Onderkleding leger aanbesteding mislukt
Laatst geupdate op september 26, 2018 door redactie
Was het eerst met legervesten, nu is het weer mislukt met de inkoop voor warme onderkleding voor het leger. Soldaten moeten nu zelf quasi inhouse ondergoed kopen. Dat is extra lastig omdat het gaat om ondergoed dat mee moet kunnen in temperaturen van -20°C, bij een missie in Noorwegen. Daarvoor krijgen de individuele soldaten een budget van €1000,-
In de Tweede Kamer is verbolgen gereageerd over een nieuwe mislukte aankoop. Dat geldt ook voor partijleden van de coalitie. Het is een uitzondering, niet voor herhaling vatbaar, stelt staatssecretaris Visser van Defensie. Visser vernam het nieuws zelf in de Telegraaf
“Ik ben er zelf ook geweest, en ook in Noorwegen. Het is er inderdaad koud. De oproep van de heer Bosman dat onze militairen de beste kleding verdienen, kan ik alleen maar onderschrijven. Om concreet op uw vraag in te gaan: ik denk dat hier sprake is van een uitzonderingssituatie, en wel een uitzonderingssituatie die ik zelf ook niet meer wens mee te maken, want het is belangrijk dat onze militairen gewoon de kleding krijgen die zij verdienen. Die aanschaf zouden zij niet zelf hoeven doen in een situatie als deze, met een voorschot dat zij krijgen. Het is dus niet zo dat zij dat zelf moeten voorschieten; zij krijgen gewoon het geld om zelf die kleding aan te kunnen gaan schaffen.”
De heer Bosman (kamerlid voor de VVD) zegt daarop:
Goed te horen dat het een uitzonderingspositie is, maar het bevreemdt mij toch wel enigszins. Nogmaals, we hadden die kennis over Noorwegen. Daar is het heel koud. Dat is bekend bij Defensie, maar er is kennelijk te laat besloten om over te gaan tot aanbesteding. Maar dan blijft mijn vraag hoe het mogelijk is dat een marktpartij die kleding wel kan leveren aan individuele militairen. Het geld is er bij Defensie kennelijk wel. Het is goed dat Defensie een voorschot geeft, maar uit ervaring weet ik dat voorschotten dan ook wel heel snel verrekend worden met salarisstroken, waardoor allerlei mannen en vrouwen weer in de problemen kunnen komen. Zo’n voorschot is niet ideaal. Mijn vraag blijft dus: waar in de organisatie is er besloten om het niet te doen, om die koudeweerspullen niet te kopen, waardoor men uitkwam in een panieksituatie, waarin we bij wijze van grote uitzondering moeten zeggen: ga het maar zelf kopen?
De staatssecretaris antwoordt daarop dat er nog een aanbesteding aan zit te komen voor koud weer en de nieuwe vraag niet in de bestaande aanbesteding paste:
Het tweede belangrijke punt is dat u terecht aangeeft dat het erin had moeten zitten, maar op basis van de ervaring in Litouwen dacht men niet dat het in oktober al zulk koud weer zou zijn in Noorwegen. Eigenlijk heeft men vanwege extra veiligheidsmaatregelen besloten om een koudeweerpakket in te voeren. Het paste niet in de reguliere aanbesteding die nu loopt vanuit het kledingbedrijf van Defensie om die inzetvoorraden uit te gaan breiden. In die lopende aanbesteding kon het niet meegenomen worden. Vandaar dat er is gekeken naar een praktische manier om hier invulling aan te geven, en vandaar dat er is gekozen voor deze optie. Ik gaf het al aan: deze optie heeft niet mijn voorkeur en ze heeft ook niet de voorkeur van heel de defensieorganisatie. Er loopt nu dan ook een aanbesteding, breder, voor koudeweerkleding om herhaling in de toekomst te voorkomen, want we zitten nog wel even in Litouwen en wie weet welke grote oefeningen we nog gaan doen in noordelijk gebied.
Terwijl Bosman probeert de vinger op de zere aanbestedingskneep te leggen, draait Visser het onderwerp naar het punt dat hier sprake is van een uitzonderingssituatie. Bosman houdt aan:
Ik maak me toch een beetje zorgen over de aanbestedingsprocedures. Dat is een probleem dat we vaker horen bij Defensie. Is de staatssecretaris het met mij eens dat de veiligheid van de mannen en vrouwen die wij op oefening sturen en uitzenden primair de verantwoordelijkheid van de werkgever is en dat goed materieel daarbij essentieel is? Hoe weet de staatssecretaris als werkgever dat de mannen en vrouwen de goede spullen hebben dan wel dat ze die hebben gekocht? Als er onverhoopt toch iets misgaat en achteraf blijkt dat de kleding niet op orde was, wie is er dan verantwoordelijk? Dat kan toch niet de individuele militair zijn, zo vraag ik de staatssecretaris.
Het is de defensieorganisatie blijkbaar niet mogelijk flexibel in te springen op de behoefte aan kleding, doordat bestaande aanbestedingen niet kunnen worden aangepast aan een veranderde vraag en het dan te kort dag is om een nieuwe aanbesteding op touw te zetten. Ook Bruins-Slot (CDA) stelt kritische vragen over het inspelen met de aanbesteding op de herziene vraag:
De oefening Trident Juncture staat al jaren op de agenda. De discussie over de arctische kleding voor Litouwen is meer dan een jaar gevoerd. Dan is het de vraag wanneer dit precies bekend was. Wanneer is men die maatregel gaan nemen? Daarbij komt nog een tweede punt. Wie controleert nu echt? Straks staat die militair daar met -27˚C met niet de juiste kleding die hij gekocht heeft omdat we het met elkaar niet geregeld hebben.
[edit…]
Tip voor soldaten: https://www.hemdvoorhem.nl/thermo-ondergoed?
http://www.de-generaal.com/legerkleding/ondergoed_half_w/index_ondergoed_wol.htm
Zie eerder: Je kan niet eerlijk kiezen: 13 redenen waarom Aanbestedingsrecht nooit gaat werken
1 thought on “Onderkleding leger aanbesteding mislukt”