Dunweg wint kort geding inzake uitvaarten van gemeentewege Amsterdam
De Dunweg Groep b.v. uit Hoofddorp heeft een kort geding gewonnen inzake uitvaarten van gemeentewege van Amsterdam, na een verloren aanbesteding. De rechter oordeelt dat het belangrijkste bezwaar van Dunweg tegen de gevolgde procedure is dat de verschillende inschrijvers geen gelijke kansen hebben gehad, omdat niet duidelijk uit de aanbestedingsstukken bleek, dat bij het bepalen van de te offreren prijs rekening kon en mocht worden gehouden met achteraf te verkrijgen inkomsten uit uitvaarten waarvoor alsnog het consumententarief kan worden berekend.
Bovendien bevatten de stukken geen indicatie hoeveel uitvaarten dat ongeveer betreft. De 20% uitvaarten die in de voetnoot onder 2.3 is vermeld, betreft de uitvaarten die op voorhand al buiten de opdracht vallen. Volgens Dunweg is Uitvaartcentrum Zuid, die als zittende dienstverlener wel over die gegevens beschikt, daarmee bevoordeeld ten opzichte van haar concurrenten.
De voorzieningenrechter verbiedt de Gemeente Amsterdam dan ook om op basis van de reeds gevolgde procedure de opdracht aan Uitvaartcentrum Zuid te gunnen en gebiedt de Gemeente om de gunningsbeslissing in te trekken, de lopende aanbesteding te staken en, indien voor zover de Gemeente de opdracht nog wenst te gunnen, een nieuwe aanbesteding uit te schrijven, met inachtneming van het in dit vonnis bepaalde,
Om even op de beoordeling terug te komen;
De in de aanbesteding geldende voorwaarden zijn opgenomen in de Aanbestedingsleidraad van augustus 2019. In Hoofdstuk 2 daarvan“Context van en informatie over de opdracht”, paragraaf 2.2 staat onder meer:
“Voor deze aanbesteding wordt uitgegaan van 400-500 overlijdensmeldingen per jaar, die in 350 tot 450 gevallen daadwerkelijk leiden tot een uitvaart in opdracht van TRUP (Team Rampen, Uitvaarten en Pension, vzr.) (rampen of onvoorziene calamiteiten uitgesloten).”
In een voetnoot is vermeld: “In ongeveer 20% van de overlijdensmeldingen blijken nabestaanden zelf zorg te kunnen dragen voor de organisatie en kosten van de uitvaart”.
Volgens Aanbestedingsnieuws is het een taalkundig juiste veronderstelling dat die ongeveer 20 % van de overlijdensmeldingen slaat op de 400-500 overlijdensmeldingen en niet dat deze nog eens moeten worden afgetrokken van 350-450 daadwerkelijke TRUP-uitvaarten. Dat was volgens Amsterdam anders wel de uitleg bij de “onwaarschijnlijk lage bedragen die de andere aanbieder Uitvaartcentrum Zuid in haar aanbieding opnam”. Daar Uitvaartcentrum Zuid de “zittende” onderneming was, had zij deze kennis wel en heeft conform die wetenschap aangeboden. De tekst in de voetnoot had dus kunnen luiden “In ongeveer 20% van de uitvaarten in opdracht van TRUP blijken nabestaanden alsnog zelf zorg te dragen voor de organisatie en de kosten van de uitvaart”
Maar wrang is dan we de gedachte dat die nabestaanden die alsnog de uitvaart kunnen betalen dan ook meebetalen aan de TRUP-uitvaarten, die door deze gevallen goedkoper kunnen worden geoffreerd.
Al eerder legden we uit dat er een enorme miscommunicatie kan ontstaan in de +/- 5 dagen tussen vondst en uitvaart, door onbekende informatie van slechte overheidsdiensten. Als de politie een overledene aantreft tussen de bossen, moet het eerst zelf een uitvaartleider regelen voor het geval de nabestaanden niet bekend zijn, als die later bekend worden, zit men met dubbele kosten. Omdat de politie ook voor TRUP-uitvaarten alleen bereikbaar is via 0900-8844 is het moeilijk zo niet onmogelijk voor nabestaanden om de feitelijke omstandigheden om de acties te coordineren. Vaak ontstaat een dubbele kostenpost omdat de politie alvast moet regelen voor het geval de nabestaanden niet te vinden zijn, terwijl de nabestaanden vaak hun voorkeur hebben voor een eigen uitvaartonderneming; meestal die waarbij verzekerd is, of een eerdere goede band mee is verkregen. Het kan ook zijn dat zij zelf al iets geregeld hebben en daarom daarin meegaan en dan achteraf horen dat de politie of het tehuis ook nog een eigen rouwcentrum en rouwtaxi had besteld.
Al deze perikelen gelden eveneens voor vondsten in instellingen van de gemeente, die onder een TRUP-uitvaart vallen. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om iemand die overlijdt in een instelling. Wat dan veel voorkomt is dat door het verwachte overlijden, helemaal zijn eigen uitvaart en/of verzekering geregeld had. Nabestaanden kunnen zo’ n uitvaart dan zelf doorzetten maar dan zijn er nog de kosten van de beoogde TRUP-uitvaart die te elfder ure wordt afgeblazen.
Dunweg is een kleine onderneming in een branche met maar enkele grote concurrenten, die de hele markt bezitten. Die grote concurrenten weten vaak al via andere zorg, telefonistencentrales en bredere ervaring allang wat er gebeurd is en hebben geen enkele moeite de rekening nog bij te spijkeren.
Het blijkt maar weer eens, bij uitvaarten gaan ze over lijken.
Zie eerder: