Kamervragen Aanbesteding Broedkamer – Stukken lezen? Wiebes is superman niet – Aanbestedingsnieuws

Kamervragen Aanbesteding Broedkamer – Stukken lezen? Wiebes is superman niet

De partijen in de Tweede Kamer zijn flink geschrokken over de Zembla-uitzending en stellen daar vragen over, met name over de relatie tussen Accenture en de Belastingdienst. Antwoorden van Wiebes geven echter weinig opheldering en gaan vooral in op de vertrekregeling, die op zichzelf al vragen opriep bij de Kamerleden, voorafgaand aan de Zembla-uitzending over de aanbesteding van de Broedkamer.  Zembla stelt dat voor de ambtenaren op voorhand vast stond dat deze aanbesteding naar Accenture zou gaan, omdat de directeur daar een innige relatie mee had.

PvdA-Kamerlid De Groot wil weten: “Heeft het bedrijf Accenture voorinformatie gekregen bij de aanbesteding en is er onderzoek gedaan naar ongezonde, niet-zakelijke relaties tussen de leiding van de Belastingdienst en Accenture?”
Kamerlid Bashir ((SP) vraagt: “Is het onderzoek al af? Zo ja, wat is daar uitgekomen? Kunnen we het onderzoek over Accenture en andere aanbestedingen ook ontvangen? Het is wel heel belangrijk, omdat gesproken werd over best wel grote vermoedens van onrechtmatigheid en misschien wel meer bij aanbestedingen. Had het bewuste kantoor voorkennis van de aanbesteding van de broedkamer?”

De PVV is stelliger: “Ik hoef geen signalen te krijgen alvorens ik mij afvraag: hoe zit het eigenlijk met Accenture; hoe is die aanbesteding gegaan; ligt die directeur niet te veel in bed met die organisatie? Ook al krijg je geen signalen, dan nog kun je proactief op zoek gaan naar misstanden bij de Belastingdienst. Vindt de Staatssecretaris dat hij dat voldoende gedaan heeft?”

De Kamerleden zijn vooral benieuwd naar een niet-ondertekend verslag van de Raad van Bestuur van 16 november. Dat is, door het niet-ondertekenen, buiten het zicht van de Tweede Kamer gebleven terwijl alle verslagen van de RvB openbaar zijn. Wat er van dat verslag bekend is geworden, heeft in algemene zin betrekking op de vertrekregeling, terwijl er toch ook iets over Zembla of de aanbesteding van de Broedkamer gezegd moet zijn. Waarom is dat stuk niet openbaar?

Kamerlid Omtzigt van het CDA roept daarbij ook artikel 68 van de Grondwet in herinnering.
Tony van Dijck van de PVV vraagt: “Ik zou aanvullend willen weten wat er in het verslag van 16 november staat …”
D66-kamerlid van Weyenberg: “Ik vind dit echt een heel rare gang van zaken. Er is een verslag maar wij mogen niet weten wat erin staat. Als wij willen weten wat er is besproken of als wij willen weten om welke reden dat niet wordt gedeeld, moeten wij blijkbaar per onderwerp gaan vragen of dat erin staat.
“Staat dat er misschien in?”
“O, nee.”
“Staat dan misschien dat en dat erin?”
“O nee.”
Dat is toch niet de wijze waarop het kabinet met de Kamer verkeert?”

Staatssecretaris Wiebes heeft blijkens de beantwoording zelf niet naar het verslag gekeken maar heeft daar een commissie Joustra-Borstlap onderzoek naar laten doen. Wiebes nu, beroept zich alleen op het onderzoek van de commissie en niet op de onderliggende stukken. De enige zin uit het bewuste RvB-verslag die Wiebes hieruit openbaar maakt is: “Het voorstel dat nu op tafel ligt, geeft risico op een eindheffing.” Uit die bijzin zelf, valt weinig af te leiden over de aanbesteding van de broedkamer.

Wiebes vindt het zelf niet zo spannend. Het enige opmerkelijke, dat er geen besluit wordt genomen: “Het opmerkelijke is niet dat er dingen weggemoffeld worden. Het opmerkelijke is dat er geen besluitvorming is in de raad van bestuur. Dat is het opmerkelijke.”
CDA-kamerlid Omtzigt vindt het wél erg spannend en vraagt dan maar, of de staatssecretaris het Verslag van de Raad van Bestuur van 16 november zelf wel gelezen heeft.  “Ik kan mij namelijk voorstellen dat dat een buitengewoon interessant en brisant verslag moet zijn. “ en voegt daar later aan toe:

“Daar is een heel goede reden voor. We weten niet wat er tussen 1 en 23 november is gebeurd. Dit lijkt een cruciale vergadering te zijn geweest van de raad van bestuur van de Belastingdienst, waarin besluiten zijn genomen. U zegt dat niet uitgezocht kan worden wat daar is gebeurd. Nu is er een document, dat al ontbrak in het feitenrelaas dat wij aan het eind van vorig jaar hebben gekregen.”

D66 Kamerlid van Weyenberg heeft daarop ook een suggestie voor de staatssecretaris:

“Ik zou zeggen: Staatssecretaris, lees gewoon dat stuk zelf een keer.”

SP Kamerlid Bashir sluit daarbij aan met de opmerking

“Heel veel partijen in de Kamer vragen de Staatssecretaris om een paar verslagen te lezen. De Staatssecretaris wil dat niet, maar de Kamer mag die verslagen niet zien. Mij wordt toegefluisterd dat het wellicht iets te maken heeft met de broedkamer. In de stukken zou iets staan over de broedkamer. Is dat de reden waarom de Staatssecretaris de stukken niet met ons wil delen en ook zelf niet wil lezen?”

Staatssecretaris Wiebes pareert de kritiek dat hij de stukken niet wil lezen, met de opmerking dat hij superman niet is. “Mijn korte antwoord is: ik ben superman niet. Er zijn zeer verantwoordelijke mensen die de stukkenstroom hebben gemanaged die dit kunnen uitzoeken.” Zorgen heeft hij daar echter niet over. “Wat mij betreft, bevestigen ze dat de commissie op dit punt haar werk keurig heeft gedaan. Ik zie geen reden om allerlei documenten te gaan doorworstelen. Ik heb er geen principieel bezwaar tegen, maar ik ben superman niet. Op het moment dat ik mijn termijn begon, was de persoon die zich er volledig aan heeft gewijd, nog niet klaar met lezen. Dat had ik ’m ook niet gelapt. Give me a break!”

Bron: Kamerstukken II 2016/17, 25938, nr. 237 

2 thoughts on “Kamervragen Aanbesteding Broedkamer – Stukken lezen? Wiebes is superman niet

  1. Duidelijk, neen, overduidelijk in beeld is hier het disfunctioneren van de gehele tweede kamer. Niet alleen uit dit artikel, het is helaas schering en inslag. De tweede kamer wordt geacht de regering te controleren. Blijkbaar doet zij dit door vragen te stellen aan ministers en Staatssecretarissen die de antwoorden niet paraat hebben. Voor de beantwoording leunen zij op ambtenaren, die met het grootste gemak antwoorden genereren die niet een eenduidig antwoord op de vraag geven. Het wordt geslikt in de kamer. Als een journalist dan iets verder kijkt dan zijn neus lang is zijn de kamerleden geschrokken, verbaasd, geschokt en wat al niet meer. Blijkbaar heeft de pers de controlerende taak van de Tweede Kamer overgenomen. De pers heeft echter geen eed of belofte afgelegd en dus voert zij de eigen taak naar eigen behoefte, kleur uit. Het is niet het failliet van de parlementaire democratie, die is al langer overleden. Dood als een dodo maar nog niet begraven, hopelijk komt dat ook nog over niet al te lange tijd.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *