Kamervragen over de aanbesteding Zweedse voertuigen Defensie

De kamer heeft vragen gesteld over de aanschaf van Defensie van voertuigen van 50, 100 en 150 kiloNewton.  Met de aanschaf wordt voorzien in de levering en het onderhoud van 2.037 middelzware en zware operationele vrachtauto’s en trekkers. Een deel is voorzien van een laadbak met een laadlift, kraan of personeelsmodule. Er is gekozen voor een leverancier uit Zweden en dat is blijkens de vragenbeantwoording tegen de zin van de Kamer.

De aanschaf is onderdeel van het programma Defensiebrede Vervanging Operationele Wielvoertuigen (DVOW). De levering en het onderhoud van de voertuigen voor de komende tien jaar zijn als één geheel aanbesteed, overeenkomstig de Aanbestedingswet Defensie en Veiligheid (ADV). De leverancier draagt hierdoor, behalve tijdens missies, het financiële risico voor de beschikbaarheid van de voertuigen. Een deel van het onderhoud wordt uitgevoerd bij de industrie en een deel door militaire monteurs op defensielocaties onder toezicht van de industrie. Daarbij is de leverancier contractueel verplicht reservedelen, documentatie en speciale gereedschappen beschikbaar te stellen en te beheren. In het contract is een optie opgenomen om het onderhoud twee maal met vijf jaar te verlengen.

De Vaste kamercommissie wil onder meer weten hoe de aanbesteding in elkaar zat. “Aan welke criteria heeft u getoetst en wat waren de wegingsfactoren per criterium? Welk element heeft uiteindelijk de doorslag gegeven?”

Ook vragen de Kamerleden zich af in hoeverre de aanbesteding rekening heeft gehouden met de werkgelegenheid die een order kan creëren. Hoeveel banen levert deze order in Nederland op? En hoeveel in Zweden? Waren er andere bedrijven die met offertes kwamen die tot meer banen zouden leiden? Zo ja, waarom heeft u daar niet voor gekozen?” en “In hoeverre heeft werkgelegenheid die deze order op zou kunnen leveren in Nederland een rol gespeeld in het aanbestedingsproces en de keuze voor de leverancier?”

“Waarom heeft u gekozen voor een buitenlandse leverancier, die slechts een assemblage vestiging in Nederland heeft? Kunt u dit toelichten, in het licht van de analyse dat assembleren van een product technologisch gezien van een lagere complexiteit is dan ontwikkelen en bouwen, en veel minder technisch-wetenschappelijke kennis van automotive technologie, specifieke defensie-eisen en systeemintegratie vergt?”

“Hoe heeft u bij de leverancierskeuze de Defensie Industrie Strategie (DIS) laten meewegen, gelet op het doel van de DIS om de kansen voor de Nederlandse Defensie en Veiligheidsgerelateerde Industrie (DVI) op een aantal prioritaire gebieden te stimuleren en dat juist het ontwerp, de ontwikkeling, de productie en de inzet van geïntegreerde militaire systemen daarin als prioritair technologiegebied wordt aangemerkt?”

Soms is de vraag stellen, hem ook beantwoorden.
http://wetten.overheid.nl/BWBR0032898/2015-01-01

Bron: Kamerstukken II, 2016/17 NDS 2017D18407
en Kamerstukken II 2016/17, 27830 nr. 201