Goed en gezond 2023 – Aanbestedingsnieuws

Goed en gezond 2023

Aanbestedingsnieuws wenst al haar lezers een goed en gezond en misschien ook wel een commerciëel 2023.

Handel brengt vrede, denkt men. In schoolboekjes wordt er dan verwezen naar het economische gedachtegoed *zie o.a. Ricardian trade theory – Policonomics van David Ricardo. Maar is aanbesteding nog wel handel of meer een dienstorder?

Een eerlijk handelaar moet een verkeerde opvatting of een onbepaalde verwachting kunnen terugleggen, voor een voor beiden betere deal. Zo corrigeert de markt de zonde op een betere manier dan dat een knal voor je kop je ooit zou leren.
Een handelaar is vrij om te zeggen tegen de klant, “we kunnen je nu dit vragen voor een niet-werkend product maar je kunt ook helpen investeren in een machine voor dit wel-werkend product en daar zijn we in de toekomst allebei bij gebaat”.
Een gezonde markt dwingt een betrekkelijke eerlijkheid af. Dat leidt tot meer begrip voor elkaar. Je kan een klant wel een keer voor de gek houden, maar daarna komt hij niet meer terug. Je kan een klant wel afval blijven serveren maar op een dag heeft hij het zelf ook door, dus je kan dat ook niet doen.
Een handelaar is er dus bij gebaat om je naar een hoger plan te brengen vanuit een suboptimale situatie, ook als je ziet dat er zelf een nog hoger plan bereikbaar is wat meer in het nadeel van de ander is. Met vrijhandel ben je in staat het suboptimale evenwicht te overwinnen voor een situatie die in het belang is van beide partijen.
Hoe vrij is de internationale handelsmarkt? Zijn marktpartijen wel marktpartijen of zijn het overheden in vermomming? Schieten we erg op met het weren van de eigen bussen ten gunste van dezelfde bussen die goedkoper zijn geproduceerd en die ook nog eens in de fik vliegen? De kunst is dus, de eis aan bussen dat zij niet in de fik vliegen, te kunnen terugleggen bij de leverancier, en als die daar niet aan voldoet, helaas pindakaas dan kopen we bij een leverancier die dat wel kan leveren.

Maar ergens had dat niet zo moeten hoeven. Want een leverancier die niet begrepen heeft dat we niet willen dat onze oma onderweg naar het winkelcentrum in de brand vliegt met bus en al, is maar een vreemde leverancier. Moet je zo iemand nog een bus die zoiets kostbaars als je oma vervoert, wel toevertrouwen? Had je hem daar van te voren al wel in kunnen vertrouwen? Dat hangt alles samen met de vraag of het je wel echt vrij staat te vertrouwen, wie je ook wil vertrouwen.

Jan Palach was zo iemand die vocht tegen censuur en propaganda van het Stalinisme van de Russen in 1969. Wist hij veel dat hij ook de bus naar Groningen had kunnen nemen, in plaats van zichzelf in brand steken.
Om brandveilige bussen moet je gewoon kunnen vragen, met alle logica van de wereld. Het wordt anders als in de fik steken het doel is van het voorwerp.

Pas dus goed op met vuurwerk!
https://www.youtube.com/watch?v=rNZiqxBxHgk

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *