Prorail bewaart Leeuwardense geschiedenis
Geschiedenis is een inkoopmotief, je kan dingen inkopen specifiek om de geschiedenis. Bijvoorbeeld bij onderhoud aan monumenten, opdrachten voor archeologische opgravingen of de inkoop van webredactie. Dat puur op geschiedenis wordt ingekocht, is echter geen gunningscriterium an sich in de Europese aanbestedingsrichtlijn, dat is hoogstens ingebed in het containerbegrip “kwaliteit”, alsof alle geschiedenis kwaliteit heeft, wat natuurlijk zeker niet het geval is.
In Gouda bestaat het station uit stalen balken waarin nog authentieke gaten zitten van granaatinslagen. Dat is zo bijzonder dat iemand het nodig vond een bordje op te hangen ergens daar in Gouda, als je de overstap mist, kom je daar vanzelf wel een keer achter. Als de vastgoedeigenaar nou die balken wil restaureren, wil je dat natuurlijk wel met inbegrip van de geschiedenis. Het moet niet zo zijn, dat de ingehuurde opdrachtgever op basis van de laagste prijs alle stalen balken maar even gaat vervangen voor nieuwe zonder kogelgaten, want dat is goedkoper. Of dat de gaten worden dichtgesoldeerd uit onwetendheid van een aannemer, die geen zin heeft om het bordje te lezen, alsof de gaten zouden zijn geknaagd door staaletende hamsters, dat zou ook maar zonde zijn. 
We horen bij persberichten over aanbestedingen zó weinig over geschiedenis, dat geschiedenis bij Aanbestedingsnieuws niet een zelfstandig rubriekje is. Misschien is dat ook wel omdat aanbestedingen zo weinig rekening houden met geschiedenis dat alle onderhoud aan historische waarde maar niet wordt ingekocht om de waarde te sparen.
Des te bijzonderder dat Prorail toch rekening heeft gehouden met de geschiedenis van het station van Leeuwarden. Hoe hebben ze dat toch geflikt!
In het persbericht staat daarover het volgende:
De ruim 130-jaar oude kappen van station Leeuwarden zijn gerenoveerd. ProRail plaatst ze samen met aannemer Anton Rail terug. De unieke monumentale kappen op dit station moeten weer zeker 100 jaar meegaan. Eind januari 2023 is de hoge stationskap weer helemaal terug. Bij de renovatie van station Leeuwarden kiest ProRail voor zoveel mogelijk hergebruik van materiaal vertelt Jim van Leersum, projectmanager ProRail stations:
“Nadat we de constructie demonteerden, zagen we dat we het overgrote deel van de oorspronkelijke materialen konden hergebruiken. De constructie is ‘gestraald’ en geconserveerd en was daarna klaar om weer te worden teruggeplaatst.”
Na eerder onderzoek bleek dat de originele kleur van de houten elementen licht okergeel is geweest. Deze kleur zie je opnieuw terug in het dakbeschot. De staalconstructie schilderen we in de originele dennengroene kleur.
Dus Aanbestedingsnieuws destilleert uit het persbericht de voorzichtige conclusie dat het wel mogelijk is om rekening te houden met de geschiedenis als dit maar in het koker duurzaam wordt gegooid, want “hergebruik van materialen” is allemaal zo milieuvriendelijk en zo is er dan toch een aanknopingspunt met het Europese aanbestedingsrecht. Dat is leuk. Een mooi leermomentje voor de meelezende inkoopambtenaren. Maar hoe gaat dat dan met de inkoop van historisch-verantwoorde webredactie? Hergebruik van al eerder weggesaneerd webredactie-personeel?