Recyclen van verwaarloosde fietsen of aanzetten tot helen van gelegaliseerde diefstal

Er was eens een fietsenmaker  in Amsterdam, ruim 13 jaar geleden. Eigenlijk een automonteur maar nu repareerde hij fietsen aan huis. Onderdelen kwam hij nooit tekort, er was altijd wel ergens een fietswrak met de spinnenwebben er nog aan. Dat mag toch niet, reageerden we nog ontzet. Maar de gemeente doet het toch ook? Dat was toen nieuw, dat ineens de gemeentelijke oorlog werd verklaard aan fietswrakken. Hij mocht dat dan ook en dat is dan handel. Vrije markt. Eigenlijk was hij in zijn eentje zo de bevrijder van de stad. Bevrijd van fietsen en van doorgeslagen gemeentelijk beleid.

Tot die tijd was het goedkoper van een junk een fiets te kopen als je 2 weken in Amsterdam op vakantie was, dan om een navenant aantal tramkaartjes te kopen. Amsterdam stond dus erg vol fietsen en dat was zo spreekwoordelijk dat je er ansichtkaarten van had. Die zie je nou niet meer. Kortom, ineens  werd het een businessmodel waar je geld mee kon verdienen en toen besloot de gemeente, dat alleen de gemeente dat nog mocht doen. … …. … …

Want dan is het ineens minder diefstal? Als je maar lokale regelgeving maakt, omdat je democratisch besloten hebt dat je “last” hebt van fietsen, alsof dat dan zou mogen. Als de lokale wetgever een APV “vrouwen aanranden wanneer zij tijgerprint rokjes dragen ” maakt, is het dan ook zomaar meteen ok? En nee, ga nu niet mijn leed weg bagatelliseren. Weet de gemeente wel hoeveel last deze redactie van Aanbestedingsnieuws van dergelijke rokjes ervaart? Het hele beleid wordt gekenmerkt door het hinken op zeker 4 met zichzelf tegenstrijdige principes. Waaronder *de fiets is eigendom van bewoner X die hem op mag halen met * de fiets is van het fietsendepot en *de fiets staat in de weg, dus wij mogen eigendommen zonder toestemming weghalen wanneer deze ons tot last zijn en *de mogelijkheid de fietsen op te halen is adequaat” en “zo adequaat dat we nu iemand zoeken die ons van onze oud ijzerhandel verlost”. Was er dan van af gebleven, dan hadden de mensen zelf hun fietsen heus wel opgehaald.

Laat duizend Japanse Duizendknopen bloeien.

Staan al die geparkeerde auto’s soms niet in de weg? Er zijn ook wel weesauto’s die al maanden of zelfs jaren kapot op straat staan. Staan nooit in de weg, want auto. Alleen fietsen staan in de weg want die zijn klein en compact en handzaam en niet-milieuvervuilend. Dus staan ze in de weg. Dus toch vervuilend. Het intuïtief acceptabele verhaal van overlastbestrijding verhult, wat er hier eigenlijk geupcyclet wordt. Van zo’n fiets kun je natuurlijk nog een mooi Lenin-standbeeld maken. Iemands eigendom afpakken op basis van geen enkel (grond)wettelijk mandaat maar wel een APV of meer, met een appel op ervaren overlast, eigenlijk is het puur communisme.

Bezit is diefstal zei de anarchocommunist Proudhon. Het googlet je meteen naar GroenLinks dat bezit volstrekt ten onrechte vertaald heeft met eigendom. Wat staat er nog meer aan in de weg van de graaigrage gemeenteraadsleden. En dan ook nog verkopen. Tegen dumpprijzen. Zodat er aan fietsverkoop, een legale en nobele bedrijfstak, geen droog brood te verdienen is. Zodat arme fietsenwinkels moeten rondkomen van… ja wat eigenlijk. Elektrische fietsen met een tracking device.

Bij klachten daarover wijst de gemeente dan naar dat fietsenmassagraf in West. En de politie, waar eerzame burgers van de Balistraat ook nog ooit aangifte kwamen doen van dit tenhemelschrijend onrecht, deed er helemaal niets aan. Die hebben Japanse Duizendknopenstrijd zo verinnerlijkt dat de bloesems er door hun oren naar buiten komen. Zie daarvoor https://debrugkrant.nl/bewoners-indische-buurt-woest-fietsmarkeringen/ Met 4 man wilde men aangifte doen van fietsendiefstal, maar het werd niet opgenomen door de dienstdoende agent die ook weer doorverwees naar het depot.

Dat depot in West is hoe dan ook meer een excuus dan een oplossing. Daar staan zo ongelofelijk veel fietsen. Zo veel. Dat je daar nooit je fiets terugvindt. En wat doet die gemeente dan, met al die onteigende fietsen?  Nou, zoals dat dan gaat in duizendknoopistan, daarvoor wordt dan een aanbesteding uitgeschreven. Misschien moet er ook eens een aanbesteding worden uitgeschreven van auto’s van gemeenteraadsleden van het autodepot. Die kunnen ook verschrikkelijk in de weg staan en dan zo dat daar democratisch veel overlast van wordt ervaren.

 

II.2.4) Beschrijving van de aanbesteding:

(aard en omvang van de werken, leveringen of diensten, of vermelding van de behoeften en vereisten)

Jaarlijks worden er circa 71.000 fietsen door Toezicht en Handhaving Openbare ruimte van de gemeente Amsterdam bij het Fietsdepot afgeleverd. Dit zijn fietsen die onveilig geparkeerd stonden, langer dan 6 weken ongebruikt stonden of fietsen die verwaarloosd zijn. Van deze 71.000 fietsen worden er jaarlijks circa 57.000 fietsen niet door de eigenaar opgehaald. Zo’n 27.000 fietsen zijn in zeer slechte staat. Dat betekent dat deze fietsen onderdelen missen, schade hebben, en/of overgeschilderd zijn en niet makkelijk kunnen worden hersteld.

De gemeente werkt op dit moment aan een plan hoe de 27.000 fietsen per jaar, die binnen de gestelde bewaartermijn niet worden opgehaald, in de toekomst op een maatschappelijk en duurzaam verantwoorde methode kunnen worden afgevoerd, verwerkt en gerecycled.

Het doel van deze marktverkenning is om wederzijds vrijblijvend te toetsen:

 of de opdracht haalbaar is en de gestelde randvoorwaarden realistisch zijn;

 of marktpartijen interesse hebben in de opdracht en mogelijkheden zien om de opdracht uit te voeren;

 of en welke innovatieve oplossingen er zijn, en onder welke voorwaarden deze geïmplementeerd zouden kunnen worden;

 wat de beste uitvraag is.

Gemeente Amsterdam benadrukt dat deze marktverkenning geen onderdeel uitmaakt van de daaropvolgende aanbesteding.

II.2.14) Nadere inlichtingen:

–

II.3) Vermoedelijke datum van de bekendmaking van de aankondiging van een opdracht

29/09/2023

[…]

VI.5) Datum van verzending van deze aankondiging

17/04/2023

Misschien moet de politie die nou maar eens beginnen te gaan oppakken, dat inkoopfysiek van het Aanbestedingsteam Amsterdam. Want is dit nu een inkooporder voor een dienst van grootschalige fietsverkoop of is gewoon het aanzetten tot heling?