Rijksvastgoedbedrijf wil kleinere architecten bereiken met architectenindex

Rijksvastgoed geeft aan zijn best te doen ook kleinere ontwerpbureaus en architecten te bereiken, die normaal nooit inschrijven op aanbestedingen. Dat gaat het doen met de architectenindex.

Voor kleinere bureaus kan het indienen van een tender een te grote investering zijn zonder garantie op succes. Maar er zijn veel wat kleinere opdrachten die niet openbaar aanbe

steed hoeven te worden. Dat biedt kleinere bureaus mogelijkheden, verwacht Kuijpers.

Met de Architectenindex, een initiatief van het College van Rijkbouwmeester en  Rijksadviseurs (CRa), kan het RVB ook de denkkracht van kleinere bureaus ontsluiten.

Het CRa heeft hoge verwachtingen van de Architectenindex. ‘Ik denk dat je met een Architectenindex als instrument je het jezelf kan gunnen eens met andere bureaus aan de slag te gaan die jou misschien wel veel meer kunnen brengen dan wat je had durven dromen’, zegt Rijksbouwmeester Francesco Veenstra.

 Dit maakt dat we nu niet de volledige kennis en innovatiekracht van de markt benutten’,
Matteo Kuijpers. hoofd Architectuur & Stedenbouw van het RVB.

De index is goed voor het RVB, stelt Kuijpers. ‘We willen uit een zo groot mogelijke vijver vissen. Door samen te werken met een breed palet aan ontwerpbureaus kunnen we ook het scala aan oplossingsrichtingen verbreden.

Bron: Rijksvastgoedbedrijf, 3 juni 2025

NDR

Het klinkt natuurlijk heel wat sympathieker dan “je staat op de groslijst van kleintjes waar we ook incidenteel mee willen samenwerken”, “je wordt genoemd in de architectenindex”.Dat heeft een overheid dan ook wel minimaal nodig. Cachet. Standing. Betrouwbaarheid.

In wezen is er natuurlijk al de kamer van koophandel. Waarom was dat niet adequaat genoeg. Ja omdat er wel een achterdeurtje is voor groslijsten maar niet voor het selecteren in de bestaande groslijst van Nederlandse Ondernemers. Er is al een prima lijst van architecten, go nuts. https://www.kvk.nl/zoeken/

NDR

Hoe vangt een koe een haas. Hoe vangen ambtenaren een ondernemer.

In het paralelle universum van sales aan niet-overheden gaan salesmensen actief op zoek naar klanten. Je zou denken dat een ondernemer commerciëel genoeg is om banden te onderhouden met de belangrijkste klant. Kijk maar naar Aanbestedingsnieuws, dat hoeft niet per se.

Het is met de architecten die zin hebben om in te schrijven op tenders niet veel anders is dan met de groslijst voor rechtsfilosofen die in aanmerking komen voor overheidsopdrachten voor filosofische analyses van aanbestedingsbeleid.  Al was het er, we zouden er niet aan mee doen. Waarom niet? Waarom wel!

Met het inschrijven op een aanbesteding verkoop je nog je ziel. Je wordt verplicht te liegen met een eigen verklaring, je moet de schijn ophouden dat je groot genoeg bent en de opdracht tot een bevredigend einde kan brengen. En verder je ADHD zo beteugelen dat je E-herkenning weet aan te vragen ruim voordat je aan de opdracht begint maar niet zo ruim dat je weer opnieuw een KVK-verklaring in moet leveren.

Je kan niet onderhandelen dus je moet speculeren met een glazen bol over de randvoorwaarden en dat kan helemaal niet, althans dat kan wel maar de risico’s zijn zo hoog dat dat helemaal niet interessant is. Dan moet je nog een juridisch adviesbureau inschakelen of anders wel een tenderadviseur om het gunningsresultaat gunstig te beinvloeden.

Dan moet je ook nog jezelf verloochenen door te doen alsof die risico’s helemaal niet hoog zijn,  wegkijken van een heleboel ambtelijke corruptie bij aan jouw opdracht geliëerde overheidsorganisaties, misschien moet je wel heimelijk cellen ontwerpen voor stiekem onder in een Ministerie of een kazerne, iets wat dan niet in de opdracht staat, maar wat je dan moet doen tegen kosten waarvan je nog maar moet zien of die betaald worden door digitale e-facturering waanzin, waarmee je bij wanbetaling krijgt tegengeworpen dat je factuur anders ontworpen had moeten worden.

Ja lach maar, deze Aanbestedingsnieuws heeft met een groepje van 20 man de kelder van het Ministerie van Landbouw gezien, daar waren groene soort badhokjes, die op slot konden. Waarom zijn die er, he? Ga je daarvoor praten met bekakte mensen, die  je niet goed kan verstaan, over hoe verwend hun kinderen zijn. Dalijk eindig je zelf nog in een verborgen hokje in het nog te ontwerpen cellencomplex of een ondergrondse tunnel van het Binnenhof naar sociëteit de Witte.

Al je woede over dit voor jou onbeheersbare proces waarin de cliënt alles dicteert in jouw ondernemingsproces; van productie tot levering en communicatie, die woede moet je verder in stilte bekoelen want wee je gebeente als je de waarheid spreekt over het leed van de overheid als cliënt. Dan ben je immers wappie met vals nieuws en kun je nieuwe klanten in de semi-overheid ook wel op je buik schrijven.

Ja, lach maar. Aanbestedingsnieuws herkent zich er wel in. Je zal maar eens echt zeggen wat je denkt van de dichtheid van weefsels en de inkoop van Persoonlijke Beschermingsmiddelen PMB, de doelmatigheid van een paniekinkoop en de effectiviteit van de knuffelen als inkoopmethodiek. Als je als architect zegt dat je altijd bouwt van aluminium omdat je daarmee op hoge snelheden dwars door een dubbele laag staal kan snijden, kunnen ze vast ook niet lachen om je humor.

Jammer duivels, vandaag geen interesse in de onderwereld. De verleiding van alle sexy ambtenarenhumor, is natuurlijk moeilijk te weerstaan maar het zal toch wonderbaar wel lukken zodra ze weer aankomen met het Binasboekje overstijgende magisch realisme van duurzaam bouwen. Bouw maar weer gewoon blokhutjes op de toendra vlakten van Canada. Als die er heel veel zijn dan kan deze Aanbestedingsnieuws dat misschien ooit betalen.