Luxemburgse PBM leverancier failliet
Het Luxemburgse Avrox, dat aan België 15 miljoen mondkapjes zou leveren, maar niet leverde, is 17 oktober failliet verklaard. Dat bericht de Gazet van Antwerpen. vandaag. Deze mislukte inkoop is niet te verwarren met de eerdere ZZP’er die mondmaskers zou gaan leveren, en daar zelf te klein voor was.
België heeft de levering zelf gestaakt in verband met titaniumoxide en andere stoffen aanwezig in de mondkapjes. Dat de mondkapjes überhaupt onomstotelijk niet afdoende werken tegen virale overdracht, blijkt voor de Belgische defensie-inkoopbehoefte eraan geen verschil te maken.
Aanbestedingsnieuws kijkt er niet verbaasd van op; maar wel van het onvermogen van overheden om grootschalig kleine middelen in te kopen voor eigen gebruik. Het is minimaal een tweede problematische leverancier voor een grote inkoop van PBM in een en hetzelfde land, bij dezelfde overheid en toont maar weer aan dat de overheid zelf bijdraagt aan de eigen leveringsproblemen:
-door niet de complete inkoopbehoefte te kunnen organiseren
-door zichzelf te overbieden
-door inkoop niet duidelijk in de organisatie belegd te hebben (en daar naderhand bij te blijven)
-door de gevolgen van het eigen onstrategische handelen niet te overzien, in kaart te brengen, laat staan matigen
-de aanbestedingsregels.
De vaste lezer van Aanbestedingsnieuws zal inmiddels wel doorhebben hoe wij daarover denken. Met name de laatste factor vernietigt rationeel (onder)handelen van overheden en bedreigt uiteindelijk de hele supply chain. En is ook de reden waarom de overheid niet ingrijpt in het strategisch handelen. Met handen gebonden: wij moeten aanbesteden ergo we kunnen niets inkopen, we gaan het quasi inhouse bij elkaar timmeren met draad en schaar en leukoplast.
Nederland is uiteraard ook niet ongeschonden uit de PBM-inkoop gekomen. Het zou goed zijn voor scriptieschrijvers of leden van het Europees Parlement om met een helikopterview te kijken naar de aanmatigende mislukkingen van het Europese inkopen van echte of vermeende spoedbestellingen zoals deze concrete PBM, goed vergelijkbaar, allemaal onhandig tegelijk getimed, weliswaar gelukkig niet urgent maar die urgentie had er kunnen zijn bij de inkoop van een van de andere PBM. Stel dat er echt eens iet nodig was geweest.
Deze Aanbestedingsnieuws zit aan haar tax van 6 jaar lang waarschuwen tegen dovemansoren over het onnut van het huidige Aanbestedingsrecht. Déjà vue dekt de lading allang niet meer. Professioneel overheidsinkopen staat nog steeds in dezelfde kinderschoenen als het in 2013 al stond, is het een hele langzame groeicurve van een Aanbestedingsreus of is het dwerggroei en blijft het Aanbesteden in de toekomst klein? Nu lijkt het vormen van volwassen en harmonisch inkoopbeleid nog onontkoombaar proces van decennia. Als er op een dag een Europese Napoleon opstaat die gehakt maakt van de disfunctionele Unie, kan het zomaar ineens voorbij zijn met het hele aanbesteden. Natuurlijk, dan zijn we terug bij af en dat is zonde van alle moeite. Maar soms is terug bij af ook precies waar je wezen wil.