Aanbestedingsbesluiten aangepast aan E-facturering

Het Aanbestedingsbesluit en het Aanbestedingsbesluit voor defensie- en veiligheidsgebied worden gewijzigd vanwege het e-factureren. Dat de wijzigingen eraan zaten te komen, was al langer bekend. De precieze tekst is 3 dagen geleden afgekondigd in het Staatsblad. De wijzigingen treden in werking met ingang van 18 april 2019. Dat is in afwijking van de vaste verandermomenten voor wetgeving en houdt verband met de implementatie van de Europese richtlijnen.

Met de wijziging worden aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven verplicht elektronische facturen te kunnen ontvangen en verwerken. Die moeten daarvoor voldoen aan de Europese norm voor E-facturering. De verplichting om e-facturen te kunnen ontvangen en verwerken is op grond van artikel 1 van richtlijn 2014/55/EU van toepassing voor alle overheidsopdrachten die vallen onder de reikwijdte van de aanbestedingsrichtlijnen en de concessierichtlijn.

Aan het Aanbestedingsbesluit wordt een nieuw artikel toegevoegd. Dat luidt als volgt:

Artikel 6
1. Aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven ontvangen en verwerken elektronische facturen die worden opgesteld ter uitvoering van overeenkomsten waarop deel 2, deel 2a of deel 3 van de wet van toepassing is en die voldoen aan de Europese norm voor elektronische facturering en aan syntaxen die zijn opgenomen in de Europese lijst van syntaxen.

2. Een actualisatie of herziening van de Europese norm voor elektronische facturering of de Europese lijst van syntaxen als bedoeld in artikel 5 van richtlijn 2014/55/EU gaat voor de toepassing van dit artikel gelden met ingang van de dag waarop aan de betrokken actualisatie of herziening uitvoering moet zijn gegeven.

3. Onze Minister doet mededeling in de Staatscourant van een actualisatie of herziening als bedoeld in het tweede lid.

Ook het Aanbestedingsbesluit voor Defensie en Veiligheidsgebied wordt daarop aangepast. Die is echter van de regel uitgezonderd. Ook dat is al afkomstig van de Europese wetgever. Er geldt een uitzondering voor e-facturen die worden opgesteld voor geheim verklaarde of door speciale beveiligingsmaatregelen omgeven opdrachten die onder richtlijn 2009/81/EG vallen, de aanbestedingsrichtlijn op defensie- en veiligheidsgebied.

Het Aanbestedingsbesluit voor defensie- en veiligheidsgebied bepaalt in het 2e lid van het artikel 6 van dát besluit:

Het eerste lid is niet van toepassing op elektronische facturen die worden opgesteld ter uitvoering van overeenkomsten waarvan het plaatsen van de opdracht en het uitvoeren van de overeenkomst geheim zijn verklaard of overeenkomstig de geldende wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen met speciale veiligheidsmaatregelen gepaard moet gaan en mits de lidstaat heeft bepaald dat de betrokken wezenlijke belangen niet met minder ingrijpende maatregelen kunnen worden gewaarborgd.

Artikel 11, eerste lid, van richtlijn 2014/55/EU bepaalt dat de richtlijn uiterlijk 27 november 2018 geïmplementeerd dient te zijn. Dit is 18 maanden na de uiterste datum voor bekendmaking van het referentienummer van de norm in het Publicatieblad van de Europese Unie (27 mei 2017). Omdat de onderliggende normen voor het e-factureren later zijn gepubliceerd is er een tweede implementatietermijn toegevoegd.

Kun je je aan deze flauwekul onttrekken? Moet je hier nog als ondernemer nou wat mee… In principe ben je gewoon contractrechtelijk vrij om de factuur zo op te stellen als jij dat wil en dat mag ook in natura dus in Bitcoins of in baklava of in Maserati of schilderijen.

. Dat heeft dan nogal gauw het risico met zich mee dat je van het verstrekken van steekpenningen wordt beschuldigd want dat is allemaal niet transparant. Misschien kan je nog wegkomen met 1 navigatiec.d. maar 2 is toch echt te veel.

De Memorie van Toelichting verwoordde het onheilspellend:

Het indienen van e-facturen kan door aanbestedende diensten of speciale-sectorbedrijven ook verplicht gesteld worden (zowel onder als boven de EU-drempelbedragen). Dit volgt echter niet uit de richtlijn of dit wetsvoorstel. Aanbestedende diensten en speciale-sectorbedrijven die hiertoe over willen gaan moeten dit zelfstandig regelen, bijvoorbeeld door deze eis specifiek op te nemen in de te sluiten overeenkomsten met leveranciers.

Bron: Staatsblad 2018, 321