Tenders, schoonmaak en ervaring – Aanbestedingsnieuws

Tenders, schoonmaak en ervaring

In een al wat ouder persbericht van Crohill Schoner Schoon, vonden we de een briljante gedachte: waarom kijken we bij schoonmaken in tenders niet naar de ervaring van een schoonmaker? Omdat er voor gunningscriteria alleen wordt gekeken naar de ervaring van de aannemer en die moet dan maar kijken naar de ervaring van de mensen op de werkvloer, of dat nu de timmerman is of de schoonmaker. Dat is de simpele gedachte, die nergens op slaat maar toch zo werkt. Want hoe weet Crohill nu wat de overheid nodig heeft?

©WikiCommons 2018

In de bouwwereld waar het aanbesteden vandaan komt is het misschien iets minder gek. De inkopende ambtenaren weten ook niet welke metselaar goed voegt en welke timmerman steeds kromme spijkers slaat.  Aanbestedingsnieuws draait in alle tenderwereldjes een beetje mee en vraagt zich af, waarom kijken we niet naar ervaring bij tenders voor webredactie, voor bestemmingsplanjuristen, voor politiewagens? Oh ja natuurlijk, die laatste snappen we, dat is omdat we dan altijd bij PON uitkomen.
(Zie eerder: Hans Hillen opgeroepen als getuige in PON-zaakNOS: Kamp liet privé auto door PON keuren)

Ervaring is een waarde .Maar het kan soms zijn dat de waarde van een ervaring is dat het een rot-ervaring was. Een dat-nooit-meer-ervaring. Maar ook dat is een nuttige ervaring. Al kun je dat niet in cijfers vangen. Dus het is niet objectief. en daar is het probleem met aanbesteden ook precies. Hoe geef je objectief uiting aan het verschil tussen een goede ervaring met schoonmaker x en en negatieve schoonmaker y.

Het zijn de tekenen van de tijd, van ad hoc selecticriteria bepalen, tenminste ogenschijnlijk zonder visie van waar het nu toch heen moet. Nu we -bijvoorbeeld- een Minister van Volksgezondheid hadden die basisschoolleraar was, die nu weer Minister van Volkshuisvesting is. Hij heeft in elk geval ervaring met het zijn van Minister van iets met een V. We wilden toch iemand met ervaring? Wat is die ervaring dan precies waard? Was iemand met meer kunde niet beter ook al was hij minder ervaren?

Als een samenleving zoals de onze waarin steeds opnieuw clowns worden beloond met topfuncties waarvoor opleiding en ervaring nodig is, lang zo doorgaat met het negeren van opleiding en ervaring, dan is het ook niet meer zinvol te belonen op ervaring. Dan heeft de kandidaat met de beste opleiding, kennis en kunde ook niet de ervaring die hij normaliter had moeten hebben. Die kans wordt hem niet gegund. De daartoe opgeleide webredacteur die het beste van zijn klas was, heeft dan bijvoorbeeld allemaal ervaring moeten opdoen in de schoonmaak, omdat dat het enige is waar hij nog wel voor werd aangenomen. De weg naar de hel wordt zo wel heel transparant.

De beste persoon op de beste plek heb je dan niet meer. Dus de beste persoon is wat anders gaan doen, iets waar hij waarschijnlijk helemaal niet goed in is. Op de beste plek zit dan ook niet de beste persoon maar een soort veredelde brugsmurf die precies past bij de competentie van degene die hem op die plek heeft gezet. Het negatieve kiezen, werkt dus twee kanten op. De functie wordt niet goed uitgevoerd, maar er gaat ook talent verloren aan de persoon die op die plek had moeten komen. En het talent dat verloren gaat, blijft ook voor eeuwig minder ervaren, dan als hij meteen op de juiste plek terecht was gekomen.

Ook daar heeft Aanbestedingsnieuws het al eens over gehad in het kader van de 100jarige Doornroosje, die geduldig moest slapen in afwachting dat er eens een opdracht aan haar gegund zou worden in plaats van aan al die incompetente spoorwegstaatssubsidislikkers: de Nederlandse Rhijnspoorwegmaatschappij.

Waren al die mensen dan too good to be true? Hebben zij niet zo mogen zijn? Bij een schoonmaker telt niet alleen de ervaring, ook of hij motivatie heeft, goed ter been is, in het team past en andere kwaliteiten waarbij een aanbesteding niet op gefilterd kan worden. Soms is ten halve keren echt beter dan ten hele dwalen.

We kunnen de hartekreet van Crohill dan ook dubbel en dwars ondersteunen:

Het zou goed zijn als we ons in tenders minder laten verblinden door de laatste innovaties, maar dat we meer oog krijgen voor de schoonmakers. En als we durven te vertrouwen op hun ervaring. Misschien niet zo sexy, maar het levert uiteindelijk wel de meeste winst op. Niet alleen voor het schoonmaakbedrijf of de opdrachtgever, ook voor de schoonmaker zelf.

Waarom kijken we bij tenders niet naar de ervaring van een schoonmaker?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *