Veenendaal gaat Wmo opnieuw aanbesteden zonder logeeropvang
Laatst geupdate op april 19, 2018 door redactie
Veenendaal gaat een nieuwe aanbesteding houden voor Wmo Immateriële ondersteuningstaken. Daarbij gaat het samenwerken met Renswoude, dat Veenendaal mandaat verleent. Het gaat daarbij onder meer om rolstoelen, woningaanpassing, vergoeding bij vervoerskosten en logeeropvang. Met de huidige aanbesteding van 2015/2018 zijn 46 ondernemers betrokken. Met deze aanbesteding is naar verwachting €7,5 miljoen gemoeid. De huidige opdracht voor Wmo immateriële ondersteuningstaken loopt tot 1 januari 2019. De contracten moeten 1 oktober 2018 rond zijn.
Voor de logeeropvang blijkt echter weinig behoefte te zijn. De gemeente stelt voor omdat er bijzonder weinig gebruik van maakt – in tegenstelling tot Barneveld en Ede, dat er wanneer de vraag zich voordoet ad hoc naar een aanbieder wordt gezocht. . Het Perceel Logeeropvang wordt daarom voorzien buiten de aanbesteding. Deze maatwerkvoorziening vraagt specifieke invulling door een aanbieder, waardoor het schaalvoordeel van inkoop vervalt. Zodoende wordt dit perceel per 2019 op offertebasis georganiseerd. De adviesraad geeft aan dat vreemd te vinden en geeft aan dat het niet duidelijk is waaruit de logeeropvang precies bestaat.
Behoefte logeeropvang
Het blijft in de Veenendaalse raadsstukken in het vage om welke doelgroep het hier nu gaat, die logeeropvang nodig heeft. Veenendaal geeft aan dat het gesproken heeft met mantelzorgers en dat die aangeven er geen behoefte aan te hebben. Wat voor mantelzorgers? Hier en daar valt het woord demente ouderen. In Barneveld blijkt het echter ook te gaan om al dan niet gehandicapte kinderen die ter ontlasting logeren op een boerderij. De gemeente Veenendaal baseert zich op een onderzoek van Significant. Uit dat onderzoek naar de ervaring van cliënten blijkt wel inderdaad dat er sprake is van weinig behoefte aan logeeropvang, maar dat gaat dan om een onderzoek naar de mensen die schoonmaakondersteuning ontvangen. Daar zitten [nogal wiedes] erg weinig jeugdigen in laat staan jeugdigden die ambulant moeten logeren.
Het college heeft daarop laten weten dat het gaat om onder meer demente ouderen. In Ede omschreef men dat als volgt: “Kortdurend verblijf vanuit de Wmo betekent dat mensen die thuis begeleiding of ondersteuning krijgen, voor een korte tijd in een instelling verblijven. Het doel is mantelzorgers tijdelijk rust te geven. Kortdurend verblijf wordt soms ook logeeropvang of respijtzorg genoemd.” Hola, dat kan van alles zijn. Het kwartje valt pas als je de oude regelingen erbij pakt en een beetje ervaring daarmee had.
Van AWBZ naar langdurige zorg
Blijkens de stukken gaat het om die logeeropvang, die vroeger werd bekostigd vanuit de algemene regeling de AWBZ, vereist een Centrum Indicatiestelling, genaamd de CIZ-indicatie. Kinderen met een psychiatrische stoornis komen in de regel bij BJZ uit terwijl kinderen met een verstandelijke handicap CIZ-geìndiceerd zijn. Al die CIZ-geïndiceerden worden naar Bureau Jeugdzorg doorverwezen, dat een explosieve groei kent. Als je gaat kijken wanneer je recht hebt op langdurige zorg dan heb je een CIZ/indicatie nodig en mensen met een psychiatrische stoornis die komen daar niet aan. Tenzij ze al 3 jaar in een instelling zitten, onafgebroken. Dat betekent dat Psychiatrische patiènten zijn uitgefaseerd en genezen. Hoera.
De AWBZ-regeling voor Bijzondere Ziektekosten, dat was dus een Rijksregeling voor iedereen met bijzondere ziektekosten die anders niet vergoed konden worden. Daar zitten mensen tussen die kunnen echt duidelijk niet werken, omdat ze verstandelijk gehandicapt zijn. Maar je hebt er ook die psychotisch zijn en dan de gordijnen in de fik steken. Verder was het ook een aanvullende regeling voor blinden en doven en verstandelijk gehandicapten. Juist op psychiatrische patiènten wordt bezuinigd op langdurige zorg.
Als het gaat om kinderen met een ernstige psychiatrische stoornis wordt e.e.a. nog lastiger. Kinderen zijn nog jong en aanpassingbereid en ze moeten nog leren en vooruit komen. Als ze een ernstige psychiatrische stoornis niet zijnde een verstandelijke handicap hebben, wil je die ook niet tussen de logeeropvang voor niet-gefingeerd ernstige psychiatrische stoornissen zetten. Het enige andere alternatief is dan de rij voor de bijstand.
Duidelijke etikettering
Iedere gemeente is hierin zelf opnieuw het wiel aan het uitvinden. En dat is zeer zorgelijk. Er vallen mensen tussenuit die serieuze zorg behoeven. De politie komt hen elke dag op straat tegen. Dan zijn het “verwarde personen”. Dat is lekker makkelijk oordelen. Als dat betekent dat ze een uitkering moeten hebben van de gemeente, is die indicatie-stelling niet meer zo duidelijk.
Dan moeten ze zichzelf maar melden bij het WMO-loket. En niet verbaasd zijn, als ze dan worden opgescheept met een scootmobiel. Je krijgt als psychiatrische patiènt nog een jaar of wat behandelingen maar daarna ben je uitbehandeld bij de verzekeraar en krijg je alleen nog medicijnen. Medicijnen die veelal niets genezen maar je vooral afstompen en erg zwaar maken. Die een dergelijk persoon dus zomaar ineens niet zou gaan slikken. Een recept voor ellende. Dus zou je als samenleving willen dat die echt heel verwarde meneer of mevrouw zelf haar pillen slikt en iets nuttigs doet, maar dan moet diegene dat wel allemaal zelf betalen en erop toezien dat ze dat doet wat daar gaan we geen geld aan uitgeven.
Volgens Mark Rutte werd in het verleden van die AWBZ-regeling veel misbruik gemaakt. Een redacteur van Aanbestedingsnieuws moest in 2001 voor het destijds NIPO Marktonderzoeksinstituut weleens bellen namens de rijksoverheid naar mensen met een AWBZ. Er was een hele enquete opgesteld voor mensen met de vraag of zij die regeling kregen en met zulke gewiekste vragen dat slimme ambtenaren daaruit op konden maken of zij die uitkering wel terecht kregen. Die enquete werd eigenlijk nooit bereikt. De gesprekken gingen bijvoorbeeld zo: “Vraag 1 Van welke instantie krijgt u uw uitkering? ” “Wah?” “Van welke instantie krijgt u uw geld?””WABLIEF????” “Van wie krijgt u uw geld?” “Van mijn vader.” Dan moest onze redacteur van het NIPO non-respons invullen. De redacteur had daarom haar studentenbaan opgezegd. Wat wat gebeurt er dan, dat kun je op je klompen aanvoelen: dan leiden de gewiekste ambtenaren uit de krankzinnig hoge non-respons af, dat niemand terecht AWBZ krijgt. Op al die adressen woont blijkbaar niemand.
Bron: Veenendaal 17 april 2017, Startnotitie WMO Forum adviesraad, Rapportage Clientervaringsonderzoek (Schoonmaak)
Zie ook: