CvA advies 708: geen realistische raming
De Commissie van Aanbestedingsexperts CvA heeft op 29 september een advies gepubliceerd over een aanbesteding voor interim management en organisatieadvie; waarbij een bepaalde raming van de opdrachtwaarde is meeggegeven, die volgens de klagers niet realistisch is. De CvA neemt dat over en oordeelt dat de klacht gegrond is.
Een reductie van de inkoopbehoefte van aanbesteder voor de komende jaren op basis van de stellingen van partijen en de overgelegde documenten is niet aannemelijk geworden, wat maakt dat geen sprake lijkt te zijn van een realistische raming.
. Daarmee acht de Commissie voldoende aannemelijk dat aanbesteder het bepaalde in artikel 2.15 lid 3 Aw 2012 heeft geschonden: aanbesteder is bij de berekening van de waarde van de raamovereenkomst niet uitgegaan van de geraamde waarde van alle voor de duur van de raamovereenkomst voorgenomen overheidsopdrachten.
Aan aanbesteder wordt aanbevolen om de raming te herzien, althans voldoende onderbouwd aannemelijk te maken dat de raming realistisch is en om zorg te dragen voor het borgen van een gelijk speelveld. Ten overvloede wordt opgemerkt dat een aanbesteder zowel de geraamde waarde áls de maximale waarde of hoeveelheid dient te vermelden in de aanbestedingsstukken. De Commissie acht de klacht gegrond.
Zie ook:
https://www.commissievanaanbestedingsexperts.nl/documenten/adviezen/2023/09/13/advies-708
NDR
Zowel de geraamde waarde als de maximale waarde dient te worden vermeld. De maximale waarde is -indien gecommuniceerd- dus een plafondprijs. Een plafondprijs, als die lager ligt dan de evenwichtsprijs (al kun je erover twisten of er wel een evenwichtsprijs is in het geval van bijvoorbeeld stadskantoren) is bindend en creëert schaarste, wat kan worden opgelost door niet te leveren of door kopers te discrimineren. Vervelend als het gaat om bijvoorbeeld mammografen. Zie ook: Medtronic verliest ook in hoger beroep van VUmc in zaak prijsplafonds en Amersfoort wil plafondbedrag Westelijke Rondweg verhogen
De geraamde waarde van een opdracht is altijd nieuwswaardig. Natuurlijk hoeft die raming niet altijd te kloppen, wat kost de bouw van een nieuw stadskantoor, 7 miljoen kan dan zo maar ineens 51 miljoen worden, wij snappen dat ook niet.
Deze cijfers worden dan ook weinig ingevuld. Als de inkoopprijs niet klopt met wat de verkoper kan leveren, wie heeft er dan objectief gelijk? Dit is een onderdeel van prijszetting waar de CvA zo tussen komt te zitten als een soort X-factor waar je geen economielesje op los kan laten. Bovendien heeft het een effect op het handelen van de verkoper als je de prijs noemt.
Des te interessanter dat het hier niet gaat om het berekenen van de evenwichtsprijs voor ijsjes van 2 euro zoals je wel moet doen op een tentamen handel, maar om de loonkosten van het interim management. De wet van de grote getallen corrumpeert zo de economische theorie over prijsplafonds, die bij mammografen wel echt klopt. Bij een maximumprijs waar de ondernemer niet voor wil/kan leveren krijg je schaarste. Bij loonkosten werkt prijszetting heel anders. Jaloezie speelt ineens ook een beslissende rol in de prijszetting, net als luiheid, gierigheid en nog wat menselijke inkoopmotieven. Is het meer gierigheid of toch meer jaloezie en is een tradeoff daartussen ook een doodzonde ?
De SP en CDA stonden een maximum aan looninkomsten voor, de zogeheten Balkenende-norm. Dat kun je ook zien als zo’n prijsplafond. Is er sindsdien een schaarste aan interim management? Aanbestedingsnieuws vindt het moeilijk voor te stellen bij deze maximale waardebepaling.
1. Interim-Management Strategisch € 50 miljoen – 60 miljoen
2. Interim-Management Tactisch € 45 miljoen – 55 miljoen
3. Organisatieadvies € 25 miljoen – 35 miljoen
edit:
Zie ook: