volgens de maker is gelegen in het verwerken van grote hoeveelheden stemmen. Draaien verkiezingen nu net niet om grote hoeveelheden stemmen? Hoe wij dit lezen, geeft de leverancier al in het rapport een voorbehoud op,dat wat  nu net de hoofdzaakis: het tellen van grote hoeveelheden stemmen. Een rommeltje. Zonde van het geld. En niet verifieerbaar. Het principe Kritiek op de wijze van op deze manier stemmen registreren is er ook al lang. Algemene kritiek op het GEMS general election management system (algemeen kiessysteem) is dat je bij elektrisch stemmen stemt in een “zwarte doos” waarbij je niet weet wat er gebeurt in de machine. De machine kan dan wel een mooie stem uitgebracht output geven, je weet niet of de output meetelt voor 1 of voor 0,95 en dat valt ook niet te registreren behalve als je de broncode weet, die nu juist vanwege de veiligheid -tegen hacken- niet bekend is. Dat is ook de klacht van de Nederlandse stichting Wij Vertrouwen Stemcomputers Niet die de zaken tegen o.a. NEDAP had aangespannen. Dat is een kritiek waarvan Aanbestedingsnieuws op logische gronden niet kan inzien hoe dit ooit weg te nemen valt. Elke computer faalt de Turingtest. Ze reageren niet als je het vriendelijk vraagt. Vertrouwen ontleen je dus aan een machine en  niet aan eventuele blauwe ogen ervan, maar aan de transparantie van de werking van de machine. Het stemgeheim botst al met het vertrouwen dat in een computer alleen ontleend wordt aan transparante werking. Het is een black box. Er komt erin, wat eruit komt maar je weet als waarnemer niet wat erin is gegaan. Bij een stembus hoef je de opening van de bus maar te volgen. Bij een stemcomputer wordt het proces langer en is er een schakel van mensen die niet door de kiezer kan worden waargenomen.. Transparant geheimhouden is hoe dan ook meer een contradictie dan een paradox, op dezelfde manier als non-discriminerend inkopen. Vertrouwen in mensen ontleen je ook aan het uiterlijk van het kiesbureau, dat het proces hetzelfde gaat, dat de stemmen goed opgeslagen worden in een stembus, dat iedereen met een rood potlood moet stemmen, paspoort tonen. Een computer kan wel mooi gepoetst zijn, je kan er blauwe ogen op plakken, je gaat hem er niet méér van vertrouwen. En de smoezeligheid van het pak van de stemmachinemakers heb je niet gezien. Zonde van het geld is een stemmachine dus sowieso. Het vertrouwen neemt erdoor niet toe, dat neemt sterker nog, alleen maar af door een langere en minder transparante procesketen. Dat vertrouwen kan wel worden teruggewonnen met een papieren trail maar met die trail heb je, wat je al had. Een papieren telling. Vertrouwen vraagt een investering in gepoetste schoenen, scherpe potloden, gordijntjes bij de hokjes. Ook dat je iemand vol in zijn gezicht ziet zonder mondmasker, is een teken van vertrouwen. Simpliciteit is meer nodig dan snelheid. Een duidelijk, eenvoudig proces is transparanter dan een proces dat heel snel is gegaan. Vertrouwen hoeft niet veel te kosten. Maar als het er niet is, kan het je alles kosten. https://about.bgov.com/news/voting-machine-firms-add-lobbyists-amid-election-hacker-concerns/ Bloomberg Government 2019 https://www.nytimes.com/2020/06/11/us/politics/georgia-voting-machines.html https://eu.rgj.com/story/news/politics/2018/08/27/nevada-voting-machine-glitches-2018-primary/1085254002/ Tweeten [...]
2 december 2018AlgemeenIn de vorige weekend special kwamen we terug op aanbestedingen rondom Station Muiderpoort. Dit keer kijken we nog wat verder terug want het is nu 2018 en met dezelfde cijfers componeer je 1820. In 1830 splitste België zich van Nederland af, maar in 1820 was België en Nederland nog één, zei het met twee hoofdsteden Den Haag en Brussel. In 1820 was er een aanbesteding voor timmer-, glas- dak-, schrijn- en metselwerken aan de voormalige Abdij St. Bernardus in Hemiksem (gemeente Antwerpen). Dit is de in 1236 in Vremde gestichte abdij, die sinds 1243 in Hemiksem gevestigd is. In 1578 werd de abdij tijdelijk verlaten en in 1672 brandde het bijna geheel af tijdens de Beeldenstorm. De huidige gebouwen dateren van de 17e en 18e eeuw. Tijdens de Franse revolutie verloor het zijn abdijfunctie definitief. In 1811 werd het gebouw een maritiem hospitaal en in 1821 is het door de Antwerpse architect Pierre Bruno Bourla omgebouwd tot een correctionele gevangenis. Met betrekking tot deze verbouwing verscheen in de Staatscourant de bovengenoemde aanbesteding. De aanbesteding zou geschieden bij inschrijving en opbod. Wat deze aanbesteding zo interessant maakt is de bekendmaking en de mogelijkheid tot het inzien van het bestek. Er was uiteraard geen internet of  Tenderned. In de wijze van verspreiden van het bestek zie je al een splitsing van België en Nederland gloren. Het bestek was in te zien in de ministeries van waterstaat in de steden ‘s Gravenhage en Brussel, aan het gouvernement van Antwerpen te Antwerpen en in België bij de Ingenieur-ordinaris te Mechelen alsmede bij de hoofdingenieur te Brussel. Verder was het bestek nog in te zien in ‘s Gravenhage in de voornaamste logementen en koffijhuizen. was getekend, de Minister van Staat voornoemd:  Repelaer van Driel  Logementen en Koffijhuizen, je moet er maar op komen. En de abdij? Tegenwoordig doen de gebouwen dienst als museum, serviceflats en een administratief centrum. Een andere opmerkelijke oude aanbesteding kwamen we tegen in de Staatscourant van 24 februari 1826 waarin gewag wordt gemaakt van een opmerkelijke aanbesteding in Parijs. “Men kan zich een denkbeeld maken van de ontzaggelijke menigte bloedzuigers, welke jaarlijks in deze hoofdstad gebruikt wordt, door het getal der genen, welke de dienst der hospitalen en gasthuizen vereischt, en welke aan de huis-zitten armen worden verstrekt, wanneer men weten zal, dat het aantal dier beesten, welke, volgens de aangeplakte biljetten van aanbesteding, voor het jaar 1826 gevorderd worden, driemaal honderdduizend beloopt. “ De medicinale bloedzuiger (soms afgescheiden als Hirudo medicinalis) wordt soms nog gebruikt voor aderlatingen. Men zet de bloedzuiger op de huid waarna hij bloed opzuigt. Daarna wordt het bloed eruit geduwd om snelle verzadiging van de bloedzuiger te voorkomen. Aan de hand van het bloed werd vroeger een diagnose gesteld. Een bloedzuiger beschikt over een stof, het zogenaamde hirudine die de bloedstolling tegengaat. Vroeger kon men bloedzuigers in de apotheek kopen. In sommige grote Amerikaanse staten en in Azië wordt de bloedzuiger nog steeds gebruikt. Eind negentiende eeuw werden alleen al in de Parijse ziekenhuizen zo’n zes miljoen bloedzuigers per jaar gebruikt. (Wikipedia)   Tweeten [...]
6 mei 2017Algemeen / Beleid / zorgHierbij publiceert Aanbestedingsnieuws de stukken van het WOB-verzoek, dat we 22 februari hebben uitgedaan. Het gaat om de notitie aanbesteding sociaal domein, over de voorlichting over aanbestedingsregelgeving aan gemeenten met het oog op decentralisaties van zorgtaken en bijlagen. Uit de stukken blijkt dat zowel langs de kant van PIANOo als op de beleidsafdeling van Economische Zaken al in 2013 bekend was dat er maar een beperkte beleidsvrijheid is voor gemeenten bij het inkopen van zorg (jeugdzorg, thuiszorg, dagbesteding etc.). Dit in tegenstelling tot het Ministerie van Binnenlandse Zaken, dat bericht dat gemeenten juist wel beleidsvrijheid hebben. Dat gebrek aan beleidsvrijheid bij het inkopen, wordt bovendien versterkt door Europese regelgeving voor 2b-diensten waardoor de drempelwaarden ook voor maatschappelijke aanbestedingen op €750.000 zijn komen te liggen en door de bedoeling gemeenten te fuseren tot 100.000+ gemeenten, waardoor de drempelwaarden nog weer sneller gehaald worden. Die regelgeving moet dan nog worden aangenomen, maar de voormalig medewerker waarschuwt er in 2013 al voor. Het Ministerie geeft in een begeleidend schrijven aan dat de notitie is  opgesteld ten behoeve van intern beraad. “De notitie is in november 2013 opgesteld om de mogelijkheden voor PIANOo te verkennen om gemeenten te ondersteunen bij het inkopen en aanbesteden in het sociaal domein. De notitie heeft niet tot een concreet PIANOo besluit geleid.” Zelf hebben we namen van beleidsmedewerkers weggehaald. Opvallender is een groot zwart blok op het einde van het verhaal die door het Ministerie is zwart gemarkeerd. Het Ministerie bericht over de weglatingen in algemene zin, dat het niet in het belang is van een goede en democratische bestuursvoering indien standpunten van ambtenaren zelfstandig worden betrokken in de publieke discussie. Zoveel is wel duidelijk, dat gelet op het onderwerp van de mailwisseling een vermoedelijke suggestie naar het MT van PIANOo voor wat de rol van PIANOo zou moeten zijn,  c.q. dat er een rol van PIANOo zou moeten zijn. Pas in september 2016 bericht PIANOo gemeenten actiever te informeren over het sociaal domein. Eind januari 2017 pakt het de rol op met de publicatie van een dossier sociaal domein. Gemeenten zijn sinds januari 2015 verantwoordelijk voor de jeugdzorg, werk en inkomen (voorheen bijstand), langdurige zorg en zorg voor ouderen (voorheen awbz). Bron: Brief RVO -3A3 Publishing, dd 19 april 2017, kenmerk RVO PIANOO / 17055099 Zie eerder: PIANOo in 2013: alternatief aanbesteden geen oplossing zorg aanbestedingen EZ was al in 2013 op de hoogte van aanbestedingsspook sociaal domein En toevalligerwijs kwam net in de week dat we dit publiceerden het gerelateerde bericht in het NRC dat de Rotterdamse wethouder De Jonge alarm slaat over de aanbestedingen in de zorg en oproept er helemaal mee te stoppen in verband met grote capaciteitsproblemen bij gemeenten. https://www.nrc.nl/nieuws/2017/05/03/rotterdam-slaat-alarm-om-aanbesteding-van-zorg-8668272-a1557104   Tweeten [...]
file_copy

1 thought on “SP kamervragen over detachering aanbesteden in het onderwijs

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Translate »