Overheidsinkopen en kinderen offeren
Minister van VWS Ernst Kuipers heeft in een kamerbrief laten weten bezig te zijn met de bereidheid voor “een volgende pandemie” en daartoe is een beleidsprogramma op poten gezet, genaamd beleidsprogramma pandemische bereidheid.
Aanbestedingsnieuws doet maar even een korte supply chain recap om ons eraan te herinneren dat als er werkelijk een pandemie was geweest we door het optreden van de EU overheden dubbel en dwars tien keer dood waren geweest met alle 400 miljoen Europeesjes.
De hele wereld heeft kunnen zien dat het door heel Europa dramatisch werkt met ambtenaren die voor de overheid opereren op de vrije markt, een markt die op wereldschaal maar heel betrekkelijk vrij is.
Het inkoopprobleem zou nog niet zo erg zijn als het beperkt bleef tot bouw. Als er niet een enorme spillover was naar de zorg waarin voortdurend behoefte is aan medische artikelen die inmiddels door de omvang normaliter via een aanbesteding gekocht moeten worden, was er ook niet veel aan de hand.
De Belgische mondkapjes zijn er nog steeds niet, Nederland heeft ze dan weer met miljarden ingekocht door zichzelf te overbieden en omdat toenmalig Minister de Jonge zelf opereerde als hoofd inkoop, met als gevolg voor veel te veel geld aan een of andere puber met een webwinkel.
Met als het grote publieke geheim waarvoor grotere leveranciers niet hoeven te waarschuwen en wat Aanbestedingsnieuws al in april 2020 met houtje touwtje onderzoek met 99,999% zekerheid kon vaststellen: ze werken niet eens, tegen virale overdracht. Deze kennis is echter evident niet gebruikt bij de inkoop.
Juist door het grootschalige inkopen veroorzaakt een overheid overigens bij het algemeen publiek een paniekgolf waardoor alle grote winkelketens besluiten op dezelfde markt in te kopen en de prijs van het symbool-pmb nog weer duurder wordt. Onverstandig inkopen galore.
Kuipers meldt voor wat betreft aanbestedingen het volgende in de brief:
Verder onderzoek ik de mogelijkheid van een aanbesteding voor (opschaalbare)
productiecapaciteit van bepaalde persoonlijke beschermingsmiddelen in
Nederland. De uitkomst ontvangt de Kamer vóór het Kerstreces.
Wablief? Er komt een aanbesteding voor productiecapaciteit? Wat voor ondernemers hebben wij in Nederland dat ze pas aan de slag gaan met productie als er een aanbesteding in gang wordt gezet?
Even omdenken om te zien dat hier dus niks vrije markt aan is. Dit is een planeconomie in de dop. Normaal verwacht een producent een bepaalde vraag en baseert daarop een productiecapaciteit. Als het lonend is. Als het niet lonend is…. niet. Een onderneming gaat niet wachten op een aanbesteding voor hij produceert. Er is geen vraag naar, anders deden producenten dit zonder te vragen, dus nu al productiecapaciteit creëren is aanbodgestuurd.
Natuurlijk is het niet lonend plasticjes te produceren in eigen land als je de markt door een grote staatsonderneming uit verre buitenlanden laat verstoren met kinderarbeid en 144-urige werkweken en je dit op je gemeenschappelijke markt toelaat om conflicten met dat verre buitenland te voorkomen.
Dan is er desondanks nog een Britse onderneming die de productie in eigen hand zou kunnen hebben maar weer gebruik maakt van een ander ver buitenland met kindertjes met net iets minder lange werkweken. Als je dat als alternatief ook niet aanstaat, zul je toch echt zelf iets moeten kleien.
Kennelijk geeft de ambtelijke organisatie het aanbesteden bij nieuwe bestuurders opnieuw niet op, dat deze aanbesteding voor productiecapaciteit er ligt. Of is de bestuurder zelf ook nog niet tot de conclusie gekomen dat het allemaal niet zo gladjes werkt met inkopen via aanbestedingen.
Even de nadelen van overheidsinkopen zelfs onder het door de EU verlichte regime anno 2022 op een rijtje, zo zien we dat inkoopfalen niet altijd door aanbestedingen worden veroorzaakt.
-professionele inkoopafdelingen worden bestuurlijk gepasseerd wanneer dat zo uitkomt
-inkopen worden voltooid zonder kennis van zaken, zonder materiedeskundigen te kennen.
-voorraadbeheer kent geen enkele Europese ingang, overgeschoten materiaal gaat niet naar andere lidstaten.
-spoedinkopen zijn niet geregeld.
-er is geen ketenbeheersing, van onderaannemers of tussenleveranciers
En dan nog de vele redenen waarom aanbestedingen hoe dan ook niet werken die inmiddels onze vaste lezers welbekend zijn:
Je kan niet eerlijk kiezen: 13 redenen waarom Aanbestedingsrecht nooit gaat werken
Dom inkopen dus. Erg dom. Want jezelf niet overbieden bij dezelfde leverancier dat is nu inkoop les 1. Terwijl Nederland een organisatie in huis heeft voor professioneel inkopen, koopt het dus helemaal niet professioneel in, ook niet met die organisatie, en het wordt ook nog steeds erger.
Het was met het kabinet Rutte 3 niet buiten hoop geweest toen de Minister van EZK nog Eric Wiebes was. Met een d66’er verantwoordelijk voor overheidsinkoop zal Ernst Kuipers het zwaar krijgen, naar de verwachting van Aanbestedingsnieuws, het VWS-inkoopbeleid doelmatiger te krijgen.
Het rijk wil dus een eigen productielijn voor pmb op poten zetten. Met een aanbesteding. Hoe gaan we dat winstgevend doen zodat die ondernemers op onze aanbesteding reageren? Met hele goedkope en slimme innovatieve robots die 3dprinten? Aanbestedingsnieuws zal niet zeggen dat het onmogelijk is. Aanbestedingsnieuws denkt dat als het nuttig en winstgevend was, dit al gedaan was door een handige ondernemer. En dat een van de redenen van het uitblijven van 3d print succes overigens het beroerde overheidsinkopen is, wat een recessie in de hand werkt.
- In de nabije toekomst zit er zo niets anders op dan om te kunnen concurreren met de Chinese 144-urige werkweek voor kindertjes, dat we onze eigen kindertjes 145 uur per week laten werken. Dat zijn dan de kinderen van de rekening.
Misschien toch wel een goed idee. Het gewone arbeidersvolk is immers van kinderen beroofd. Het zijn toch alleen vvd’ers en d66’ers die een huis kunnen betalen van een vorstelijk ambtenarensalaris voor hun verwende kindertjes. *ironieteken*
Zie ook: