Naar aanleiding van de Russische inval in Oekraïne verkennen waterschappen alternatieven voor aardgaslevering door Gazprom. Ongeveer de helft van de waterschappen heeft een contract bij de Russische leverancier. Waterschappen zijn zelf leverancier van biogas door vergisting, maar gebruiken voor het verwarmen van gebouwen veelal aardgas.
Waterschappen inventariseren welke contracten er precies afgesloten zijn met Gazprom. Ook informeren ze zich over mogelijke alternatieven. De Unie van Waterschappen overlegt met het ministerie van Economische Zaken en Klimaat over hoe de contracten met Gazprom zich verhouden tot de politieke en economische sancties tegen Rusland, het rijksbeleid rond mogelijke alternatieven en wat voor consequenties dat heeft. Ook bij andere leveranciers kom je vaak uit bij aardgas uit Rusland.
Eerder deze week zijn de gemeente Fryske Marren aangesproken door de lokale PvdA en gingen de goed gesubsidiëerde lokale media enthousiast anticiperen op een boycot, met allerlei naming en shaming in Utrecht, Limburg en Overijssel maar gek genoeg weer niet in Noord-Holland, op zoek naar welke gemeenten Russisch gas inkochten en liet de VNG weten dat bestaande en uit een aanbesteding voortvloeiende contracten met een bepaalde (d.i. niet onbepaalde) tijd, niet eenvoudig op te zeggen zijn. Ook dat gaan de Waterschappen nader juridisch bezien:
Verder winnen waterschappen juridisch advies in over de mogelijkheden om lopende contracten die via aanbestedingen tot stand zijn gekomen voortijdig te beëindigen. En hoe voorkomen kan worden dat dit leidt tot schadevergoedingen die juist financieel voordelig zijn voor Gazprom. Vaak kopen samenwerkende waterschappen energie collectief in. De gunning van deze contracten komt tot stand op basis van de beste prijs-kwaliteitverhouding.
