Aanbestedingsdata via Open Tenders en de uitgeefwereld

Aanbestedingsnieuws heeft toch ook nog maar even gekeken naar de snipper op de vlekkenkaart bij de 1 maart gepubliceerde Open Tenders: CPV code 790000 voor juridisch, uitgeverij en marketingdiensten. Uitgevers komen van Pluto. Ambtenaren komen van Mercurius. Weinig beroepsgroepen konden zo ver uiteenliggen en toch in de praktijk zo op hetzelfde neerkomen. De praktijk kun je wel bedenken: Zitten op een stoel, typen en papier produceren. De ene sector doet dat voor geld, de ene doet het voor geld en de andere om niet, maar dat laatste is bepaald niet voor “het goede doel” en de wereld het zonnestelsel van verschil tussen deze is niet te overbruggen.

De CPV codes schelden het edele ambacht van ergens over nadenken en dan opschrijven in boekvorm, uit voor CPV Sector 79: https://opentender.eu/nl/sector/79 Deze secor is verantwoordelijk voor 161 miljoen aan aanbestedingen tussen 2009-2022 op een totaal  van 134 miljard aan publieke aanbestedingen.

Hier viel op dat grote uitgeverijen niet tot nauwelijks op de lijst voorkomen als opdrachtnemer. In de top10 staan bedrijven als recruiter Solvus, Helios Technology Ltd. (IT-advies) Printerleverancier Xerox, en opvallend ook hier duikt Royal Haskoning weer op. Hoe kan dat nu. Lezen de ambtenaren geen boeken?

Het klopt wel met onze eigen waarneming van wat ambtenaren zoal de hele dag doen in de blauwe maandag dat ondergetekendee op een Ministerie mocht werken. Ze printen daar heel wikipedia wel 10x uit, om te bespreken in een vergadering. En dan na afloop nog even de digitale Volkskrant geprint en -omdat het kan- ook nog een vegetarisch receptenboek, gewoon, om te lezen in de treinreis terug naar Groningen. Daar stond ondergetekende dan achter in de rij, zul je altijd zien.

En dat geldt overigens ook voor wetteksten. Onze eigen ervaring is, dat ambtenaren geen juridische boeken meer kopen maar naar hun eigen repro stappen om complete series te binden, sinds dat je zelf je wettenbundels samen kan stellen via www.overheid.nl. En dat dat, verbazend genoeg, ook nog sneller gaat dan ik met mijn dan 5 jaar ervaring bij een grote uitgever ooit voor mogelijk had gehouden. Ik gaf de kopij en twee weken later lag er een reader op mijn bureau in een oplage van 30. Het is dus echt niet iets om van op te kijken, dat de Amazones eraan gaan. De kopieerlades worden ook ergens mee gevuld. En vaak met het meest chloor-gebleekte papier want ook dit wordt weer opgekocht met de Aanbestedingsmalligheid. Dit gaat ook al waarschijnlijk zo door sinds 2014.

Quasi inhouse, noemen de ambtenaren dat. Als ze het zelf staan te doen. En dat doen ze dus ook zelf. Dan heb je geen uitgeverij nodig? Geen uitgeverij nee, wel een enorme hoop hele goedkope houthakkers met kettingzagen. We hebben toch nog even gekeken hoe de uitgeverijwereld, samen met de juridische branche, marketing en not wat anderen, scoort in vergelijking met andere aanbestedende sectoren. Het geld klotst er nog niet tegen de plinten. Dat hangt natuurlijk ook samen met de Wet op de Vaste Boekenprijs en de aard van het werk: een boek. We schreven daar al eens over, naar aanleiding van een uitspraak, zie hieronder “leermiddelen aanbesteding uitspraak verbale knokpartij“. Dat opende duidelijk nog niet genoeg ogen.

De conclusie moge duidelijk zijn.
Ambtenaren lezen geen boeken. Ze lezen hun eigen gratis printjes. In hun eigen veilige wereldje, waar het leed van de commerciële uitgever nooit helemaal bekend zal worden en waar de bomen tot de spreekwoordelijke hemel groeien. Een boek schrijven voor ambtenaren, is zinloos. Als je hen wil bereiken, moet je het  met al het wereldleed jarenlang gratis online zetten, ook al moet je erbij werken in de horeca om het allemaal te kunnen financieren dat je probeert de wereld en de bomen te redden van de aanbestedingsondergang. Zodat zij het vrijdagmiddag kunnen uitprinten.

Van mijn belastinggeld. Dat brengt ons op een soort economisch holisme. Eigenlijk zijn al die printambtenaren bij 3a3 Publishing “quasi inhouse” in dienst. Ze zitten niet in mijn huis maar wel quasi in huis; mijn afwas niet te doen. Omdat ik hen nauwelijks tot niet mag aansturen vanaf het 3a3 bureau, is het personeel goddeloos aan het printen geslagen. Spelfouten worden alleen gecorrigeerd naar eigen inzicht, zonder verdere bemoeienis van de baas. Begrijpend lezen speelt geen enkele rol. Winstgevendheid van prints speelt ook geen rol, het is alleen een kostenpost voor papier en kopieermachine onder de last van het “ambtelijk apparaat” op de rijksbegroting.

3a3 Publishing heeft zich daar -commerciëel als het bedrijf is- precies aan aangepast met Aanbestedingsnieuws. We corrigeren typfouten alleen als we er zin in hebben, begrijpend lezen hebben we volledig uitbesteed aan de lezer. Wat willen ze nog meer?

Leermiddelen aanbesteding uitspraak verbale knokpartij

https://opentender.eu/nl/sector/79000