Rijkswaterstaat houdt aanbesteding Zenderen Zeehonden
Wij dachten eerst dat er poëten met roestige toetsenborden werkzaam waren bij Rijkswaterstaat. Een slechte Suske & Wiske titel. Wel alle Zinderende Zeehonden. Maar bedoeld is echt “zenderende”.
Maar het blijkt te gaan om het uitrusten van zeehonden, gewone en grijze, met een zender. De dienstdoende opstellers wisten nog niet dat zenderen geen woord was. Maar ongelijk kun je hen niet geven, wie wil er nou niet zeehondjes volgen. Hier ligt er een op de strandbank in Scheveningen bij het havenhoofd. Maar of die zeehond dan gezenderd wil worden?
Maar daar sta je dan met je ethische bezwaren, wij lopen toch als mensen ook alle dagen vrijwillig gezenderd rond en bij voorkeur op het strand van Scheveningen en dan ook graag plat en in het zonnetje, alleen een handdoekje en een koelbox ontbreekt nog op het plaatje. Je hebt gewone ambtenaren en grijze ambtenaren en die zijn ook allemaal toegerust met GPS tracking. Homo homini Phoca Vitulina.
https://www.tenderned.nl/aankondigingen/overzicht/339708
De aanbesteding is niet alleen leerzaam voor zeehondenmenners en zeehondenkappers. Het geeft een inzicht in hoe het Ministerie kennis inkoopt, en dat is erg waardevol voor iedereen die probeert kennis aan de rijksoverheid te verkopen. Dat blijkt allemaal uit de toelichting van de marktconsultatie.
In 2016 heeft het ministerie van Economische Zaken Rijkswaterstaat de opdracht gegeven een geïntegreerd onderzoeksprogramma op te zetten om de kennislacunes
met betrekking tot de effecten van offshore windparken op het Noordzeeecosysteem te verkleinen. Dit generieke programma is opgezet op advies van
Rijkswaterstaat (RWS), dat concludeerde dat de kennislacunes vooral generiek van aard zijn. Bovendien kan een centraal onderzoeksprogramma efficiënter worden
beheerd.
Generieke Kennislacunes klinkt ook als een slechte Suske en Wisketitel. Met de teletijdmachine gestrand in een generieke kennislacune. in 2016 wist de overheid niet of er negatieve effecten waren van windmolenparken op zeehonden met builen op hun kop. En in 2024 weet men het nog steeds niet maar er zijn toch overal ineens windmolens verschenen en als er iets zomaar ineens verschijnt zoals een generieke kennislacune, dan verschijnt er natuurlijk ook een rijksprogramma om achteraf de schadelijke gevolgen in kaart te brengen wat het onrecht van een ander rijksprogramma met zich mee heeft gebracht.
Het venijn zit hem in de staart: het efficient beheren van het centrale onderzoeksprogramma. Inderdaad heel efficient om Oost-Indisch doof te blijven voor de rest van de generieke kennislacune en je alleen te richten op nader te onderzoeken zeehonden. Wij weten nog heel wat kennislacunes waar de rijksoverheid ook maar geen onderzoek naar doet, ook al zijn die kennislacunes ook heel generiek. Wanneer gaat die zeehond eens belasting betalen voor dat luxe leventje.