Circulariteit: ‘Niet nieuw vinden we moeilijk’

In een verslag van het Rijksvastgoedbedrijf over een recente circulaire opdracht voor de renovatie van de Maastoren, vertelt aannemer Hegeman met welke uitdagingen zijn team zich geconfronteerd zag. De opdracht betrof het renoveren van vijf verdiepingen in de Maastoren in Rotterdam. Dat moest circulair wordn gerenovererd. Een nieuwe manier van werken, met oud materiaal. ‘Het is een knop die om moet. Ook voor ons’, zegt bedrijfsleider Albert den Ouden van bouwbedrijf Hegeman.

Interessant voor Aanbestedingsnieuws is dat de aannemers aangeven dat de opdracht met name werd bemoeilijkt door een gebrek aan kennis bij Rijksvastgoedbedrijf. Het ligt bij aanbestedingen nogal gevoelig maar je zou vooraf kennis moeten vergaren, aldus bedrijfsleider Albert den Ouden van bouwbedrijf Hegeman. Zo waren de hergebruikte wanden 10 centimeter te kort en moesten daar speciaal dorpels voor worden gezocht. Omdat de markt daar niet mee werkt, is de overheid nodig als bemiddelende partij bij de saamenwerking met bijvoorbeeld timmerfabrieken.

Bedrijfsleider Albert den Ouden:

‘Wij moesten opgeven hoeveel wanden en plafonds wij zouden hergebruiken of recyclen. We hebben hoog ingezet op 95%. Niet gemakkelijk, maar het is gelukt. We hebben vooraf contact gezocht met het bedrijf Spaces4You. Zij struinen gebouwen af om wanden te oogsten. De zestiende verdieping was de donorverdieping voor de andere lagen. De zestiende verdieping kon Spaces4You dan vullen met hergebruikte wanden uit andere gebouwen. Ze zeiden: ‘We hebben ze nog niet, maar het gaat wel lukken’. Dat was spannend. Ook omdat je niet weet of elke wand wel wordt goedgekeurd door de opdrachtgever. Dat sommige wanden niet goed passend waren, schuurde nog wel eens met het RVB. […]  We moesten dus iets anders hebben dan de standaard oplossingen. En daarvoor moet je samenwerken. Het is goed dat de overheid in de circulaire renovatie het voortouw neemt. Anders denken bedrijven: als de overheid het niet doet, waarom zou ik het dan doen?’

Als je door een leeg kantoor loopt, denk je: de wanden zien er nog prima uit. Maar als je ze dan terug hebt geplaatst, valt je oog op een krasje hier en een deukje daar. Als ergens de zon op heeft gestaan, zie je het kleurverschil. Dat het niet nieuw is, vinden we allemaal moeilijk. Het is een knop die om moet. Ook voor ons. Niet allemaal nieuw en strak, dat is gewoon even wennen. Dat geldt ook voor de wandbouwers. Zij werken het liefste met nieuw. En vaak kennen ze de oude systemen van 10 jaar geleden ook gewoon niet meer. Omdat er meer manuren in gaan zitten, is circulair zeker niet goedkoper.’