Volkerrail en Prorail: Meer treinen tussen Leiden en Utrecht

Prorail wil meer treinen tussen Utrecht en Leiden. Omdat het de oppervlakkige lezer uit Brabant of Limburg of Groningen waarschijnlijk weinig zegt, en afstanden daar ook een andere betekenis hebben, willen we u graag toelichten, tot welke wanhoop dit traject de reizigers drijft. Op een enkelspoor kan een railgebonden trein een tegemoetkomende trein niet passeren. Dat heeft reusachtige gevolgen voor de dienstregeling. Vrijwel nergens ligt in Nederland dan ook enkelspoor. Omdat het spoor aldaar over een smal dijkje loopt, is het enkel en kan het ook niet eenvoudig worden verdubbeld.

Aanbestedingsnieuws heeft een flink tijdje in Alphen aan den Rijn gewerkt. Nu is dat om vele redenen een ramp maar ook de weg daar naartoe was een mijl op zeven. Dat is een spreekwoord, het is in het echt nog geen 40 kilometer, het is te fietsen op een mooie zomerdag in 2 uur, als je de weg kent. De e-bike is dan ook een serieus alternatief voor de mensen die moeten forensen tussen Leiden en Utrecht en een willekeurig ander punt in de Randstad. Het traject ligt in het hartje van de Randstad, dus ik als naïeve randstedeling verwachtte dat niet. Op mijn sollicitatiegesprek lag er een boom op de weg en kwam ik anderhalf uur te laat, terwijl ik nog een uur van tevoren was vertrokken. Tot mijn stomme verbazing kon ik daarmee op veel herkenning en begrip rekenen. Vooral toen ik vertelde dat ik ook om moest met een boemeltje via Boskoop. Dat het echt zo erg is, dat je de directrice een privé helikopter gunt, dat snapt een mens pas na een jaar of 5 pendelen.

Eigenlijk de enige mogelijkheid om daar te komen met het openbaar vervoer binnen een dagdeel, is met de trein. Ook dan is de afstand nog tussen de anderhalf en de 5 uur. Zo veel, ja ik heb zelfs weleens 8 uur stilgestaan in de trein, zodat je de trekschuit over het Aa-kanaal alsnog gaat overwegen. Dan is het iets met een wissel of ook met treinen en toen was er nog een geit op de rails, blikseminslag, aanrijdingen met een persoon en nou ja. Het is daar altijd wat. Ik heb 5 jaar aan declaraties van treinkaartjes als bewijs. Dat traject tussen Leiden en Utrecht is enkel spoor over een spoordijkje in het flink verzakkende veenweidegebied. Als er niet heel stipt gereden wordt, vertraagt de boel en omdat het enkel spoor is, komt het dan ook niet eenvoudig meer goed.

Vaak zie je de situatie ook nog aankomen. Dan zit je in de trein en zie je hoe de stoptrein moet wachten op de enkelspoor intercity zodat je onherroepelijk de aansluiting in Woerden mist en minimaal een half uur van je leven moet doorbrengen op een station dat te ver van het centrum is om ook maar iets te eten te kunnen halen na sluitingstijd van de kiosk en dat door de opgelopen vertraging nu alle treinen op het traject Utrecht Leiden voor de komende uren +5 minuten vertraagd zijn, wat zoveel betekent als dat je minimaal een half uur later komt. En dat dan 2 a 3 keer per week. Of ook als je de enorme trap bij Woerden voor een last minute spoorwissel moet afklossen in minder dan 3 minuten om niet nog een half uur extra reistijd op te lopen. Dat is dan vaak een soort druppel die de emmer doet overlopen.

Als Prorail dus zoiets zegt als “het is een langgekoesterde wens”, dan halen we dat soort wervende persbericht-stoplappen normaal gesproken voor u weg. Maar in dit geval is dat dus ook heel erg waar. Het is ook echt een langgekoesterde wens. Door heel erg veel mensen. Moet u er nooit heen, gun het de mensen dan die daar elke dag naartoe moeten. Gedenk hen in uw gebeden! Laten we hopen dat u, als lezer, nooit naar Alphen aan den Rijn hoeft, of dat u kunt carpoolen als het ooit zo ver zou komen.

Het is een langgekoesterde wens van veel partijen: meer treinen tussen Leiden en Utrecht. Hoewel er nu minder met de trein wordt gereisd dan normaal, is de verwachting dat het aantal reizigers de komende jaren groeit. Met de twee extra Sprinters in en rond de spits (van circa 6.00 uur tot 10.00 uur en van 15.00 uur tot 20.00 uur) wordt de trein voor veel mensen aantrekkelijker.

De bestaande Intercity Leiden – Utrecht blijft een Intercitydienst, maar zal door Sprinters worden gereden. Die zijn minder belastend voor de spoorbaan, die op slappe veenbodem ligt. Ook kunnen Sprinters sneller optrekken en afremmen. Hierdoor zijn er minder aanpassingen nodig aan het spoor. Een extra voordeel is dat de instap van Sprinters even hoog is als het perron en ze rolstoelvriendelijke toiletten hebben. Dat maakt de Sprinters beter toegankelijk voor reizigers met een beperking.

De opdracht is gegund aan VolkerrRail. Nu de overeenkomst getekend is, gaat VolkerRail aan de slag met het technische ontwerp en de voorbereidingen voor de bouw. De meeste werkzaamheden aan het spoor vinden plaats van oktober tot en met half december 2021. Bij het ingaan van de dienstregeling van 2022 in december,  is het werk klaar en kunnen de extra spitstreinen rijden.

“We zijn blij dat VolkerRail dit werk gaat uitvoeren”, zegt Jan Mulder, Landelijk Manager Gebiedsportfolio’s bij ProRail. “Het moet allemaal in een redelijk korte tijd gebeuren, en VolkerRail heeft veel ervaring met dit soort projecten

Dat is niet de enige blije persoon met dit heuglijke nieuws. Naast de vele diep gefrustreerde forensen en hun wachtende partners en de hond in de pot is ook VolkerRail heel blij.

“VolkerRail ziet uit naar een goede realisatie van een mooi project dat bijdraagt aan een betere doorstroming op het spoor en het vergroten van de overwegveiligheid!”, zegt Dagmar de Groot, Project Manager bij VolkerRail.

Bron: Prorail, 17 februari 2021
Zie verder:

Werken aan meer treinen in de spits tussen Leiden en Utrecht | ProRail