Is uw smaak wel goed?

Laatst geupdate op juli 28, 2023 door redactie

Pianoo heeft zich ontfermd over een kwestie van nationaal belang: de smaak van ambtenarenkoffie. We zijn hierin allemaal belanghebbende, iedereen die weleens op een gemeentekantoor moest wachten of een rechtszaak moest ondergaan. En dan weet je wat het is. Erger kan het echt niet. Wat is die koffie slecht.

Meestal is de keus tussen de gegadigden van de slurrieautomaat met dras en derrie en de bagger-automaat met drek en slobber. In de horeca zie je al die apparaten eigenlijk maar zelden. Dat kan ook gewoon toeval zijn, hoor. Eerlijk. Reuzetoeval dat ze die apparaten in de horeca eigenlijk nooit hebben behalve misschien in de koffiecorner van de bibliotheek die inkoopt met een a … …hee wat een toeval…

En die aanbestedingen leiden dan steevast tot een smaaktest met daarin een panel van ambtenaren die hun eigen koffie moet kiezen. En dan kiezen ze toch steeds wonderwel die automaat met koffie die geen een mens te drinken vindt. Hoe kan dat nu toch?

Je moet het eigenlijk zo zien, de koffie moet in elk geval zo zijn, dat zelf bij de blokker een filterhoudertje en filterzakjes kopen en uit de hand opgieten, niet het letterlijk de moeite waard moet zijn. Er is een duidelijk smaakminimum.

Daar in de horeca, waar men begrepen heeft dat smaak ertoe doet ook al valt er niet over te twisten, daar, heeft men de nieuwste snufjes, gescheiden met melk en neo-aanstelmelk, met water-stomer en automatische poetsprogramma’s die dan nog niet volledig zijn en ook nog steeds gereinigd moeten worden. Grote percolators, oplossingen voor reuze-filterkoffie, aparte melkopschuimers, volautomatische bonenmalers, luxueus Amerikaans, fancy Italiaans, koffiemachines uit alle hoeken en gaten van de wereld.

Dat is omdat er aan die koffie géld verdiend moet worden. Dat impliceert dat het prettig is als er niet structureel muizen in wonen. Dat proef je bij een eerste test niet nee. Dat proef je pas als je bezuinigt op het technisch schoonmaken van het apparaat.

Pianoo houdt dus achter gesloten deuren een soort marktontmoeting over de zin van koffieaanbestedingen en smaaktests. Maar beter is het om het maar gewoon in de groep te gooien. Lekker transparant. Sorry mensen, de waarheid is hard.

Ambtenaren hebben bijna allemaal een exclusieve rotsmaak. Of het nu gaat om partners, kleren, eten, ze zijn helemaal gewoon geraakt aan het Alles-gaat-Goed-in-dit-kouwe-kikkerlandje denken. Dus moet je hen niet láten testen. Het is ook duidelijk te merken aan vrijwel alles, als je op een Ministerie rondloopt, deze mensen hebben andere kleren, andere auto’s, andere zonnebrillen, andere alles. Wat klopt daar dan niet aan.

Waarom is al dat ambtenarenspul van dat soort dat je nooit zou hebben en ze scheppen er nog over op ook? Volvo. Lekker veilig op de weg. Geef het maar toe, ik geef het zelf grif toe, ik was ook ooit ambtenaar en mijn smaak bedierf meteen. Een dag naar binnengelopen  en hup. Smaak bedorven. Toen ik wist hoe ambtenaren werkten, wilde ik ook allemaal veiligheid op de weg, maar als je eenmaal weer buiten staat, weet je weer dat je dan beter een driewieler met zijwieltjes kan kopen. Je moet gewoon ook af en toe vertrouwen op dat je tijd nog niet gekomen is.

Bovendien – en daar kunnen de ambtenaren helemaal niks aan doen- proeven is hun werk niet. U en ik en bijna iedereen, wij zijn proefamateurs. Proeven is moeilijk, je kan er beter in worden, maar je moet echt rochelen en snuffelen om met de neus te leren waarnemen. Als je eenmaal weet dat de neus veel te veel de smaak bepaalt, dan neem je de geur niet meer in de overweging mee als het niet helpt bij de bepaling van de guitige afdronk, maar dat zijn allemaal dingen die je pas leert op de proefschool na jarenlange proefervaring.
Een erg mooi voorbeeld vond ik zelf de aflevering van Keuringsdienst van Waarde, waarin de goedkoopste macaroni van de appie aan een Italiaans officiëel testpanel wordt voorgezet. “Wat is dit?! Het is grijs”, “Dit smaakt naar karton”; luidde het hartgrondig unanieme oordeel van de jury. En het is ook zo! Alleen proef je het pas als je het weet en het naast verse pasta houdt, als je die tenminste ook weleens eet. En daarna krijg je het ook niet meer weg. En toch wordt het nog steeds veel gegeten.

Als je altijd alles van de vuilnisbelt eet en je bent het lekker gaan vinden, gewoon doorgaan. Zalig zijn de onnozelen. De mussen op het balkon hebben liever gierst dan kruimels supermarktbrood. Is er iets dat zij weten, dat wij niet weten? Het betere eten is voor de betere proevers.

Maar moet je dat nu willen, dat ambtenaren goede koffie drinken? En als belanghebbende is die vraag natuurlijk extra moeilijk te beantwoorden. Want natuurlijk wil je zelf wel te pruimen koffie, die ene keer dat je er bent. Maar het is niet de bedoeling dat ambtenaren ineens niet meer naar horeca gelegenheden gaan omdat ze hun eigen koffie ineens weer lusten. Er zit toch niets anders op dan te voorkomen dat de ambtenaar te veel koekjes van eigen deeg eet. Ze blijven er maar mee doorgaan en doorgaan en als ze op een dag erin blijven, dan gaan ze ook niet naar je horecagelegenheid.

Dus, lieve ambtenaren; neem een voorbeeld aan Aanbestedingsnieuws en stop met luisteren naar de smaak van ambtenaren. Trek hun en uw smaak liever naar een hoger plan met nieuwe kennis. Lager kan niet en het is soms ook niet heel erg in je eigen belang mede-ambtenaren te laten zelf-vergiftigen.

Alleen al van dit vrolijke WMF- filmpje, nieuwkomer maar wel plots erg populair, steek je zo veel op dat je gewoon weet dat je nooit meer zoiets moet willen als grootschalige aanbestedingskoffie voor de laagste prijs. Gewoon onder de drempel kleinschalig inkopen, wanneer de tijd daarvoor is. Heus kan het beter. Maar dit is ok. Neem het maar van ons aan, betere horeca hebben dit ook weleens. Dit is een mooi instapmodel.

https://www.wmf-coffeemachines.com/nl_nl/

https://www.pianoo.nl/nl/actueel/nieuws/marktorientatie-de-zin-en-onzin-van-aanbestedingen-koffie