Uitspraak binnen 14 seconden?
Uitspraak was vroeger binnen 14 dagen (408Sv). En dan nog weleens niet, want de griffier moest het dan nog opstellen. Het voordeel was dat er niet zo veel fouten in zaten en het ook niet veel voorkwam, dat de anonimisering ergens werd vergeten. Bij 3a3 Consultancy maakte de schrijver dezes zeer recent vanaf de publieke tribune mee, dat de rechter ter zitting besloot in 3 zinnen. Na een marathonzitting. Die uitliep. tot 2 uur na 12 uur. Geen wonder dat de rechter zo oordeelde als hij deed. De cliënt begon ook nog over de druivenoogst te praten. “Druiven”, zuchtte de rechter, terwijl hij met glazige ogen naar de publieke tribune keek. De goede man had gewoon honger.
Op TenderNed is een opmerkelijke ICT/Uitgeeftender verschenen van de Rechtspraak.nl. De aanhef meldt dat het Dienstencentrum voor de Rechtspraak (gevestigd in Utrecht) op zoek is naar hogere doorlooptijdstandaarden in gerechtelijke uitspraken. De waarde van het contract wordt geraamd op €1.000.000
In 2020 heeft de Rechtspraak besloten prioriteit te geven aan tijdige en voorspelbare rechtspraak. De maatschappij is gebaat bij een goed functionerende rechtspraak, waarin mensen kunnen rekenen op een redelijke termijn waarop ze in gesprek gaan met of een beslissing krijgen van de rechter. Deze termijnen zijn vervat in nieuwe doorlooptijdstandaarden. Het doel is om in de komende jaren steeds verder toe te groeien naar een operatie waarin alle zaken binnen deze standaarden worden afgedaan.
De vraag lijkt meer ingegeven door de inkoop dan dat er een wettelijke wijziging aan ten grondslag ligt. Misschien is dat onze Dat brengt Aanbestedingsnieuws dan weer op hoe standaard afdoen en doorlooptijdstandaarden bijdragen aan het processuele zorgvuldigheidsbeginsel, voortvloeiend uit onder meer artikel 6 EVRM.
Eens te meer daar er bij de aanbesteding een rapport zit gevoegd van Bureau Berenschot over de processen bij de publicatie van rechtspraak en de doorlooptijden daarbij. Dat rapport meldt juist dat het centraliseren van taken helemaal niet wenselijk is. Daar moeten we even aan toevoegen dat er op het rapport staat dat het intern rapport vertrouwelijk is maar gewoon tussen de aanbestedingsstukken openbaar gepubliceerd is op CTM en voor iedereen in te zien op CTM Solution (een commerciëel alternatief voor TenderNed):
Op basis van onze ervaringen in het proces dat we met de ontwerpgroep hebben doorlopen, is het onze inschatting dat
het op dit moment niet verstandig zou zijn om over te gaan tot centralisatie van taken.
Niet echt interessant voor aanbieders dus, om het lont in het kruitvat te moeten gooien. Een opdracht om een prgramma voor een erg ingewikkeld proces te ontwikkelen terwijl de organisaties er te complex en onderling verschillend voor zijn en er wellicht zelf ook niet op zitten te wachten en het door onafhankelijke onderzoekers nadrukkelijk afgeraden wordt.
Aanbestedingsnieuws heeft dat ook weleens meegemaakt in het uitgeverswereldje. Er kwamen mensen van een IT-adviesbureau die gedetailleerd kwamen vragen hoe je je werk deed. Daar valt natuurlijk niet in het tijdbestek van een kwartier antwoord op te geven voor iemand die ergens 5 jaar specialistisch juridisch werk verricht in 7 verschillende systemen. Alle juridische collega’s begonnen te stotteren dat ze de analyse maakten hierin en dan overnamen daar in en dan daaruit de bijvoeging ophaalden, aangevuld volgens de juridische schrijfwijzer enz. enz.
Toch kwam er resultaat uit het IT-adviesbureau. Het mondde uiteindelijk uit in een stroomschema met vierkante blokken voor de management presentatie en een programma dat zo simpel was als je mail, (omdat het ook gewoon een mailprogramma was). Zo simpel dat het nog door de schoonmaker kon worden ingevuld, maar dan niet zo dat het een product opleverde met enige toegevoegde waarde voor het juridische publiek waarvoor de invuloefening bedoeld was. Dat maakte niet uit, alle juridische collega’s werden van de afdeling ontslagen en dat leverde ook heel wat op. Geen juridisch publiek meer nodig.
Het invullen was overigens ook nog een behoorlijk werk, je had er gerust 2 schoonmakers voor nodig. Uiteindelijk is er dan voor gekozen om dat invulwerk voor het juridische deel dat overbleef te beleggen bij professors die dat hun studenten lieten invullen op vrijwillige basis. Niet iets wat je als jurist in je dagelijkse praktijk echt nodig hebt, maar toch. Het publicatieproces ging van 6 weken terug naar 5 weken. Plus 4 weken bedelen bij de professor om gratis op te leveren wat voorheen een voltijds baan was. Een ware revolutie, je kon het dan beter zelf doen.
Dat brengt ons op een revolutionair idee. Misschien is dat nog een idee om de doorloopsnelheid nog meer te verkorten. Besteed het uit aan iemand die er niet voor betaald hoeft te worden: laat de verdachte zijn eigen vonnis opstellen met zijn DigiD in de eigen uitspraak-omgeving. Uitspraak nog voor de zitting. Algehele Amnestie voor uitingsdelicten en dan heb je er alweer een hele hoop van je bordje af. Tijd is geld. En in al de bespaarde tijd heeft de rechter voldoende de tijd om rustig zijn boterhammetje kaas op te eten.