Kennissessie politieuitrusting
Hoera, we hebben een oplossing, niet voor het probleem, maar toch. Op woensdag 20 maart 2019 organiseert de Politie een kennissessie aanbesteden voor (potentiële) inschrijvers op aanbestedingen met betrekking tot de politie-uitrusting. Met deze kennissessie wil de Politie leveranciers ondersteunen bij het inschrijven op aanbestedingen in de categorie politie-uitrusting.
Mogen wij u in herinnering brengen een stuk van het AD van 17 december 2018, waaraan wij ook aandacht hebben geschonken. AD kopt wat gaat er steeds mis bij de uitrusting van de politie. Het was duidelijk genoeg dachten wij van AN. De Europese aanbestedingsrichtlijnen (de voorgangers 2008/14 en aanpalende wetgeving) zijn volgens Aanbestedingsnieuws conceptueel verkeerd, omdát zij inkopen op basis van gelijkheid in plaats van op beste keus. Dat is niet inkopen, maar verdelen. Op basis van alles, behalve resultaat, want dat is zogezegd niet eerlijk. De vrije markt heb je zo in feite afgeschaft, voor overheden. Het is Kamerlid Ronald van Raak (SP) die ook de oorzaak zoekt bij het Europees aanbesteden, maar dan anders. Raak ziet het probleem in bureaucratie en rompslomp daarin. Ook aan het woord in het artikel komt Jan Telgen, hoogleraar Public Procurement, die vindt dat je de uitvraag beter moet inrichten. De hele wereld weet het dus al, het probleem is enerzijds de wetgeving en anderzijds een kreupele uitvraag.
De bureaucratie en de rompslomp heeft leveranciers blijkbaar nooit dwarsgezeten. Dagelijks komen er aanbestedingen met aanbieders van de grond. Men vraagt en wij draaien is dat. In de aanbestedingsdocumenten is in ruime mate aangegeven wat voor tralala er allemaal ingeleverd moet worden in het kluisje bij Tenderned. Het inkoopproces is volledig aan de kant gezet (niet inkopen, maar verdelen).
Wat is dan inkopen ten opzichte van aanbesteden. De vraag is blijkbaar ook bij kenniscentrum Pianoo binnengevallen. https://www.pianoo.nl/nl/metrokaart/wat-is-verschil-tussen-inkopen-europees-aanbesteden Helaas komt Pianoo niet verder dan dat inkopen en (Europees) aanbesteden nauw aan elkaar verwant zijn en vertelt in het artikel verder eigenlijk alleen wat aanbesteden en Europees aanbesteden is.
Aanbesteden en inkopen zijn aan elkaar verwant, maar er is een wereld van verschil. Gechargeerd ( het gaat om de verschillen) kunnen we zeggen dat aanbesteden als volgt werkt. In een organisatie ontstaat een behoefte, er wordt eventueel na een marktconsultatie, een specificatie opgesteld. (Dit willen we hebben). Deze specificatie wordt op een algemeen toegankelijk prikbord gezet, gelardeerd met vragenlijsten en verklaringen. Leveranciers kunnen in een bepaald tijdsbestek hierop reageren. Vragen kunnen worden gesteld door de leverancier, de antwoorden worden dan onder de inschrijvers verdeeld of er komt een rectificatie. de laatste stap is de gunning, meestal wordt er voor de laagste prijs gekozen of meer populair, de meest gunstige prijs/kwaliteit verhouding. Dat laatste is natuurlijk onzin, omdat je in je specificatie de gevraagde kwaliteit hebt vastgelegd.
Inkopen gaat als volgt. Er ontstaat weer een behoefte, een inkoper wil een zo duidelijk mogelijke specificatie hebben en gaat de boer op. Het is hij die het vertrouwen van de organisatie heeft om tegen de beste prijs het gevraagde binnen te halen. De inkoper nodigt na zijn zoektocht verschillende partijen uit een aanbieding te maken (Quotation Request). Soms wordt gevraagd om van de aanbieding ook niet geprijsde kopieën in te leveren, maar ook de inkoper kan zelf indien nodig de bedragen zwarten. Daar waar de behoefte is ontstaan worden de aanbiedingen beoordeeld op inhoud, niet op prijs. De inkoper beoordeelt de handelsgegevens (garanties, onbepaalde delen, voorwaarden, levertermijnen et cetera.) Indien er vragen zijn wordt de aanbieder uitgenodigd zijn bod te verduidelijken. Het is een gesprek met de inkoper en zij die de specificatie opgesteld hebben. Mocht de aanbieder, die veelal veel meer verstand heeft van de in te kopen materie een fout ontdekt hebben en daar in zijn aanbieding rekening mee heeft gehouden is het aan de inkoper om eventueel de fout bij de andere aanbieders recht te zetten. Het hoeft niet beperkt te blijven tot één gesprek met één aanbieder, er kunnen meerdere gesprekken volgen volgen totdat uiteindelijk vraag en aanbod matchen. Uiteindelijk wordt er intern een keuze gemaakt. Met deze keuze gaat de inkoper dan weer aan de slag. Nu pas komt de prijs om de hoek kijken. We weten wat we hebben willen, maar nu moeten natuurlijk nog alle inkoopvoorwaarden, verkoopvoorwaarden, levertermijnen, betalingstermijnen, opties en vooral de prijs aangepakt worden. Pas als de inkoper tevreden is kan de deal gesloten worden en wordt er gegund door een schriftelijke opdracht aan de aanbieder te verstrekken. Let op: de Inkoper specificeert en geen onzin zoals geheel volgens uw offerte. Stel je voor dat je wat gemist hebt.
De grote verschillen zijn de niet heilig verklaring van de eigen specificatie, het grote spel begint pas na ontvangst van aanbiedingen en de toewijding van de inkoper aan de eigen organisatie en niet aan ook de markt.
Maar voor de potentiële aanbieders die geïnteresseerd zijn in hoe aan te bieden, aanmelden via https://portal.negometrix.com/index.cfm?action=sourcing:__requestform.subscribe&document=956485A7-B8D9-A059-534269BBB2076EA7
En als de link niet werkt, op Tenderned is het email adres voor inlichtingen bekend https://www.tenderned.nl/tenderned-tap/aankondigingen/157941;section=0