Aanbesteding meldkamers, kamerbrief en rapport: huidige aanbesteding ongeschikt

Er is een (niet ondertekende) kamerbrief verschenen van de Minister van Justitie (Directoraat-Generaal Politie en Veiligheidsregio’s van Dick Schoof), over de aanbesteding van meldkamerdiensten. De brief bestaat uit een samenvatting in eigen woorden van het adviescollege ICT-toetsing. Gelukkig kunnen we die zelf ook lezen, bijvoorbeeld via: Home | Adviescollege ICT-toetsing (adviescollegeicttoetsing.nl)

Het vetgedrukte in het advies van het adviescollege bevat wat in de kamerbrief is weggelaten, het enige dat is toegevoegd op het Ministerie zijn de beekenissen van de afkortingen:

De conclusie van het Adviescollege is dat op basis van de gekozen uitgangspunten het project weinig kans van slagen heeft, omdat:

• één standaardproduct niet past voor zoveel verschillende partijen die elk een eigen verantwoordelijkheden, besturing en werkwijze hebben bij het verlenen van hulp
• de huidige aanbesteding ongeschikt is en geen zekerheid geeft op een passende inschrijving
• realisatie en implementatie niet beheersbaar zijn vanwege een groot aantal afhankelijkheden en onzekerheden over planning en begroting.

Het advies van het Adviescollege is om NMS en de aanbesteding opnieuw op te zetten:

1. Pas de opzet van NMS (Nationaal Meldkamer Systeem) aan op de bestuurlijke en operationele situatie.
2. Start nieuwe aanbestedingen.
3. Zorg dat GMS (Geïntegreerd Meldkamer Systeem) samen met de gekozen producten kan functioneren.
4. Richt het project NMS (Nationaal Meldkamer Systeem)  in op diverse ingebruiknamemomenten.

Waarom werkt de huidige aanbesteding niet? Toch niet, omdat dat hele aanbesteden helemaal niet werkt? De eisen zijn te hoog en de leveranciers willen niet leveren, aldus het adviescollece IT-toetsing.

Het advies zegt daar het volgende over:

Tijdens de twee dialoogronden heeft het project NMS aan de hand van concept aanbestedingsstukken met elk van de geselecteerde gegadigden gesproken over alle onderwerpen die relevant zijn in een complexe overheidsopdracht als deze.

Besproken onderwerpen zijn onder meer de functionele en technische eisen en wensen, de aanpak, planning en de juridische, financiële en contractuele voorwaarden. De gegadigden hebben op meerdere onderwerpen ernstige bezwaren geuit. Het project is voornemens de finale offerteaanvraag zonder een volgende dialoogronde uit te brengen terwijl in de meest recente concept aanbestedingsstukken niet aan die bezwaren tegemoet wordt gekomen. Daarmee is het risico zeer groot dat er geen geschikte inschrijving wordt ingediend. Er zijn
bovendien andere grote risico’s.
De grootste zijn:
* Kans op selecteren niet passende inschrijving
De aanbesteding is feitelijk geen productlevering meer zoals het oorspronkelijke voornemen, maar een complexe combinatie van een product(en)- en dienstenlevering. Om deze verschillende soorten leveringen en leveranciers in één contract te kunnen beheersen stelt het project juridische en financiële eisen,
waarvan een aantal voor de gegadigden onhaalbaar is. Voorbeelden zijn de eisen aan de *vaste prijs, *de risicoverdeling tussen opdrachtgever en opdrachtnemer, als ook het *overdragen van risico voor resultaten van werkzaamheden waar derden bij
betrokken zijn. Het risico hiervan is een niet passende of zelfs ongeldige inschrijving wordt geselecteerd en dat daarna alsnog een proces van onderhandelen en preciseren van de behoeften volgt met alle risico’s van dien.

Niemand reageert en als er toch iemand reageert is het ook nog eens niet wat gevraagd is en dus is het advies onder bullet point 2…

een nieuwe aanbesteding uit te zetten.

NDR

It-aanbestdingen volgen vaak het Saas-principe, software als dienst. Er wordt niet alleen software gezocht maar ook een persoon, die de software inricht, beheerst, en liefst ook nog redactioneel beheert en archiveert.  Dat komt altijd met een manager, waardoor de loonkosten heel hoog worden. Door het aan te besteden als Saas product, vallen die hoge loonkosten echter niet zo op. Vandaar dat het as a Service concept een grote vlucht nam, zie: Asfalt as a service in Overijssel  of  Contact Center as a Service applicatie voor Stichting het Juridisch Loket onder vele anderen.

Waar het aanbestedings-volgende publiek zich eerder kon verkneukelen om de absurde maximum prijzen voor interim management van 50 miljoen (CvA advies 708: geen realistische raming verkneukelt niemand zich om de kosten van software van miljoenen.

Die miljoenen gaan nooit naar nerds die software schrijven, is ons opgevallen. Die wonen nog massaal bij moeders op hun vijftigste. Golddiggers zijn dan ook 9nooit op zoek naar ICT-vriendjes, die hebben liever topambtenaren of iemand in vastgoedontwikkeling.

Of het nu Saas of Paas of Waas of Gaas is, Aanbestedingsnieuws weet wel iemand die het voor de helft kan regelen. Maar dan nog … vrijwillig inschrijven op een waardeloze doorgestoken-kaart-tombola  die aanbesteding heet, waar iedereen aan meedoet en dat dan de prijs als t al werkt zodanig drukt dat het nauwelijks loont om uit je bed te komen, dat is alweer een hele grote tweede stap. Werken voor justitie, dat boeventuig. Dat moet je ook maar willen. En dan op die schofterige manier, met zo’n gedwongen winkelnering voor een of andere E-herkenningsleverancier en dan ook nog eens naar dat verschrikkelijk slecht ontwikkelde inkoopplatform dat de politie gebruikt E-commerce hub of hoe t vandaag ook weer heet. Dat de gegadigden geen zin hebben, snappen we wel, wij hebben ook al helemaal geen zin. Kan niet, omdat men niet wil.

Dus wat is dan de oplossing? Volgens het adviescollege een nieuwe aanbesteding… Jaaaaaaa… dan hebben we er inééns wél zin in, (draait haar om vinger, kauwgombellen blazend) Oh nee, toch nog steeds niet.

Het gaat wel vaker mis bij aanbestedingen van de politie | RTL Nieuws

Paardenvoer voor de politiepaarden