Zijn bladkorven nuttig voor bodemverbetering? – Aanbestedingsnieuws

Zijn bladkorven nuttig voor bodemverbetering?

Dat de herfst is ingetreden, valt na de najaarsstorm van deze woensdagnacht niet meer te ontkennen. Meer en meer gemeenten hebben voor het jaarlijkse herfstmanagement bladkorven aangeschaft. Voor het gescheiden ophalen van gevallen bladeren. Is dit soms een soort verborgen afvalstroom, naast klein-chemisch afval en bruin glas? Aanbestedingsnieuws deed een onderzoekje naar het hoe en waarom van zo’n bladkorf. Die grote kosten wel €250 bij Hekkenwereld. Maar dan hebben we het nog niet over het proces erachter. Volle bladkorf: en dan?

©Tilburg 2021

Eerst maar een publieke verantwoording waarom we dat hoe en waarom onderzoeken. Aanbestedingsnieuws vindt het maar een wonderlijk geheel. Als je de blaadjes laat liggen, helpt dat tegen onkruid en voorkomt het dat de bodem uitdroogt. Tadaaa: compostering. Dat doet de natuur vanzelf, daarom komen die blaadjes ook daar. Als je niks doet, is dat nog het beste voor de natuur. In het bos krijg je zo een voedselrijke strooisellaag, die de bodem verbetert. Bomen en andere bladverliezende gewassen beschermen zichzelf en de bodem zo tegen de vorst aan de grond.

De bladkorven die Aanbestedingsnieuws heeft waargenomen, staan echter in groene gemeenten in de berm en de bermblaadjes komen er overwegend in. Heeft de berm dan geen blaadjes nodig? Op een gewone stoep in Amsterdam tref je de bladkorven niet aan. Terwijl je juist hier zou denken, dat de bladkorven een toegevoegde waarde hebben, bijvoorbeeld om het riool te ontlasten van de bladeren en omdat de verstening niet gebaat is bij de bladeren terwijl de bladeren nog steeds van nut zijn voor de grond. Ongetwijfeld heeft dat ook met stedelijke verontreiniging te maken. Maar je kan ook niet van Amsterdammers vragen om helemaal te gaan slepen met die blaadjes, zeker niet nu daar iedereen zijn dieselbusje heeft moeten parkeren aan de milieuzonerand van de A10.

Het laten liggen van natuurlijk gevallen blaadjes. Kennelijk was het nodig om dat “mulchen” te noemen, bijvoorbeeld ook voor het proces van het actief weer terugleggen van bijvoorbeeld gemaaid gras. Nu kan het natuurlijk zijn, dat niet overal de blaadjes even effectief liggen, bijvoorbeeld op de stoep. Wat hartstikke mooi om dan de handen ineen te slaan en de blaadjes van de stoep in zo’n korf te doen. Kan je bijvoorbeeld in het bos achterlaten ter verbetering van de bodem.  Nijkerk snapt de natuur kennelijk.

 Het is beter om het blad in de tuin te laten liggen. Er overwinteren insecten en kleine dieren in het bladerdek en het beschermt uw planten tegen bevriezing. Om die reden verwijdert de gemeente ook minder blad uit perken en groenstroken en zal het blad ook tussen bepaalde plantvakken geblazen worden.

Dat snappen is niet vanzelfsprekend onder lokaal bestuur. De provincie Drenthe had er ook gewoon geen zin meer in. stopte er in 2018 mee de bladeren apart op te halen. In een brief aan bewoners had het laten weten dat de boom een natuurproduct is en het niet de taak is van de boomeigenaar om de blaadjes op te ruimen. Interessante redenering die een beproefd recept is voor burenruzies. Eigen verantwoordelijkheid van de boom! Ze praten daar in Drenthe kennelijk tegen hun bomen. Hup boom, ruim je blaadjes op.

Aanbestedingsnieuws onderzocht wat in de gemeentebladen en het bleek dat onder meer de gemeente Rijssen-Holten de bladkorven plaatst. Die laat er geen misverstand over bestaan in Gemeenteblad 2021, 368362.

In de korven mogen alleen bladeren, geen takken, snoeiafval of ander groen.:

We legen de bladkorven regelmatig en verwijderen korven waar toch ander afval in zit. Het bladafval gaat samen met ander gft-afval naar de compostfabriek.

Een compostfabriek? Zo blijkt het ook te gaan in de Gemeente Oosterhout: Bladkorven Geldrop-Mierlo, Kerkrade en Holten. Maar alle groenafval is toch compost? Waarom mag je er dan geen bananenschil in gooien? Compostfabriek Attero heeft vergistingsinstallatie – L1 Attero beweert water bij de compostresten te gooien zodat er biogas ontstaat. Huh? Kostbaar drinkwater? Attero meldt op zijn site:

In 1929 begon Attero met deze circulaire propositie op haar locatie Wijster. Nu zetten wij op zeven locaties bijna de helft van al het Nederlandse gft-afval om in ruim 300.000 ton compost. Op vier locaties produceert Attero bovendien ook groene stroom en groen gas uit gft. […] Op meerdere locaties wordt ook bedrijfsmatig organisch afval omgezet in bodemverbeteraars en duurzame energie. De houtachtige fractie die vrijkomt bij de verwerking van organische en groenstromen wordt ingezet in Attero’s Biomassa Energiecentrale in Odiliapeel.

En waarom is die bananeschil tussen de blaadjes dan zo erg? Wij komen tot de conclusie dat de verwerking van groenstromen in een biomassa energiecentrale gewoon een mooie woordcombinatie is voor we steken het in de fik. De volle biobak logica die gemeenten hanteren, wil er bij ons niet in.

De korven zijn bedoeld voor de aparte ophaal van bladeren/groenafval. Het helpt voorkomen dat de biobak in de herfst te vol raakt, en kan worden gebruikt als bodembemester.

Het lijkt er ons dus op of compostfabriek in de afvalverwerking een mooi woordje is voor dezelfde oven waar we het andere afval ook in smijten. De enige relevante compostfabriek die we tegenkwamen is van ontwerper Moniek van der Hoorn.  Zij ontwierp een composterende plantenbak genaamd compostfabriek.

Goed nieuws, gemeenten. Nijkerk heeft gelijk. Het kan al worden gebruikt als bodembemester, door de blaadjes lekker te laten liggen. Niks doen is hartstikke goed voor het milieu. Door bladeren op te halen bij het groenafval komt het juist niet terecht bij de bodem. Er wordt dan allerlei energie gebruikt, dieselvrachtwagens en ambtenarenzweet, om het groenafval te verwijderen van de bodem die die blaadjes juist graag wil ontvangen. En dan nog meer ambtenarenzweet om het onkruid, dat er niet geweest was als je de blaadjes had laten liggen, weg te sprayen met gewasbestrijdingsmiddelen. Van die giftige zodat je oogst wat je zaait: leukemie van kinderen en honden die in de berm spelen, is het bewezen, nou dat is natuurlijk naar de huidige stand van de wetenschap een “complottheorie”. Van der Ginst voert een strijd tegen wat het noemt: Roundup Cancer. En dierplagen van het enige beest dat al het gif sproeien kennelijk overleeft: de eikenprocessierups. Zijn mensen een intelligente diervorm, dat kun je je afvragen.

De herfst heeft de bladeren te koop. Bladeren zijn een grondstof. Je stopt er moeite in en dan krijg je wat je oogst. Je kan er natuurlijk ook allemaal domme moeite in steken en dan oogst je alleen vieze lucht, die je ook nog moet inademen. Of zoals anderen dat noemen “biogas”.  Het kan zo simpel. Van zulke schoon opgehaalde blaadjes valt nog zoveel te doen. Je kan er bijvoorbeeld ook nog papier van maken. Zonder dat je daarvoor een Pools natuurgebied omkapt. Zoals men vroeger ook deed. Maar dan is het wel fijn als er geen bananenschillen in zitten.

Zijn bladkorven nuttig voor bodemverbetering? Afhankelijk van de locatie inderdaad. En van de bijmenging. Maar zelfs als het gebruikt wordt voor de papierindustrie, is het nog nuttig als vervanging van papier dat van hout is gemaakt, om het bos te redden. Nog weer een reden om op te houden met al die malle, niet groeiende aanplant en vooral inheemse iepen te planten. Die hebben we *cynisme aan* keihard nodig voor onze duurzame wegwerbekers met coating van biobased PLA plastic.

Zie ook:

De zin van Bertram van Alphen: ‘Alles vergaat maar niets raakt verloren, uit dat wat verdwijnt wordt iets nieuws geboren’ | Trouw

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Translate »