Dura Vermeer herbruikt glazen wanden
Bij de transformatie van het voormalige Ringparkgebouw in Amsterdam, inmiddels genaamd Rembrandt Park One, waren glazen wanden over; en bij de renovatie van MBO Utrecht waren glazen wanden nodig. Bouwplaatsmanager Jhon Mol en werkvoorbereider Melvin Kropf, beiden van Dura Vermeer besloten samen te werken met het oog op circulair hergebruik.
Het had niet veel gescheeld of de glazen wanden hadden op de sloop gelegen. Kropf: “Sterker nog, de opdrachtgever op zijn project had de raamkozijnen wegens budgettaire overwegingen zelfs al uit het ontwerp geschrapt en vervangen voor daklichten”. De teleurstelling bij de opdrachtgever was groot, maar ruimte in het budget voor een andere oplossing was er gewoonweg niet. Tenminste, tot het uitvoeringsteam van MBO Utrecht een bezoek bracht aan het project van collega Jhon Mol die als bouwplaatsmanager werkt aan de transformatie van Rembrandt Park One in Amsterdam.
“Het uitvoeringsteam stuitte in het gebouw op glazen wanden die afgevoerd zouden worden naar de stort”, vertelt Melvin. “Zo ontstond het idee om de glazen wanden uit Rembrandt Park One toe te passen in het ontwerp voor MBO Utrecht. De opdrachtgever was enthousiast over het idee en zo is het balletje gaan rollen.” Jhon voegt toe dat het een kwestie van geluk is dat de wanden nog niet geclaimd waren. De circulaire sloper, die op dat moment middenin de werkzaamheden zat, had namelijk eerste keus. “Alles wat zij uit het pand kunnen én willen oogsten is hun opbrengst. Maar aangezien zij geen opkoper konden vinden, hadden zij de wanden al afgeschreven. Ze lagen dus gratis voor het oprapen.” De wanden vormden daarmee een circulaire én budgettaire kans voor de opdrachtgever van MBO Utrecht aangezien de glazen wanden ten opzichte van de daklichten een stuk goedkoper waren.
Werkvoorbereider Melvin Kropf was direct enthousiast, maar er zat druk op de ketel. Jhon legt uit: “We zaten met een strakke planning. Op zo’n groot project moet je snel oogsten, want anders kan je ervan uitgaan dat het beschadigt.” Melvin startte direct een onderzoek naar de mogelijkheid op hergebruik. Wat bleek? Met minimale aanpassingen konden de wanden passend worden gemaakt als afscheidingswanden voor een aantal klaslokalen en vergaderruimtes. “Het was bijna te mooi om waar te zijn”, lacht hij. Maar de opdrachtgever moest ook nog akkoord gaan, want bij hergebruikte producten is er de kans dat er gebruikssporen aanwezig zijn. Het deerde de opdrachtgever niet. De wanden sloten aan bij hun duurzaamheidsambities en het maakte het transparante beeld dat ze in eerste instantie voor ogen hadden weer mogelijk.
Bron: Dura Vermeer, 10 mei 2022