Rechtszaak kantoormeubilair: trekken aan een dood paard

Een persbericht over het dode paard dat rechtsbescherming bij aanbesteden heet, van de krant Office Republic is gepubliceerd door onder meer Dagblad van het Noorden. In het persbericht wordt de landsadvocaat geciteerd over een aanhangige zaak over circulair kantoormeubilair. Drentea maakt geen schijntje van kans, of in de woorden van D. Wolters Rückert zelf: “´Drentea heeft niets te winnen bij een nieuwe beoordeling van de aanbesteding voor de levering van meubels voor alle kantoren van het ministerie van Infrastructuur en Milieu’.

Dit jaar publiceerde Rijkswaterstaat namens een groot deel van de Nederlandse Overheid een zogezegd duurzame en circulaire aanbesteding voor de aanschaf van -aanzienlijk minder- kantoormeubilair. De opdracht werd voorlopig gegund aan  Roghde & Grahl en Van Gispen, welke laatste is opgekocht door investeringsmaatschappij HAL, dat verder ook nog eigenaar is van onder meer het Financiële Dagblad.

De nieuwe order probeert de circulaire economie op gang te brengen door onder meer hergebruik van oude stoelen en levert daarmee een sterke bezuiniging op ten opzichte van het contract van de vorige keer. Dat contract was, blijkens de aanbestedingsstukken die de redactie van Aanbestedingsnieuws erop nagelezen heeft, gewonnen door onder meer van Gispen en Drentea, zie onze eerdere verslaggeving. Alle reden dus voor een kort geding, dat wordt gevoerd door verliezend concurrent Drentea.

Nu liet Drentea weten bezwaar te maken tegen de onder meer 328 gestelde eisen en wordt het bedrijf in onder meer Dagblad van het Noorden, in de pan gehakt. Meest verstrekkende verweer van Drentea: Van Gispen is helemaal niet duurzaam, dat weet toch iedereen? Of zoals het persbericht het formuleert: “Met name gebrek aan duidelijkheid over de manier waarop de twee winnende ondernemingen zorgdragen voor het gegarandeerd gebruik van duurzaam hout , zonder dat ze hiervoor als bedrijf gecertificeerd zijn volgens FSC of PEFC , was aanleiding voor Drentea om een kort geding aan te spannen.”

De landsadvocaat ziet dat belang van Drentea bij een kort geding desondanks niet zo. Drentea scoort beduidend slechter op social return (social return, is dat journalisten van het FD aan het werk houden? Drentea mag anders ons wel aan het werk komen houden, red. AN) en is de eis voor het gebruik van duurzaam hout alleen maar een uitvoeringseis. Duurzaamheid was bovendien helemaal niet zo belangrijk bij deze aanbesteding voor circulair kantoormeubilair.

Bovendien heeft Van Gispen net deze maand september toch nog een certificaat duurzaamheid weten te krijgen, zo blijkt uit de “briljante undercoververslaggeving” (op. cit Inside Information) van Office Republic, waaruit blijkt dat Gispen op 27 juli het PEFC-certificaat behaalde; Rohde & Grahl is met ingang van 14 augustus FSC-gecertificeerd. De advocaat van Drentea bestreed de zienswijze van de landsadvocaat en stelt volgens het persbericht van Office Republic, dat tijdens de beoordeling gecontroleerd had moeten worden of ondernemingen over de betreffende certificering beschikten.

De klucht kon niet groter. Waarom nog trekken aan het dode paard van effectieve rechtsbescherming bij aanbesteden. Nou als jij een contract hebt om het dode paard daar zo lang mogelijk op de grond te laten liggen, wordt dat allengs duidelijker. Op 26 oktober doet de Rechtbank van Den Haag uitspraak. Het zal ons benieuwen welke media verslag doen van deze zaak.

Zie eerder:

Rijksoverheid wil circulaire economie bereiken door krimp werkplekken

en een eerdere uitspraak over kantoormeubilair van van Gispen en Drentea:

NHL, Gispen en Drentea hebben naar aanleiding van voormeld vonnis overleg gevoerd, waarbij is afgesproken dat Drentea haar bezwaren tegen de voorlopige gunning aan Gispen met terugwerkende kracht intrekt en dat er definitief aan Gispen gegund zal worden, waarbij een deel van de opdracht door Drentea (in onderaanneming) zal worden uitgevoerd.

en een eerdere uitspraak over Van Gispen en Arend :

Dit terwijl de onderaannemers van Kembo, meer in het bijzonder Gispen, de overeenkomst op dezelfde condities konden en wilden voortzetten, zodat het al ingeslagen productieproces doorgang kon vinden en de eventuele opgelopen vertraging tot een minimum beperkt kon blijven. Ahrend heeft daartegenover alleen als belang aangevoerd dat een aanbestedende dienst de aanbestedingsregels onverkort dient na te leven. Deze belangen tegen elkaar afwegend is de voorzieningenrechter voorshands van oordeel dat het belang van het CBS zwaarder weegt dan het gestelde belang van Ahrend.