Tenderned komt met sjablonen voor aanbestedingsstukken in TenderIQ

TenderNed gaat naar verwachting in 2026 een portefuille van sjablonen voor aanbestedingsdocumenten publiceren. Met de sjablonen kunnen tenderende overheden de aanbestedingen sneller en met minder fouten opstellen, zo verwacht TenderNed. De sjablonen (Tenderned noemt dat op zijn Engels templates) zijn gebaseerd op actuele wet- en regelgeving, aangevuld met inzichten uit honderden eerder gepubliceerde aanbestedingen en samengesteld door aanbestedingsexperts (zie 2).

Tenderned heeft voor diverse standaard productgroepen ICT-sjablonen in voorbereiding, zoals ICT en schoonmaak. Praktische handvatten en best practices. Het is niet het enige, er komt dan ook nog een hele schil omheen, een documentatiesysteem en een gebruikersrechtensysteem, met bewerkingstoestemming en versiebeheer.

Lees verder voor specificaties bij:

https://www.tenderned.nl/cms/nl/nieuws/slimmer-aanbesteden-met-tenderiq-van-tenderned

Bron: Tenderned, 12 juni 2025.

NDR

Voor hele generaties is zich technisch niet goed voor te stellen wat zo’n template technisch vermag. Standaard werk vervangen, dat is toch mooi? Nou….

Laat deze redacteur/ uitgever van Aanbestedingsnieuws nou toevallig eens erg bedreven zijn in zowel online als offline publiceren. Maar Redacteur/Uitgever, waarom etaleer je al je kennis dan gratis. Daar moet je geld voor vragen. Nee, de ondergetekende redacteur/uitgever wil deugdelijke jeugdzorg, leerlingenvervoer voor gehandicapten en niet dat er wordt gestudeerd op het aanbesteden van vormgeving voor aanbestedingssjablonen.

Neem nou iets wat ooit echt noodzakelijkerwijs ingewikkeld kan worden, en elke keer anders zou moeten zijn en waar desondanks toch sjablonen van zijn. Dan zeg je dus, CSS. Cascading Style Systems. Websites. Daar zijn dus ook sjablonen voor. Iedereen weet hoe tekstverwerking wordt beïnvloed door vormgeving, daarvoor hoef je niet een keer de Propria Cures te hebben gelezen. Toch zijn websites volledig bedorven qua vormgeving, technisch beperkt tot lelijke plaatjes in een resolutie van 75dpi, vast aan een raster waardoor je wel goed kan ontwerpen maar nooit echt goed kan ontwerpen, device-afhankelijk zodat je tegen dezelfde opbrengsten de vormgeving nog eens lekker opnieuw kan gaan zitten doen. Tenderned is daarvan nog wel het grootste voorbeeld.

Sindsdien zien alle websites er allemaal hetzelfde uit. Een volledig gebrek aan design. In 2006 deed iedereen nog zijn best er wat moois van te maken. In 2015 had je overal templates en gingen vormgevers al die templates bedenken in een duizelingwekkende opeenvolging. En sinds 2020 is dat enorm gestagneerd en is de vormgeving van websites bedroevend verslechterd. En wat toch al het geval was, die sjablonen zitten vol fouten. Die er ook nooit meer worden uitgehaald want dat is vormgeving en niet inhoudelijk en dus ondergeschikt. Want degene die het heeft ontwikkeld, moest er nog 20 ontwikkelen en wist ook niet dat nou net dit sjabloon zo in de smaak zou vallen.  Zie de illustrerende afbeelding uit 2017. TenderNed ziet er nog steeds zo uit. Ja de oranje balk is nu een standaard template grijze balk. Vijftig tinten grijs en hier en daar een oranje vlek.

Bij Aanbestedingsnieuws is ook sjabloon-luiheid ingetreden. 3a3 Publishing, de uitgever van Aanbestedingsnieuws kan het zelf wel aanpassen, maar heeft daar ook geen zin meer in. Dat komt omdat afwijkingen na een bepaalde tijd niet meer het maatwerk zijn, waarmee je het zo hebt als je zelf wil hebben, het loopt vast, plugins (ondersteuningsprogramma’s) werken er niet mee, en bij een update (actualisering) kun je weer opnieuw de rode balk onder de header (koptekst) oranje maken en dan je suf zoeken in de code naar hoe je ook de lijstopsomming-markeringen oranje krijgt. Als je het allemaal zelf moet doen, voor nop omdat niemand voor de inhoud wil betalen, dan beperk je je ook in de vormgeving tot wat echt nodig is.

Na verloop van tijd worden afwijkingen van sjablonen ongewenst en zonde van de tijd. De lezer wil goedkoops. En de manager wil snels. Dat wordt dan lelijks. En daar hecht men dan ook nog eens aan. Ongeveer op dezelfde manier als waarop lezers boos werden van het grafisch overduidelijk verbeteren van de Suske&Wiske covers. En hoe noemen we die cover, met dat oranje vierkant? Ooit uit nood geboren omdat men rekening moest houden met snijranden. Dat heet een sjabloon, beste mensen. Een sjabloon met een oranje, vierkant kader. Ofwel een template. Nerds hebben zich door schade en schande geprobeerd meester te maken van het vakwerk van drukkers. De gebruikte taal verraadt, dat ze niet weten waar ze mee bezig zijn als het gaat om vormgeving. Vormgevers zijn het complete proces uit gesaboteerd. En het gevolg is dat een inkoop voor tablets in Waddingsveen er precies hetzelfde uitziet als een inkoop voor kademuren of een inkoop voor een regeringsvliegtuig.

Sjablonen lijken leuk. Het lijkt een verbetering. Het is digitale hopium. Het is een verbetering die daarna zeer snel niet meer nodig is. Een sjabloon is per definitie onkundig. Het is met weglating van de inhoud. Maar de inhoud was het enige wat ertoe deed. Een sjabloon beperkt zich tot het simpele tijdrovende werk. Het inhoudelijke werk moet dus nog steeds, en moet je dan elke keer aanpassen. Tot je op een gegeven moment van je Dunning-Kruger-manager-baas dat aanpassen niet meer mag doen omdat het te veel tijd kost en je bent ingehuurd.

Aanbestedingsnieuws voorziet dan ook een grote toename van faal-inkopen als er met sjablonen wordt gewerkt. Een moderne werkvloer zit vol van de nieuwe generaties allesweters, die kennis niet actief ophalen en de noodzaak er ook niet meer van in zien. En de voorspelbaarheid is iets waar eveneens deelnemende valse leveranciers ook expres op zullen inspelen, die zijn immers precies op de hoogte van alle nadelen van de millenials die heden ten dage de Ministeries bevolken. Met als gevolg dat ze dat leveren wat de inkopende overheid wel vroeg, maar helemaal niet zo bedoelde. Klucht-inkopen. Door lemmings. Die zelfs een kind van 12 nog beter hadden gedaan.

Grote stappen, snel thuis. Maar niet als de weg naar huis leidt over een aanbestede brug die met een standaard RAW bestek is aanbesteed en ook nog met standaard duurzaamheidseisen en standaard innovatie uitvragen en standaard functioneel specificeren. Neem het nou maar van ons aan. In 2017 had ontwerper Zaz nog zin om een stukje te tekenen voor het tarief wat Uitgever Saskia kan bieden. Tegenwoordig is een lelijk en onpassend AI plaatje al teveel moeite. Kost ook weer hosting. Maar wat redacteur Saskia typt is echt belangrijk. Zeker weten, kijk maar als het weer eens opnieuw wordt overgetikt door een malle columnist die vergeet Saskia-identificerende stukjes weg te halen.