Pilot duurzame supply chain suikerbieten in Limburg
Aanbestedingsnieuws gelooft niet in de theorie dat bietenbrug zo heet, omdat de brug glad werd van de bieten. Onze Taal had dat wel op nummer 1. Hoogstens wordt een brug glad van de bladeren maar dan geldt dat natuurlijk voor elk wegdeel. Die haal je er juist af bij de oogst. Bovendien zijn er ook andere ronde groenten die van karren kunnen vallen en waarom zou dat dan minder glad zijn. Waarom heet het dan niet appelbrug? Of bananenbrug, om maar eens een echte uitglijer te noemen. Of ijzelbrug. In elk geval hoeven in Limburg heel wat minder vrachtwagens de bietenbrug op, om bieten naar de fabriek te verschepen
In een persbericht laat Limburg weten dat het meewerkt aan het verduurzamen van de supply chain door de vervoerslast te reduceren. L’Ortye verlaadt tijdens de komende bietencampagne alle suikerbieten uit Zuid-Limburg in schepen die vervolgens naar de suikerfabriek van Cosun Beet Company (CBC) in het West-Brabantse Dinteloord worden gevaren. Met het vervoer over water worden minimaal 8.000 vrachtwagenritten uitgespaard. Zo draagt de nieuwe manier van transport niet alleen bij aan een significante CO2-reductie, maar ook aan het verminderen van de filedruk op snelwegen.
“Vervoer over water is een duurzamer alternatief voor het vrachtverkeer over de weg. Het sluit aan bij ons streven om de CO2-uitstoot in Limburg terug te dringen en de luchtkwaliteit in steden te verbeteren. Die omslag kunnen we alleen bereiken als het bedrijfsleven en overheden samenwerken. Daar is dit initiatief een prima voorbeeld van.” Gedeputeerde Maarten van Gaans van de Provincie Limburg
In totaal gaat het om 270.000 ton bieten. Die worden in de periode van half september tot en met januari verladen op de locatie van L’Ortye in de Beatrixhaven in Maastricht. Ruim 200 schepen vervoeren de bieten vervolgens naar de fabriek in Dinteloord. Gedurende de 18 weken durende campagne zal een team van circa 10 mensen 6 dagen per week bezig zijn om alle bieten te verwerken.
Bron Wikimedia commons
fragment suikerbietenoogt Duitsland
De nieuwe manier van transport is de uitkomst van een pilot die CBC het afgelopen jaar heeft gedaan, met medewerking van Provincie Limburg, Provincie Brabant, L’Ortye, MCA Brabant en Zuid-Limburg-Bereikbaar.
Bij de proef werden twee manieren van transport getest: bieten die in zeecontainers in het schip werden geladen en met los gestorte bieten in het schip. De laatste methode bleek zowel qua CO2-uitstoot als bedrijfseconomisch het meest efficiënt. Zoals het vroeger altijd dus al ging, merkt Aanbestedingsnieuws op vanaf de zijlijn waar de beste stuurlui natuurlijk staan.
Bij de komende campagne worden de bieten uit onder meer Simpelveld, Vaals, Margraten en Meerssen met vrachtauto’s naar de havenlocatie in Maastricht gebracht. Voordat ze per schip worden verladen, worden de bieten gewogen en bemonsterd. Uit elke vracht wordt een representatief monster genomen, dat in een Beet-box wordt verpakt en voorzien van een sticker. Aan het eind van de dag worden de monsters vervolgens naar het laboratorium van CBC gebracht. Aan de hand van de sticker die aangeeft van welke teler de vracht afkomstig is, bepaalt het lab de kwaliteit van de bieten en de bijbehorende prijs.
Het is niet het enige dat te verbeteren valt in de keten. Er wordt veel suikerbietenpulp weggegooid, dat is nog goed als paardenvoer of voor de papierindustrie. Voor dat laatste moet het productieproces dan wel worden aangepast. Maar het voordeel op hout is dat het niet gebleekt hoeft te worden omdat er geen lignine in zit. Zo helpt de ene supply chain ook de andere supply chain en het mooie is dat het enige is dat er voor nodig is, kennis is. Wat een hoop bossen kan sparen. En waar moet die kennis dan op gedrukt worden? Op online want anders leest u het waarschijnlijk niet en laat u het maar in de boekenkast staan. Er zijn zelfs nog meer aaseters, ook Philips onderzoekt het nut van suikerbietpulp, je kan er namelijk ook bioplastics van maken.
En voor het geval u denkt het interesseert me geen biet, elk goed heeft een supply chain die verduurzaamd kan worden. Het heeft geen zin om op het einde van de keten een sierzonnepaneel te plaatsen als het concrete product met zware diesels drie keer op en neer is geweest van Rotterdam naar Sofia. Dat kan alleen niet bij grondstoffen, die dan weer intrinsieke mileuproblemen hebben met incasseren op wintmaximalisatie om het milieu te ontzien bij de delving. Als je alles in 1x op wil lossen in je productieketen kom je zo aan een Zeno paradox waarbij je nooit aan een duurzaam eindproduct toe komt omdat eerst het halffabricaat verduurzaamd moet. Dus moet je soms maar gewoon beginnen. Zoals men in het zuiden placht te zeggen, scheelt dat toch al gauw een bietje.
Zie ook: Limburg, 9 juli 2021
https://www.limburg.nl/actueel/nieuws/nieuwsberichten/2021/juli/suikerbieten/
1 thought on “Pilot duurzame supply chain suikerbieten in Limburg”