Boete, geen straf: ING heeft UEA rechtmatig ingevuld
Een transactieovereenkomst met het Ministerie van Justitie [om strafvervolging te voorkomen; art 74 Sr, red AN] is geen veroordeling in de zin van een rechterlijk vonnis. Dus heeft de ING de eigen verklaring bij het aanbesteden juist ingevuld en hoeft niet verplicht te worden uitgesloten.
Dat beantwoordt tenminste Minister van Financiën Hoekstra in antwoord op kamervragen van de leden Bruins (ChristenUnie), Nijboer (PvdA) en Snels (GroenLinks). ING kan dan ook nog steeds aan alle relevante aanbestedingen voor het bankieren van de overheid meedoen. De vraagbeantwoording geeft ook een ruwe inkoopplanning mee.
Het gaat daarbij om:
1.Het betalingsverkeer van het Rijk: het betalingsverkeer van de departementen en diensten (40 miljoen transacties per jaar).
2.Het betalingsverkeer van de Belastingdienst (262 miljoen transacties per jaar),
3.Het betalingsverkeer van het buitenlands deel van Buitenlandse zaken (70.000 transacties per jaar),
4.De uitgaande credit card betalingen (een beperkt aantal transacties per jaar).
De vier contracten kennen verschillende momenten waarop een contract afloopt of na evaluatie verlengd kan worden. Deze momenten zijn respectievelijk 1 mei 2020, 1 mei 2022, 31 januari 2021 en 1 januari 2019. De Minister is verder nog bezig met een aanbesteding voor een vijfde contract betreffende inkomende card- en online betalingen (naar verwachting 3 miljoen transacties per jaar). Deze aanbesteding heeft betrekking op een zogenaamde payment service provider, een service die nu door verschillende aanbieders wordt verzorgd.
Op de vrij duidelijk geformuleerde vraag van de Kamerleden of het niet-meewerken van ING aan maatregelen tegen witwassen nog enige contractuele consequenties gehad had moeten hebben voor de huisbank, blijft het Ministerie maar wat vaag. Verwijzing naar Europese Aanbestedingsregels, leent zich daar goed voor. Huilen? Aan de haren trekken? De enige consequentie blijkt te bestaan uit het verkennen van passende aanvullende eisen, te stellen bij een eerstvolgende aanbesteding, te stellen aan alle deelnemers. Bekend van het dreigement: “Pas op of ik verken een passende aanvullende eis.”
Bent u het ermee eens dat het niet aan wet- en regelgeving voldoen, zoals regelgeving om witwassen tegen te gaan, gevolgen moet (kunnen) hebben bij de volgende aanbestedingsprocedure?
Het stellen van eisen en wensen in een aanbesteding dient proportioneel te zijn. Ik ben aan het verkennen of en zo ja welke aanvullende eisen ten opzichte van het standaard Europees aanbestedingsrecht passend zijn bij volgende aanbestedingsprocedures.
De eerstvolgende aanbesteding die voor de verscherpte eisen in aanmerking komt, is die van de uitgaande credit card betalingen. Hiervan loopt het contract per 1 januari 2019 af. De dienstverlening onder dit contract kan nog doorlopen zodat in de nieuwe aanbesteding de aanvullende eisen meegenomen kunnen worden voor een contract per 1 januari 2020. Daarnaast heb ik de lopende aanbesteding voor het nieuwe vijfde contract inkomende card- en online betalingen afgebroken, zodat ik daarmee in het vervolg de aangescherpte criteria kan meenemen. Ook bij de evaluatiemomenten van de bestaande contracten zal ik de aangescherpte criteria meenemen.
Ook de vervolgvraag doet de ING waarschijnlijk nog niet sidderen van angst. Of het contract wordt verlengd, dat ziet de Minister later nog wel eens.
Ik zal mijn beslissing tot eventuele verlenging van het contract ten aanzien van het betalingsverkeer van het Rijk (van departementen en diensten) bezien in de maatschappelijke, juridische en commerciële context en met medeneming van de aangescherpte criteria als bedoeld in het antwoord op vraag 7. Ik loop daar nu niet op vooruit.
Bron: Kamerstukken II 2018/19, Aanhangsel 662
